[isim]

• Oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü

  Denizin dibinde oltanın ucu, etrafında izmaritler oynaşıyor. - Ahmet Ümit

• Taban

  Tencerenin dibi.

• Dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı

  Erkeklerin hepsi duvar dibindeydiler şimdi. - Ayşe Kulin

• Kapalı bir yerin kapıya göre en uzak bölümü

  Karagöz perdesinin karşısına dizilmiş koltuklardan en diptekine oturdu. - Attila İlhan

[halk ağzında]

• Arka, kıç

  Hepsi de tavuğun dibinden sabah sabah çıkmış, taptazedir. - Ercüment Ekrem Talu

Ata Sözleri ve Deyimler

• dibe vurmak
• dibi görünmek
• dibi görünmeyen sudan geçme
• dibi kırmızı mumla (veya bal mumuyla) mı çağırdım
• dibine darı ekmek
• dibine kadar
• dibini boylamak
• dibini bulmak
• dibini kurcalamak (veya karıştırmak)
• dibini tutmak

[isim]

[eskimiş]

• Edebiyatla uğraşan, edebî eser veren kimse, yazar

  Pek az hoşlandıklarım muhabirler, ediplerdir. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

[eskimiş]

• Uslandırma, yola getirme, terbiye etme

Ata Sözleri ve Deyimler

• tedip etmek

[zarf]

• Sonuna kadar, bir solukta, bir dikişte

Ata Sözleri ve Deyimler

• fondip yapmak