[isim]

[kimya]

• Alkol kökü

[sıfat]

• Açık, ortada, meydanda, herkesin içinde yapılan

  Siz bugüne kadar zevcenizin vicdansızca ve aleni hıyanetine, edepsizliğine tahammül ettiniz. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[zarf]

[eskimiş]

• Akıl gereğince, akıl yönünden

[isim]

[halk ağzında]

• Eldiven

• Ekin biçerken sol elin parmaklarına geçirilen, eldiven biçiminde, tahtadan yapılan bir araç

[denizcilik]

• Yelken dikenlerin kullandığı, madenî yüksüğü olan meşin eldiven

[sıfat]

• İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif

  Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu. - Metin And

• Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif

• Basit, karmaşık olmayan

  Gayet ilkel bir dokuma tezgâhında harıl harıl çalışan iki işçi gördüm. - Fikret Otyam

[isim]

• Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad

[mecaz]

• Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz

[felsefe]

• Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif

Ata Sözleri ve Deyimler

• ilkel kalmak

[edat]

[halk ağzında]

• `Sonra` edatı gibi, çıkma durumundaki sözlerin ardı sıra geldiğinde birbirine bağladığı iki yargıdan birincisini zorlayıcı bir sebep olarak gösteren bir söz

  Sen meram ettikten kelli, tekeden süt çıkarırım, ağam! diyordu. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[bitki bilimi]

• Bir mantarla bir su yosununun ortak yaşamasıyla ortaya çıkan bitkilerin genel adı

[tıp]

• Kaşındırıcı bir deri hastalığı

[bağlaç]

• Ama

  Halis bir şiir fena okunabilir lakin sahte bir şiir iyi okunamaz. - Yahya Kemal Beyatlı

• Ancak

[isim]

[kimya]

• Atom numarası 28, atom ağırlığı 58,71, yoğunluğu 8,9 olan, gümüş parlaklığında, demir sertliğinde, kolay işlenebilen ve kolayca tel durumuna getirilebilen bir element (simgesi Ni)

[sıfat]

[eskimiş]

• Taşıma ile ilgili olan

• Nakle dayanan, anlatılan, söylenen (gerçek)

[isim]

• Bir yerden alıp başka bir yere iletme, aktarma, taşıma, geçirme, aktarım

• Göç, taşınma

  İşte, nakil masrafı da avucumda, diyerek otuz lirayı saydı. - Sermet Muhtar Alus

• Anlatma, söyleme, hikâye etme

• Bir görevden başka bir göreve atanma, tayin

• Yazı veya resmin aynısını başka bir şeyin üzerine yapma, kopya etme

• Başka dilden bir eseri kendi diline çevirme, tercüme etme

[sıfat]

[eskimiş]

• Taşıyan, aktaran, geçiren

• Anlatan, hikâye eden

[fizik]

• İletken

[sıfat]

• Kısa süren, bir an içinde olan, enstantane

  Beni hatırlatıyor, benimle olmayı anlık bir duygu hâlinde olsa da istiyor muydu? - Tarık Buğra

• Bir anda oluşan, gelişen, spontane

[isim]

[ruh bilimi]

• Duyu ve iradeden ayrı olarak düşünülen bilme yetisi

[isim]

[ruh bilimi]

• Anlama gücü, usa vurma, yargılama, müdrike, entelekt

[isim]

• Al olma durumu

  Yanaklarının allığından kinaye, ona alyanak lakabını takmışlar. - Sermet Muhtar Alus

• Kadınların süs için yanaklarına sürdükleri al boya

[sıfat]

• Kan bulaşmış

  Öldürdüğü güzele ağlayan bu katilin / Elleri kanlı fakat gözyaşları temizdi - Enis Behiç Koryürek

• Kanı olan

• Kan dökülmesine neden olan

  Bu savaş çok kanlı olacak, beyler. - Tarık Buğra

• İsteyerek kan dökmüş olan (kimse), hunriz, katil

• Kanlanmış olan

  Kanlı göz.

[isim]

• Kan davasında taraf olan kimse

  Oğlumun kanlısı Abbas kâfiri değil, oğlumun kanlısı Esme'dir. - Yaşar Kemal

[tıp]

• Kanı yoğun olan, demevi

  Kanlı adam.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kanlı gömlek gizlenemez
• kanlısı olmak
• kanlı yaş (veya yaşlar) dökmek

[sıfat]

• Cisimlerde uzunluk ve genişlik dışında üçüncü boyutu çok olan (cisim), ince karşıtı

  Alt katta her tarafın pencereleri kalın, sık demir parmaklıklarla örtülüydü. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Enli ve gür (kaş)

• Yoğun, akıcılığı az olan

  Kalın bir sis tabakası.

• Etli, dolgun

  Dudakları kalın, yüzü ergenlik içinde... - Memduh Şevket Esendal

• Pes (ses)

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalın incelene kadar ince süzülür

[isim]

[halk ağzında]

• Gelin olacak kıza erkek tarafından verilen para veya armağan, ağırlık

  Babam senden çok mu istedi kalını? - Halk türküsü

[isim]

• Mayalı hamurun parçalara ayrılıp tandırda pişirilmesiyle elde edilen ekmek türü