[isim]

• Eniklemek işi

[sıfat]

• Bitişken

[isim]

• Eleklemek işi

[nesnesiz]

• Bir şeye elle dokunulmak

Ata Sözleri ve Deyimler

• ellenmiş dillenmiş

[isim]

• İneklemek işi

[isim]

• Kinlenmek işi

[isim]

• Lekelemek işi

[mecaz]

• Namusa dokunur bir suç yükleme, iftira etme

  Eski müdürlerini her gittikleri yerde olmadık iftiralarla lekelemeye çalışıyorlardı. - Haldun Taner

[nesnesiz]

• Bileme işine konu olmak, keskin duruma getirilmek

[mecaz]

• Bir işe yoğun bir biçimde hazırlanmak, konsantre olmak

  İkisi de doyasıya tatlı bir gece geçirmek için bilenmiş gibiydiler. - Bedri Rahmi Eyuboğlu

[mecaz]

• Hırslanmak, aşırı derecede istemek

[isim]

• Benlenmek işi

[nesnesiz]

• Öğrenip akılda tutmak

  Sözümü dinleyiniz, dediklerimi belleyiniz! - Necip Fazıl Kısakürek

• Öğrenmek

  Ben yüzme belleyemem mi? - Orhan Kemal

• Sanmak

  Yumuşak, sabırlı, şefkatli bir insan bellemişsin. - Haldun Taner

[-i]

• Bel denilen araçla toprağı işlemek, aktarmak

[isim]

• Bellenmek (I) işi

[isim]

• Bellenmek (II) işi

[isim]

• Beklenmek durumu

[-e]

[halk ağzında]

• Kundaklanmak

  Çocuk olsam beleklere belensem. - Âşık Veysel

• Bulanmak, bulaşmak

  Kuyunun başında unum elenir / Kaytan bıyıklarım kana belenir - Halk türküsü

[isim]

• Dinlenmek (I) işi, istirahat

  Kendisine bir yere oturup dinlenmeyi teklif ettim. - Ahmet Haşim

• Dinlenmek (II) işi

[-i]

• İşitmek için kulak vermek

  Konağın hesabını sen söylersin, ben de dinlerim. - Abdülhak Şinasi Hisar

• Birinin sözünü, öğüdünü kabul edip gereğince davranmak

  Beni dinlersen bu işten vazgeç.

• Kulakla veya dinleme aletiyle hastayı muayene etmek

  Doktor kalkar. Kulağını bu gösterilen yere dayar. Dinler. - Ömer Seyfettin

[mecaz]

• Uymak, baş eğmek, itaat etmek

  Şaşkınım, çenem, dudaklarım, dilim sanki artık beni dinlemiyorlar. - Ahmet Ümit