[ünlem]

• Binek veya koşum hayvanlarını yürütmek için söylenen bir söz, dah

[isim]

• İnsan zekâsının, insan kişiliğinin erişebileceği en yüksek düzey, dâhilik

  Hepimiz Mustafa Kemal'in askerlik dehasına inanırdık. - Falih Rıfkı Atay

• Dâhi

  Dehalar muvaffak olmak için zamanlarını ve şartlarını unutamazlar. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

[eskimiş]

• Sığınma, korunma

[isim]

• Dehlemek işi

[isim]

• Dehletmek işi

[isim]

• Dehlenmek işi

[-i]

• Hayvanı `deh` diyerek yürütmek

  Hayvanı gayet ustaca dehleyerek beni Çingene çadırlarına getirdi. - Osman Cemal Kaygılı

[argo]

• Kovmak

  Bu işi sen yapacaksın. Yapamazsan ben seni dehlerim. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• Bir tehlike veya korkunç bir şey karşısında duyulan ürküntü, yılgı

  Şu dehşet ortamının altında koskoca bir yalnızlar dünyası yatıyor. - Adalet Ağaoğlu

[sıfat]

• Olağanüstü

  Sen büyüdükçe dehşet bir şey oluyorsun. - Reşat Nuri Güntekin

[ünlem]

• Olağanüstü şeyler karşısında şaşma anlatan bir söz

  Dehşet, bu ne güzellik!

Ata Sözleri ve Deyimler

• dehşete düşürmek
• dehşete kapılmak (veya düşmek)
• dehşet saçmak

[isim]

• Üstü kapalı, dar ve uzun geçit

  Mihrabın sağ tarafında dehliz gibi kuytu bir köşeye açılan bir kapı vardır. - Yahya Kemal Beyatlı

[-i]

• Aşağılamak, hor görmek

[nesnesiz]

• Dehleme işi yapılmak

[sıfat]

• Korku veya ürküntü veren

  Dehşetli bir kâbusa tutulmuşların kıvrandıran ızdırabını duyuyorum. - Aka Gündüz

[zarf]

• Çok fazla, son derece

  Altımdaki beygir, efendisinin bu savaşına karşı dehşetli huysuzlanıyor. - Osman Cemal Kaygılı

[isim]

• Çocuk dilinde at

[sıfat]

[eskimiş]

• Aşırı korku verici, dehşet saçıcı

  Hücuma uğrayan ihtiyar, odayı sallayan dehhaş bir öfkeyle kızının saçlarını yakaladı ve yere çöktürdü. - Peyami Safa

[isim]

• Dehşetlenmek işi