[isim]

• Ekin ekilmiş yer

[isim]

• İnek ahırı

[mecaz]

• Bönlük

[argo]

• Aşırı çalışmaya rağmen anlayamama durumu

[nesnesiz]

• Ekme işi yapılmak

  Tarlaya mısır ekildi.

[sıfat]

[spor]

• `Elemek` anlamındaki elimine etmek, `elenmek` anlamındaki elimine olmak (veya edilmek) birleşik fiillerinde geçen bir söz

[nesnesiz]

• Acı, üzüntü belirten kesik sesler çıkarmak, inildemek

  O, inledikçe benim de yüreğim sızlıyor, sıkıntıdan damarlarımı saran yağ eriyor. - Etem İzzet Benice

• Gür, uğultulu, yankılı ses çıkarmak

  Yer gök inlesin.

[isim]

• İkilemek işi

[dil bilgisi]

• Anlamı güçlendirmek için aynı kelimenin tekrarlanması, anlamları birbirine yakın, karşıt olan veya sesleri birbirini andıran kelimelerin yan yana kullanılması: Yavaş yavaş, irili ufaklı, aşağı yukarı gibi

[-e]

• Birinin kötü bir duruma düşmesi dileğini gönlünden geçirmek veya açıkça söylemek, beddua etmek, lanet etmek

[nesnesiz]

• İnme işi yapılmak

  İstanbul'a vapurla, parayla inilir. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• Kemiği olan

  Zaten uzun boylu, iri kemikli olan Meryem, her geçen gün biraz daha kilo alıp irileşirken Musa yanlış programda yıkanmış el örgüsü kazak gibi çekivermişti. - Elif Şafak

• Kemikleri iyi gelişmiş

  Kemikli çocuk.

[mecaz]

• Çok zayıf, sıska

  Kuru, kemikli yüzü solgun, duruşu ciddi, kara gözleri kindardı. - Kerim Korcan

[sıfat]

• Dikenli olan

  Dikenli bir çitle çevrili küçük bir bahçe içinde tek katlı ve iki odalı bir ev. - Necip Fazıl Kısakürek

• Dikeni olan bitkilerin bulunduğu (yer)

  Bu bakış yosunlu, isli kahve pencerelerinden dikenli tarlalara bakmak değildir. - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Zor, çetin, sıkıntı veya üzüntü veren

  Yüzü bulutlandı. Gene gömülüyor o dikenli sessizliğine. - Necip Fazıl Kısakürek

[isim]

• Denk olma durumu, eşitlik, müsavat, akreditasyon

[isim]

• Dinlemek işi

  Bir süredir günün değişik saatlerinde aşağıyı dinlemeyi huy edinmişti. - Elif Şafak

[isim]

• Dinelmek işi

[isim]

• Dilinmek işi

[jeoloji]

• Kayaçların, ince katlar biçiminde kolaylıkla ayrılabilme niteliği, dilinim

[isim]

• Dilenmek işi