[isim]

[edebiyat]

• Tarih öncesi tanrı, tanrıça, yarı tanrı ve kahramanlarla ilgili olağanüstü olayları konu alan şiir, epope

  Manas, Şehname, İlyada, Kalevala birer destan örneğidir.

• Bir kahramanlık hikâyesini veya bir olayı anlatan, koşma biçiminde, ölçüsü on bir hece olan halk şiiri

• Çağdaş Türk edebiyatında biçim ve içerik yönünden, geleneksel destanlardan ayrılık gösteren uzun kahramanlık şiiri

  Üç Şehitler Destanı. Çanakkale Destanı.

Ata Sözleri ve Deyimler

• destan düzmek
• destan gibi
• destan yazmak

[sıfat]

[edebiyat]

• Destansı

  Selma Hanım onu seyrederken, âdeta destani bir rüyaya dalmış gibiydi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[sıfat]

• Destanı olan, içinde destan bulunan

  Destanlı hikâye.

[sıfat]

• Destanla ilgili, destana özgü

• Destan kahramanına benzer

  O da işine gelen bu destansal kişiliğe takılıp başa geçiyor. - Haldun Taner

[sıfat]

• Destan olabilecek nitelikte olan

  Bende bir romanlık değil, kaç destanlık dert var. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

[edebiyat]

• Destan niteliğinde olan, destana benzeyen, destan gibi, destanımsı, destani, epik

[isim]

• Destan yazan veya anlatan kimse

[sıfat]

• Destansı

[sıfat]

• Destanı olmayan, içinde destan bulunmayan

[isim]

• Destanlaşmak durumu

[nesnesiz]

• Olağanüstü kahramanlık ve başarı göstermek

[isim]

• Destancının yaptığı iş

[isim]

• Destanlaştırmak işi

[-i]

• Destan olarak anlatmak

[isim]

• Destanlaşabilmek işi