[isim]

• Annenin erkek kardeşi

  Dayımı el pençe divan karşılar, ne yiyip ne içeceğini sormazdı çünkü bilirdi. - Aydın Boysan

[sıfat]

[halk ağzında]

• Cesur, yiğit

[ünlem]

[halk ağzında]

• Yaşlı erkeklere söylenen bir seslenme sözü

  O kadarcık okumaktan kanun anlaşılsa avukata ekmek mi kalırdı, dayı! - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Kayırıcı

  Bunların çok bariz olan bir tarafı da siyasi dayıları sık sık değiştirmeleridir. - Peyami Safa

[argo]

• Kabadayı

[tarih]

• Osmanlı Devleti'nde Tunus, Cezayir ve Trablusgarp'ta seçimle başa getirilen yönetici

[isim]

• Kendine özgü namus kurallarını esas alıp toplum kurallarının dışına çıkarak zorbalık yapan kimse

  Ramazan, sertliği, zulmü ile ün salmış bir kabadayı idi. - Halide Edip Adıvar

[sıfat]

[mecaz]

• Yürekli

  Doğrusu kabadayı çocuktur.

[halk ağzında]

• Bir şeyin en iyisi, başta geleni

  Bunun en kabadayısı yüz bin lira.