• Türk alfabesinin beşinci harfinin adı, okunuşu

[ünlem]

• Kendisine söz söylenilen kimse veya kimselerin dikkati çekilmek istendiğinde adın başına getirilen ve uzatılabilen bir seslenme sözü

  Ey arkadaş!

• Usanç anlatan bir seslenme sözü

  Ey, artık çok oluyorsun!

• Türk alfabesinin yirmi sekizinci harfinin adı, okunuşu

[isim]

[halk ağzında]

• İş yapma

• Yapılan iş

[isim]

[halk ağzında]

• Birbiriyle iyi anlaşan iki yaşlının baş başa kalışını anlatan Edi ile Büdü, Şakire Dudu deyiminde geçen bir söz

[isim]

• Düşünce

[isim]

• Kendisinin olan bir şeyi, yasaya uygun olarak dilediği gibi kullanabilen kimse, sahip

• Veli

Ata Sözleri ve Deyimler

• iyesi olmak

[isim]

• Bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı belirti, nişan, alamet, emare

  Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm. - Sait Faik Abasıyanık

• Bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti

  Yüzünde birtakım diş ve tırnak izleri vardı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ipucu, emare

  Cinayet izleri.

• Bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser

  O çağ uygarlığından iz kalmadı.

[matematik]

• Bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit

Ata Sözleri ve Deyimler

• iz bırakmak
• izi belirsiz olmak
• izinden yürümek
• izine basmak
• izine dönmek
• izine düşmek
• izine uymak
• izini düşürmek
• izini kaybetmek
• izi silinmek
• iz sürmek

• Türk alfabesinin yirmi dokuzuncu harfinin adı, okunuşu

[zarf]

• Herhangi bir yargıya vararak

• Niteleyerek

• Diyerek

  Güneş yakmasın diye onun güzel başını/ Gördüm siper olurken iki arkadaşını - Faruk Nafiz Çamlıbel

[isim]

[dil bilimi]

• Dil, söz, işaret, mimik vb. anlatım araçlarının bütünü, logos

[felsefe]

• Hristiyan felsefesinde Tanrı kelamını insanlara ulaştıran oğul, logos

[isim]

• Altıdan sonra gelen sayının adı

• Bu sayıyı gösteren 7 ve VII rakamlarının adı

[sıfat]

• Altıdan bir artık

  Yedi kalem.

Ata Sözleri ve Deyimler

• yedi iklim dört bucak
• yedi kat yerin dibine geçmek
• yedi kubbeli hamam kurmak

[isim]

[anatomi]

• Kaval, baldır ve uyluk kemiğinin birleştiği yer

  Bir iskemlede ellerini dizlerine sermiş, sessizce oturuyordu. - Ayla Kutlu

• Oturulduğunda uyluğun üst yanı

Ata Sözleri ve Deyimler

• diz çökmek
• dize gelmek
• dize getirmek
• dizi (veya dizinin) dibinden ayrılmamak
• dizini (veya dizlerini) dövmek
• dizleri kesilmek (veya tutmamak)
• dizlerine kapanmak
• dizlerine kara su inmek
• dizlerinin bağı çözülmek

[isim]

• Şiirin satırlarından her biri, mısra

  İkinci dizenin sonunda, 'gözlerinin renginden'i okurken Belkıs kesti. - Necati Cumalı

[isim]

[müzik]

• Bir sesin yarım ton inceltileceğini gösteren nota işareti

[sıfat]

• Yarım ton inceltilmiş (ses)

[sıfat]

• Yedisi bir arada doğan (çocuk)