DEVŞİRMECİ Harflerini İçeren 5 Harfli Kelimeler

DEVŞİRMECİ harflerini içeren 5 harfli 35 kelime bulunuyor. 5 harfli DEVŞİRMECİ kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Devşirmeci ile başlayan 5 harfli kelimeler. İçinde Devşirmeci olan 5 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

DEVCE16, EVDEŞ16, DEVİM14, REVİŞ14, VERİŞ14, CEVİR14, DEVRİ13, DEVRE13, DEVİR13, İVEDİ13, VERDİ13, EVRİM12, VERME12, VERİM12, VEREM12, DEŞME11, ERCİŞ11, ŞİMDİ11, CEDRE10, ERMİŞ9, EMİCİ9, İŞEME9, İMECE9, MERCİ9, REŞME9, RECİM9, CİMRİ9, CİRİM9, CEMRE9, DEMİR8, DİRİM8, DERME8, ERDEM8, İRİCE8, ERİME6

ERİME

[isim]

  • Erimek işi

    Dışarıda karlar erimeye başlamış. - Ahmet Ümit

Birleşik Kelimeler: aşırı erime, kemik erimesi

DEMİR

[isim]

[kimya]

  • Atom numarası 26, atom ağırlığı 55,847, yoğunluğu 7,8 olan, 1510 °C'de eriyen, mavimtırak esmer renkte, özellikle çelik, döküm ve alaşımlar durumunda sanayide kullanılmaya en elverişli element (simgesi Fe)

[sıfat]

  • Bu elementten yapılmış

    Hemşiresiyle rıhtımın kenarındaki demir kanepeye oturdular. - Peyami Safa

  • Bu elementten yapılmış parça

    Ocak demiri. Kapı demiri. Pencere demiri.

  • Ayakkabı topuğuna veya ayakkabı burnuna aşınmayı önlemek için çakılan, özel olarak yapılmış madenden parça

[sıfat]

[mecaz]

  • Güçlü, kuvvetli, sert

    O kadar çabuk uyanmıştı ki kalbinin demir bir elle sıkıldığını duydu. - Sait Faik Abasıyanık

[denizcilik]

  • Çıpa

Ata Sözleri ve Deyimler

  • demir almak
  • demir atmak
  • demire vurmak
  • demir gibi
  • demir ıslanmaz, deli uslanmaz
  • demir nemden, insan gamdan çürür
  • demir taramak
  • demir tavında dövülür
  • demir üzerinde

Birleşik Kelimeler: demir ağacı, demirbaş, demir bilek, demir boku, demir dikeni, demir hat, demirhindi, demirkapan, demir kapı, Demirkazık, demir kırı, demir leblebi, demir oksit, demir para, demir pası, Demirperde, demir perde, demir rengi, demir resmi, demir sülfat, demir yeri, demir yolcu, demir yolu, demir yumruk, ak demir, aydemir, çekme demir, çifte demir, çubuk demir, delikli demir, dişi demir, dökme demir, erkek demir, hasır demir, iğdemir, kütük demir, nervürlü demir, buz demiri, gözdemiri, ızgara demiri, kol demiri, köşe demiri, kulak demiri, L demiri, özek demiri, saban demiri, topuk demiri

DİRİM

[isim]

  • Hayat, yaşam

    Ölüm burada bir sanatçının büyüsüyle yeniden dirime dönüşüyor. - Selim İleri

  • Yaşama gücü

Birleşik Kelimeler: dirim bilimi, dirim konisi, dirim kurgu, dirim suyu, ölüm dirim

DERME

[isim]

  • Dermek işi
  • Aynı türden bir araya getirilmiş şeylerin hepsi, koleksiyon

Birleşik Kelimeler: derme çatma

ERDEM

[isim]

  • Ahlakın övdüğü iyi olma, alçak gönüllülük, yiğitlik, doğruluk vb. niteliklerin genel adı, fazilet

    Spor, alçak gönüllülük gibi bir erdem aşılar sporcuya. - Necati Cumalı

[felsefe]

  • İnsanın ruhsal olgunluğu

İRİCE

[sıfat]

  • İriye yakın, biraz iri

    Şapkanın üstünde irice bir kırlangıç var. - Adalet Ağaoğlu

ERMİŞ

[isim]

[din bilgisi]

  • Dinî inançlara göre kendisinde olağanüstü manevi güç bulunan kişi, eren, evliya, veli

    Anadolu ermişlerinin hikâyesini de kendine özgü üslubuyla anlatmıştır. - Nezihe Araz

EMİCİ

[sıfat]

[bitki bilimi]

[hayvan bilimi]

  • Emme özelliği olan

Birleşik Kelimeler: emici kıllar, emici tüyler

İŞEME

[isim]

  • İşemek işi

Birleşik Kelimeler: albümin işeme

İMECE

[isim]

[toplum bilimi]

  • Kırsal topluluklarda köyün zorunlu ve isteğe bağlı işlerinin köylülerce eşit şartlarda emek birliğiyle gerçekleştirilmesi
  • Birçok kimsenin toplanıp el birliğiyle bir kişinin veya bir topluluğun işini görmesi ve böylece işlerin sıra ile bitirilmesi

Ata Sözleri ve Deyimler

  • imece günü bulutlu, görmeyene ne mutlu
  • imeceye girmek

MERCİ (Kelime Kökeni: Arapça merciʿ)

[isim]

  • Başvurulacak yer veya makam

    O devirlerde devletin yüksek kademeli mercilerine 'kapu' denirdi. - Samiha Ayverdi

Birleşik Kelimeler: adli merci, yetkili merci

REŞME

[isim]

[halk ağzında]

  • Hayvanın başlığı, yuları ve gemi
  • Atların koşum takımlarına gümüş ve altın yaldızlı pullarla yapılan süsleme

[isim]

  • Konfeksiyonda düz dikiş yapan bir makine türü

RECİM (Kelime Kökeni: Arapça recm)

[isim]

[eskimiş]

  • Taşa tutma, taşa tutarak öldürme

Birleşik Kelimeler: recmetmek

C

[kimya]

  • Karbon elementinin simgesi
  • Romen rakamları dizisinde 100 sayısını gösterir

C

[kimya]

  • Karbon elementinin simgesi
  • Romen rakamları dizisinde 100 sayısını gösterir