[isim]

• Bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı belirti, nişan, alamet, emare

  Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm. - Sait Faik Abasıyanık

• Bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti

  Yüzünde birtakım diş ve tırnak izleri vardı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ipucu, emare

  Cinayet izleri.

• Bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser

  O çağ uygarlığından iz kalmadı.

[matematik]

• Bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit

Ata Sözleri ve Deyimler

• iz bırakmak
• izi belirsiz olmak
• izinden yürümek
• izine basmak
• izine dönmek
• izine düşmek
• izine uymak
• izini düşürmek
• izini kaybetmek
• izi silinmek
• iz sürmek

[isim]

[anatomi]

• Kaval, baldır ve uyluk kemiğinin birleştiği yer

  Bir iskemlede ellerini dizlerine sermiş, sessizce oturuyordu. - Ayla Kutlu

• Oturulduğunda uyluğun üst yanı

Ata Sözleri ve Deyimler

• diz çökmek
• dize gelmek
• dize getirmek
• dizi (veya dizinin) dibinden ayrılmamak
• dizini (veya dizlerini) dövmek
• dizleri kesilmek (veya tutmamak)
• dizlerine kapanmak
• dizlerine kara su inmek
• dizlerinin bağı çözülmek