[isim]

[halk ağzında]

• Eldiven

• Ekin biçerken sol elin parmaklarına geçirilen, eldiven biçiminde, tahtadan yapılan bir araç

[denizcilik]

• Yelken dikenlerin kullandığı, madenî yüksüğü olan meşin eldiven

[sıfat]

• İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif

  Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu. - Metin And

• Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif

• Basit, karmaşık olmayan

  Gayet ilkel bir dokuma tezgâhında harıl harıl çalışan iki işçi gördüm. - Fikret Otyam

[isim]

• Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad

[mecaz]

• Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz

[felsefe]

• Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif

Ata Sözleri ve Deyimler

• ilkel kalmak

[isim]

• Koyun, kuzu ve keçinin pişirilmiş başı

• Ekinlerde başak

• Külçe biçimindeki şeker

  Şekerin kellesi yetmiş üç kuruştan satılıyor. - Attila İlhan

[teklifsiz konuşmada]

• Baş, kafa

Ata Sözleri ve Deyimler

• kelle götürmek
• kelle koltukta gezmek
• kelle koparmak
• kelle koşturmak
• kelle kulak yerinde
• kelle sağ olsun da külah bulunur
• kellesinden olmak
• kellesini koltuğuna almak
• kellesini uçurmak
• kellesini vurdurmak
• kelleyi koltuğun altına almak
• kelleyi vermek

[edat]

[halk ağzında]

• `Sonra` edatı gibi, çıkma durumundaki sözlerin ardı sıra geldiğinde birbirine bağladığı iki yargıdan birincisini zorlayıcı bir sebep olarak gösteren bir söz

  Sen meram ettikten kelli, tekeden süt çıkarırım, ağam! diyordu. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[anatomi]

• Vücut kemiklerinin uç uca veya kenar kenara gelip birleştiği yer, mafsal

[isim]

[bilişim]

• Elektronik posta

[isim]

[halk ağzında]

• Emme döneminde olan çocuk

  Koç yiğidin yanında olur yazısı / Ananın babanın emlik kuzusu - Halk türküsü

• Zamanından daha geç doğan kuzu veya oğlak

[isim]

• Çözülmesi kolay düğüm, eğreti düğüm, ilmik

  Kazak ördüm ağladım / İlmek ilmek bağladım - Halk türküsü

[-i]

• Hafif bir düğüm yaparak bağlamak

• Halı dokurken düğümleri bağlamak

Ata Sözleri ve Deyimler

• iler tutar yeri olmamak (veya kalmamak)

[-e]

[halk ağzında]

• Değmek, dokunmak

[isim]

• Bir kurum veya kuruluşun kendine seçtiği, bazı ticaret eşyası üzerine konulan, o eşyayı üreten veya satanı tanıtan resim, harf vb. özel işaret, logo

[isim]

[halk ağzında]

• Lahana

[isim]

[eskimiş]

• Milletler, uluslar

[isim]

[din bilgisi]

• Tanrı ile insan arasında aracılık yaptığına ve nurdan olduğuna inanılan manevi varlık, ferişte

[mecaz]

• Terbiyeli, uysal kimse

  Yanlarındaki kızlar ise sahici birer melekti. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

• melek gibi

[isim]

[eskimiş]

• Padişah, hükümdar, hakan

[isim]

• İnsanı aradığı gerçeğe ulaştırabilecek iz, emare

  Milletlerin hürriyet için yaptıkları fedakârlıklardan canlı deliller gösteriyordu. - Peyami Safa

[hukuk]

[mantık]

• Kanıt

  Elde hiçbir delil olmadığı için serbest bırakıldı. - Sait Faik Abasıyanık

[eskimiş]

• (deli:li) Kılavuz, rehber

[isim]

• Dar, küçük açıklık

  Anahtar deliği karanlıktı, içeriden belli belirsiz sesler geliyordu. - Yusuf Atılgan

• Dar, küçük çukur

  Küçük çocuk, kulübenin kenarına yığılmış taşlardan yukarıda bir deliğe sıkışmıştı. - Sait Faik Abasıyanık

• Küçük hayvan yuvası

  Fare deliği.

[sıfat]

• Delinmiş olan

  Hangi evden istedilerse gittim, dama çıktım, akan delik kiremidi buldum, yerine sağlam kiremit koydum. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[argo]

• Cezaevi

Ata Sözleri ve Deyimler

• deliğe tıkmak
• delik büyük, yama küçük
• delik eğirmek