[isim]

• Dar, küçük açıklık

  Anahtar deliği karanlıktı, içeriden belli belirsiz sesler geliyordu. - Yusuf Atılgan

• Dar, küçük çukur

  Küçük çocuk, kulübenin kenarına yığılmış taşlardan yukarıda bir deliğe sıkışmıştı. - Sait Faik Abasıyanık

• Küçük hayvan yuvası

  Fare deliği.

[sıfat]

• Delinmiş olan

  Hangi evden istedilerse gittim, dama çıktım, akan delik kiremidi buldum, yerine sağlam kiremit koydum. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[argo]

• Cezaevi

Ata Sözleri ve Deyimler

• deliğe tıkmak
• delik büyük, yama küçük
• delik eğirmek

[sıfat]

• Deliği veya delikleri olan

  Sokaklarda delikli Mihaliç peynirinden nane suyuna kadar ne görse alıyordu. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Bir tür olta iğnesi

[isim]

[halk ağzında]

• Kevgir

[isim]

[anatomi]

• Deliklerle kaplı esnek doku şeridi

Ata Sözleri ve Deyimler

• delikli boncuk (veya taş) yerde kalmaz

[isim]

[hayvan bilimi]

• Delikli ve sert bir kabukla kaplı bir hücreli hayvanlar takımı

[isim]

• Çocukluk çağından çıkmış genç erkek

  Delikanlı çağımızdaki cevher / Yalvarmak, yakarmak nafile bugün / Gözünün yaşına bakmadan gider - Cahit Sıtkı Tarancı

[sıfat]

[mecaz]

• Sözünün eri, dürüst, namuslu (kimse)

[ünlem]

• Gençlere bir seslenme sözü

  Delikanlı! Buraya gel.

[sıfat]

• Deliği olmayan

[isim]

• Delikanlı olma durumu

  Hangi tür davranışın delikanlılığa daha uygun olduğu konusunda bir türlü karara varamazlardı. - Çetin Altan

[isim]

• Delikleşmek işi

[nesnesiz]

• Delikler, girintiler oluşmak

  O merdivenlerin taşları ... basa basa çukur kavislerle âdeta esneyen bir tahta gibi eğilmiş, sünger gibi delikleşmişlerdi. - Ruşen Eşref Ünaydın

[sıfat]

• Delikanlıya yakışır

[zarf]

• (delikanlı'ca) Delikanlıya yakışır bir biçimde

[isim]

• Delikanlılaşmak işi

[nesnesiz]

• Delikanlı olmak

• Delikanlı gibi davranmak