[isim]

[anatomi]

• Kaval, baldır ve uyluk kemiğinin birleştiği yer

  Bir iskemlede ellerini dizlerine sermiş, sessizce oturuyordu. - Ayla Kutlu

• Oturulduğunda uyluğun üst yanı

Ata Sözleri ve Deyimler

• diz çökmek
• dize gelmek
• dize getirmek
• dizi (veya dizinin) dibinden ayrılmamak
• dizini (veya dizlerini) dövmek
• dizleri kesilmek (veya tutmamak)
• dizlerine kapanmak
• dizlerine kara su inmek
• dizlerinin bağı çözülmek

[isim]

• Bir iplik veya tel üzerine dizilmiş inci, boncuk vb.nin oluşturduğu bütün, sıra

  İki dizi inci.

• Herhangi bir bakımdan bir bütün oluşturan şeylerin tümü, seri

  İşte bütün eserlerini bir araya toplayacak olan bu dizinin başına yazılacak ön söz. - Abdülhak Şinasi Hisar

• Yan yana, art arda veya zaman sırasına göre sıralanmış birbiriyle ilişkili nesne veya olayların oluşturduğu bütün sıra

  Bir dizi olay. Olaylar dizisi.

[dil bilgisi]

• Aynı söz dizimsel bağlam içinde birbirinin yerini alabilecek olan ve güçlü bir karşıtlık bağlantısı kuran ögelerin oluşturduğu bütün, paradigma

[askerlik]

• Saf durumundaki bir kıtada, birbiri arkasında duran erler

[matematik]

• Değerleri artarak veya eksilerek art arda gelen terimler takımı

[müzik]

• Bir oktavın içinde sıralanan sekiz sesin bütünü

[sinema]

[televizyon]

• Dizi film

[isim]

• Şiirin satırlarından her biri, mısra

  İkinci dizenin sonunda, 'gözlerinin renginden'i okurken Belkıs kesti. - Necati Cumalı

[isim]

• Bir kitabın veya derginin kişi, konu, yer adı vb. bakımından içindekileri yer numarasıyla belirten ve eserin arkasında yer alan alfabetik liste, endeks, indeks, fihrist

• Belli bir konuda çıkan kitap ve dergideki yazılarla ilişkiyi sağlayan ve ayrı bir kitap veya süreli yayın biçiminde çıkan eser

• Kitaplık, belge vb. için düzenlenen belli bir bilginin veya belgenin bulunduğu yeri gösteren düzenli liste

[isim]

• Sıkıştırılmış hava içine püskürtülen yakıtla çalışan motor

[isim]

[müzik]

• Porte

[isim]

• Korumak amacıyla dize geçirilen şey

• Dize kadar uzanan konçlu çorap

[halk ağzında]

• İç donu

[halk ağzında]

• Şalvar

[halk ağzında]

• İş önlüğü

[sıfat]

• Dizilmiş olan, sıralanmış, mürettep

  Aynanın önünde dizili kadınlar, tırtıklı, turuncu, kocaman bigudiye baktılar sempatiyle. - Elif Şafak

[isim]

• Dizilme işi, dizme

  Kitabın dizimi bitti.

[dil bilgisi]

• Söz zincirinde birbirini izleyen ve belli bir birim oluşturan ögeler birleşimi, sentagma

[isim]

[müzik]

• Bir dizede, bir notada vurgu, uzunluk veya ses özelliklerinin, durakların düzenli bir biçimde tekrarlanmasından doğan ses uygunluğu, tartım, ritim

[isim]

• Dizmek işi

[isim]

• Basımevinde dizgici, mürettip

[-e]

[-i]

• Bazı nesneleri iplik, tel vb.ne geçirmek

  Ortada, hasırların üstünde yığılı tütün yapraklarının etrafında, ana, iki kız oturmuş tütün diziyorlardı. - Necati Cumalı

• Yan yana veya üst üste sıralamak

  Odanın ortasına üç ayaklı masayı koymuş, etrafına sandalyeleri diziyordu. - Peyami Safa

• Harfleri yan yana getirerek yazı düzenlemek

• Düzenlemek, hazırlamak

  Daha önce kahvaltıyı gül motifli, basma örtülü küçük masaya dizmişti. - Haldun Taner

[isim]

• Dizlemek işi

[isim]

• Dizilmek işi

  Bu iskemlelerin böyle karşılıklı dizilmesi zaruridir. - Halit Fahri Ozansoy