[isim]

[halk ağzında]

• Aymazlık

[isim]

[halk ağzında]

• Hare

[sıfat]

• Çevresinde olup bitenleri fark edemeyecek kadar düşünceye dalan

  Kendi kendine mırıldanır gibiydi, dalgındı. - Tarık Buğra

• Dikkatini belirli bir konu üstünde toplayamayan

[zarf]

• Kendinden geçmiş bir durumda

  Bir süre susuyor, sonra dalgın konuşuyor. - Ahmet Ümit

[isim]

• Deniz dibine inilebilecek özel donanımla su altında çalışmayı meslek edinen kimse, balık adam, kurbağa adam

  Başkasını seçselerdi, o kaptan, ben de seve seve dalgıç ya da hava verici makineci olurdum. - Halikarnas Balıkçısı

[argo]

• Başkasına ait olan bir şeyi habersiz alma huyunda olan kimse

[isim]

• Dalgın olma durumu

  Kendisine bir dalgınlık ve unutkanlık gelmiş. - Peyami Safa

• Dalgınca davranış

  Hamal benim dalgınlığımdan istifade ederek birdenbire bir kedi gibi fırladı ve koşmaya başladı. - Kemal Bilbaşar

• Derin uyku durumu

Ata Sözleri ve Deyimler

• dalgınlığına gelmek
• dalgınlığına getirmek

[zarf]

• Dalgın bir biçimde, dalgın olarak

[isim]

• Dalgıcın mesleği, balık adamlık

  Evim rehinde olduğu için ona dalgıçlık etmek zorundayım. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

• Dalgınlaşmak işi

[nesnesiz]

• Dalgın duruma gelmek

  Masadakiler eğlenirlerken vali dalgınlaşmıştı, pek dinlemiyordu konuşulanları. - Ayşe Kulin

[isim]

• Dalgınlaştırmak işi

[-i]

• Dalgın duruma getirmek

  Harap mezarlığın öyle bir hâli vardır ki insanı ister istemez mahzun eder, dalgınlaştırır. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Dalgınlaşabilmek işi