[isim]

• Ağacın gövdesinden ayrılan kollardan her biri

  Cılız dallar, yeşili fersiz, tırnak kadar yapraklar! - Tarık Buğra

• Branş

• Bir bilim alanının içinde yer alan ana bilim dalında alt alanı

[biyoloji]

• Canlıların bölümlenmesinde, sınıfların bir araya gelmesiyle oluşan birlik, şube

Ata Sözleri ve Deyimler

• dal budak salmak
• dal gibi
• dal gibi kalmak
• dalları basmak
• dal sürmek

[isim]

[halk ağzında]

• Arka, sırt

• Kol

• Omuz

  Belikler dalına dökülür gelir / İnce bel üstüne sal ala gözlüm - Halk türküsü

• Boyun, ense

Ata Sözleri ve Deyimler

• dalına basmak
• dalına binmek
• dal vermek

[sıfat]

• Çıplak, yalın

  Dalkılıç. Daltaban.

[isim]

• Aşırı olmama durumu, ılımlılık, ölçülülük

  Onun her hissinde itidal vardı. - Abdülhak Şinasi Hisar

[mecaz]

• Soğukkanlılık

Ata Sözleri ve Deyimler

• itidalini kaybetmek
• itidalini muhafaza etmek

[isim]

• Kapı vb. şeyleri kapalı tutmaya yarayan, döner tahta veya metal parça

• İpe serilen çamaşırı tutturmak için kullanılan yaylı kıskaç

• Ut, kanun, keman vb. çalgıların tellerini geren düğme

[isim]

[halk ağzında]

• Evlek

[isim]

[bitki bilimi]

• Sandalgillerden, kerestesi sert ve kokulu bir ağaç (Santalum album)

[isim]

• İnsan taşıyacak biçimde yapılmış, kürekle yürütülen deniz teknesi

  Annesiyle bir sandala binip karşıya geçtiler. - Necip Fazıl Kısakürek

[isim]

• Sandalet

[isim]

[eskimiş]

• Gezgin derviş

  Varıp yaslanayım Hacı Bektaş'a / Abdalın olayım çullar içinde - Gevheri

• Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• abdala "kar yağıyor" demişler, "titremeye hazırım" demiş
• abdala malum olur
• abdal ata binince bey oldum sanır, şalgam aşa girince yağ oldum sanır
• abdal düğünden, çocuk oyundan usanmaz
• abdalın dostluğu köy görününceye kadar
• abdalın karnı doyunca gözü pabucundadır (veya yolda olur)
• abdal tekkede, hacı Mekke'de bulunur

[isim]

[tarih]

• Safeviler devrinde İran'da yaşayan Türk oymaklarından biri

• Anadolu'da yaşayan oymaklardan bazısı

  Geygel Abdalları.

[eskimiş]

• Tasavvufta manevi üst bir rütbe

[isim]

• Büyük yankı uyandıran, utanç verici veya küçük düşürücü olay

  Ben evimde skandal istemem demedim mi? - Peyami Safa

[kimya]

• Karbon elementinin simgesi

• Romen rakamları dizisinde 100 sayısını gösterir

[isim]

• Bir makinede, bir araçta ayak yardımıyla dönmeyi veya hareketi sağlayan düzen, ayaklık

[sıfat]

[kimya]

• Zamk, jelatin yapısında olan, koloit nitelikleri taşıyan

[isim]

[bitki bilimi]

• Turpgillerden, 100-150 santimetre yüksekliğinde, sarı çiçekli, deriyi yakıcı nitelikte olan ve tohumu hekimlikte kullanılan, tadı acı ve bir yıllık bir bitki (Brassica nigra)

• Bu tohumun toz durumuna getirilmiş veya sirke ile karıştırılarak yapılmış macunu

  Sofra hardalı.

[sıfat]

• Erdemli

• Yeğ tutulan, tercih edilen

[isim]

[tıp]

• Hekimlikte iç sürdürücü olarak kullanılan hardal türlerinden biri (Sinapis alba)

[isim]

[tarih]

• Miladın başlangıç yıllarında yaşayan ve Roma İmparatorluğu ile yaptığı savaşlarda acımasızlığı ile ün salan bir Doğu Germen halkı

[mecaz]

• Eski kültür ve sanat anıtlarını yakıp yıkan, bunların değerini bilmeyen kimse veya topluluk

[sıfat]

• Derebeylikle ilgili

  Bütün istedikleri, amaçladıkları toplumun yarı feodal düzenini sürdürmekti. - Necati Cumalı

[sıfat]

[matematik]

• Piramit biçiminde olan

• Piramitle ilgili