DEPOLANABİLMEK Harflerini İçeren 6 Harfli Kelimeler

DEPOLANABİLMEK harflerini içeren 6 harfli 101 kelime bulunuyor. 6 harfli DEPOLANABİLMEK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

EDEPLİ₁₂, KOMPLE₁₂, PENDİK₁₂, BADEMA₁₁, BEDNAM₁₁, KAPLAM₁₁, NAPALM₁₁, OPALİN₁₁, APLİKE₁₀, AMBOLİ₁₀, BAMAKO₁₀, BADELİ₁₀, BELEDİ₁₀, BEDENİ₁₀, DONMAK₁₀, DONAMA₁₀, DOLMEN₁₀, DOLMAK₁₀, DOLAMA₁₀, DİNAMO₁₀, KOMEDİ₁₀, KAPLAN₁₀, KAPELA₁₀, KANEPE₁₀, KALPLİ₁₀, LAPİNA₁₀, MİKADO₁₀, MALABO₁₀, MELODİ₁₀, NEODİM₁₀, PEKALA₁₀, PELENK₁₀, AMBALE₉, BİNMEK₉, BİLMEK₉, BİLEME₉, BANMAK₉, BALKON₉, BİAMAN₉, BELLEM₉, DİNMEK₉, DİLMEK₉, DELMEK₉, DALMAK₉, DEMLİK₉, DİLEME₉, DİKMEN₉, DENMEK₉, EDİLME₉, EDİNME₉, KODEİN₉, KADEME₉, MANDAL₉, MADENİ₉, MABLAK₉, MENDİL₉, MEDENİ₉, NEDİME₉, ALBENİ₈, BALKAN₈, BALİNA₈, BAKLAN₈, BENLİK₈, BİENAL₈, BELLİK₈, BELLEK₈, DİLLEK₈, EBELİK₈, ELDELİ₈, KİLDAN₈, KANDİL₈, KALBEN₈, KABİLE₈, KABİNE₈, KALOMA₈, OKLAMA₈, ONAMAK₈, ANEMİK₇, ALLAME₇, EKİLME₇, EMEKLİ₇, ELAMAN₇, ELEMAN₇, ELEMLİ₇, İNLEME₇, İLENME₇, KAOLİN₇, KELİME₇, KEMANE₇, KEMANİ₇, MAAİLE₇, MANİLA₇, MAKİNE₇, MANİKA₇, MAKİNA₇, MAKALE₇, MELİKE₇, MEALEN₇, OLANAK₇, ALKALİ₆, LEKELİ₆

ALKALİ (Kelime Kökeni: Fransızca alcali)

[isim]

[kimya]

Alkali metallerin hidroksitleriyle amonyum hidroksitin genel adı

Birleşik Kelimeler: alkali metaller, alkalimetre

LEKELİ

[sıfat]

Herhangi bir sebeple üzerinde leke oluşmuş, lekesi olan
Armutların en fenası, en kavruk, en lekeli ve en hamı bile asildir. - Refik Halit Karay

[mecaz]

Kötü tanınmış, lekelenmiş

Birleşik Kelimeler: lekeli humma

ANEMİK (Kelime Kökeni: Fransızca anémique)

[sıfat]

[tıp]

Kansız
Kafa işlerimizin anemik bir soluklukta oluşunda yemeğe düşkünlüğümüzün rolü sanıldığından daha fazladır. - Haldun Taner

ALLAME (Kelime Kökeni: Arapça ʿallāme)

[sıfat]

Çok ve derin bilgisi olan, çok bilgili
Tarihî zihniyet taşımak için tarihçi olmak şart değildir. İlmî düşünebilmek için allame olmak şart olmadığı gibi. - Sabahattin Eyuboğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

allame kesilmek

Birleşik Kelimeler: allameicihan

EKİLME

[isim]

Ekilmek işi

EMEKLİ

[sıfat]

Emek harcanarak elde edilen, zor, zahmetli

[isim]

Belirli bir süre çalıştıktan sonra kanunlar gereği işi ile ilgisi kesilerek kendisine aylık bağlanmış olan kimse, tekaüt
Buraya gelenler hep asker emeklileridir. - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

emekli olmak
emekliye ayırmak (veya çıkarmak veya çıkartmak)
emekliye ayrılmak (veya çıkmak)
emekliye sevk etmek

Birleşik Kelimeler: emekli aylığı, emekli ikramiyesi, emekli maaşı, malulen emekli

ELAMAN (Kelime Kökeni: Arapça elamān)

[ünlem]

Bezginlik ve sızlanma anlatan bir söz
Dostlardan, yemişlerden, Hıristaki Pasajının güllerinden, zambaklarından elaman! - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

elaman çekmek
elaman demek

ELEMAN (Kelime Kökeni: Fransızca élément)

[isim]

Öge
Eskilerin şiirde pek bol kullanmaktan hoşlandıkları elemanlardan birisi de teşbihti. - Asaf Halet Çelebi

Bir toplulukta çalışan insanların her biri
Kızı sizin elemanınız sanmışlar öyle mi? - Ahmet Ümit

[matematik]

Kümeye ait varlıklardan her biri

Birleşik Kelimeler: eleman sayısı, ara eleman, öğretim elemanı, yapı elemanı

ELEMLİ

[sıfat]

Üzüntülü, kederli
Çektiği elemli aşkla mesut olmasa da bunları sevdiği şüphesizdir. - Abdülhak Şinasi Hisar

İNLEME

[isim]

İnlemek işi
Pansiyonun kağşamış tahta merdiveni ağır bir vücudun adımları altında inlemeye başladı. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

İLENME

[isim]

İlenmek işi

KAOLİN (Kelime Kökeni: Fransızca kaolin)

[isim]

Arı kil

KELİME (Kelime Kökeni: Arapça kelime)

[isim]

Anlamlı ses veya ses birliği, söz, sözcük, lügat
Tayyare kelimesine alışan millet, uçak kelimesine de alışır. - Orhan Veli Kanık

Ata Sözleri ve Deyimler

kelimeleri tartarak konuşmak
kelimenin tam anlamıyla

Birleşik Kelimeler: kelime cambazı, kelime hazinesi, kelimeişehadet, kelime kadrosu, kelime karışıklığı, kelime oyunu, kelime sıklığı, kelime türü, kelime vurgusu, kelimesi kelimesine, anahtar kelime, basit kelime, birleşik kelime, bitişik kelime, kesik kelime, kısaltmalı kelime, taklidî kelime, türemiş kelime, yalın kelime, olumsuzluk kelimesi

KEMANE (Kelime Kökeni: Farsça kemāne)

[isim]

[müzik]

Keman ve kemençe yayı

[müzik]

Bir tür halk çalgısı

Delgi veya küçük torna çevirmek için kullanılan ok yayı biçimindeki araç

[denizcilik]

Ağaç gemilerde talimarın üst ucundaki kıvrım

Birleşik Kelimeler: kemane balığı, kemane çekme, kabak kemane

KEMANİ (Kelime Kökeni: Farsça kemān + Arapça -ī)

[isim]

[eskimiş]

Alaturka müzikte keman çalan kimse