[sıfat]

• Aklını yitirmiş olan, akli dengesi bozulmuş olan, mecnun

  Gören bizi sanır deli / Usludan yeğdir delimiz - Anonim şiir

• Coşkun, azgın (hayvan, duygu vb.)

  Bu deli öfkeyi kime veya nelere, bir namlu gibi çevireceğini bilemiyordu. - Tarık Buğra

[mecaz]

• Davranışları aşırı ve taşkın olan (kimse), çılgın

  Ben delinin biriyim, ateşe girerim. - Falih Rıfkı Atay

Ata Sözleri ve Deyimler

• ... delisi (olmak)
• deli arlanmaz, soyu arlanır
• deli bayrağı açmak
• deli çıkmak
• deli dana (veya danalar) gibi dönmek
• deli deli akanı, bura bura tıkarlar
• deli deliden hoşlanır, imam ölüden
• deli deliyi görünce çomağını (veya değneğini) saklar (veya gizler)
• deliden al uslu haberi
• deli etmek
• deli gibi
• deli ile çıkma yola, başına getirir bela
• deli kızın çeyizi gibi
• delinin eline değnek vermek
• deli olmak
• deli olmak işten değil
• deli pösteki sayar gibi
• deli Raziye gibi
• deli saraylı gibi
• deliye bal tattırmışlar, çarşıda katran bırakmamış
• deliye dönmek
• deliye her gün bayram
• deliye taş atma, başını yarar

[isim]

• İnsanı aradığı gerçeğe ulaştırabilecek iz, emare

  Milletlerin hürriyet için yaptıkları fedakârlıklardan canlı deliller gösteriyordu. - Peyami Safa

[hukuk]

[mantık]

• Kanıt

  Elde hiçbir delil olmadığı için serbest bırakıldı. - Sait Faik Abasıyanık

[eskimiş]

• (deli:li) Kılavuz, rehber

[isim]

• Dar, küçük açıklık

  Anahtar deliği karanlıktı, içeriden belli belirsiz sesler geliyordu. - Yusuf Atılgan

• Dar, küçük çukur

  Küçük çocuk, kulübenin kenarına yığılmış taşlardan yukarıda bir deliğe sıkışmıştı. - Sait Faik Abasıyanık

• Küçük hayvan yuvası

  Fare deliği.

[sıfat]

• Delinmiş olan

  Hangi evden istedilerse gittim, dama çıktım, akan delik kiremidi buldum, yerine sağlam kiremit koydum. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[argo]

• Cezaevi

Ata Sözleri ve Deyimler

• deliğe tıkmak
• delik büyük, yama küçük
• delik eğirmek

[sıfat]

• Deliği veya delikleri olan

  Sokaklarda delikli Mihaliç peynirinden nane suyuna kadar ne görse alıyordu. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Bir tür olta iğnesi

[isim]

[halk ağzında]

• Kevgir

[isim]

[anatomi]

• Deliklerle kaplı esnek doku şeridi

Ata Sözleri ve Deyimler

• delikli boncuk (veya taş) yerde kalmaz

[isim]

• Deli olma durumu, cinnet

  Bir delilik, bir çılgınlık, bir hoppalıktır gidiyor. - Peyami Safa

Ata Sözleri ve Deyimler

• deliliğe vurmak
• deliliği tutmak

[isim]

• Delirmek işi

[isim]

• Delinmek işi

[nesnesiz]

• Delme işi yapılmak

  Kızın kulağı delindi.

• Bir şeyde delik oluşmak

  Biz burada hepimiz karaciğerimiz delinerek ölmeye mahkûmuz. - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Çiğnenmek, uyulmamak, aykırı davranılmak

  Yöneticinin koyduğu yasaklar delindi.

[isim]

• Delirtmek işi

[nesnesiz]

• Deli olmak, aklını yitirmek, çıldırmak

  İkramiye kazananların delirdiklerini işitirdi. - Peyami Safa

[isim]

• Delen, delme işini yapan kimse veya nesne

[sıfat]

[mecaz]

• Çok etkili, etkileyici

  Delici bakış.

[sıfat]

• Davranışları aşırı, deli gibi olan

  Bu defterin içine ne delice saadetler yazmıştı. - Ömer Seyfettin

[zarf]

• (deli'ce) Delicesine

  Sadi Nahit'i delice kıskanıyordu, içi bir barut fıçısı gibi hasetle doluydu. - Tarık Buğra

[isim]

[bitki bilimi]

• Buğdaygillerden, genellikle buğday tarlalarında yetişen, tohumu zehirli, yabani bir bitki (Lolium temulentum)

[isim]

[bitki bilimi]

• Aşılanmamış zeytin ağacı, yabani ağaç

[isim]

[halk ağzında]

• Atmaca, şahin

[isim]

• Kırıkkale iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[hayvan bilimi]

• Delikli ve sert bir kabukla kaplı bir hücreli hayvanlar takımı

[isim]

• Delilenmek işi

[isim]

• Çocukluk çağından çıkmış genç erkek

  Delikanlı çağımızdaki cevher / Yalvarmak, yakarmak nafile bugün / Gözünün yaşına bakmadan gider - Cahit Sıtkı Tarancı

[sıfat]

[mecaz]

• Sözünün eri, dürüst, namuslu (kimse)

[ünlem]

• Gençlere bir seslenme sözü

  Delikanlı! Buraya gel.