[isim]

• İnanmak işi

• Bir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme

  Kendi paylarına düşen fedakârlığı, devlet, millet uğrunda inanla, güvenle, umutla bir daha tazeliyorlardı. - Ruşen Eşref Ünaydın

• Tanrı'ya duyulan sınırsız inanış, iman, itikat

Ata Sözleri ve Deyimler

• inan olsun

[isim]

[eskimiş]

• Kadın

[isim]

• Üzerinde yemek de yenilebilen, yuvarlak, bakır veya pirinçten büyük tepsi

  Sininin üstünde, çepeçevre tahta kaşıklar ve yerde sini etrafında birer küçük minder dizilmişti. - Ahmet Haşim

[zamir]

• Sen zamirinin yönelme durumu eki almış biçimi

Ata Sözleri ve Deyimler

• sana taşla vurana sen aşla (veya ekmekle veya pamukla) var (veya dokun)
• sana vereyim bir öğüt, kendi ununu kendin öğüt
• sana yalan, bana gerçek

[zarf]

• O kadar

  Bir sopa öğrenmişler anca ömürlerinde, hemen insanın karşısına onu dikerler. - Kerim Korcan

• Böylece, bu biçimde

• Ancak

  Saat dörde geliyor. Anca dalmışım demek ki. - Emine Işınsu

Ata Sözleri ve Deyimler

• anca beraber, kanca beraber

[isim]

• Yapı kurma, yapı yapma, kurma

  Köprü inşası.

[edebiyat]

• Düzyazı veya şiir kaleme alma, yazıya dökme

[edebiyat]

• Düzyazı

[eskimiş]

[dil bilgisi]

• Dilek kiplerine verilen genel ad

Ata Sözleri ve Deyimler

• inşa etmek

[isim]

• İnme işi

• Yukarıdan aşağıya gittikçe alçalan eğimli yer, yokuş karşıtı

  İnişte yol uzadıkça uzadı.

[mecaz]

• Gerileyiş, çöküş

[spor]

• Araçlı jimnastikte, atlayarak veya hızlanarak araçtan ayrılma durumu

[isim]

• İstiridye gibi bazı kavkılı deniz hayvanlarının içerisinde oluşan, değerli, küçük, sert, sedef renginde süs tanesi

[sıfat]

• Bu tanelerden yapılmış

• Bu tanelerden oluşan takı

  Yalıdaki ev, Dürnev Hanım'ın halılarını, incilerini gözden çıkarmasıyla kurtuldu. - Necati Cumalı

[teklifsiz konuşmada]

• Yanlışlığı sebebiyle gülünç olan söz veya cümle

Ata Sözleri ve Deyimler

• inci (veya inciler) döktürmek
• inci gibi

[isim]

[eskimiş]

• Ölen insanın vücudu, ceset

  Annemin naaşı teneşir üzerinde beyaz bir kefenle örtülüydü. - Yahya Kemal Beyatlı

[zarf]

[eskimiş]

• Ötürü

  Hastalığından naşi gelemedi.

[ünlem]

[eskimiş]

• "Ey sevgili" anlamında kullanılan bir seslenme sözü

  Esiriaşkın olmuşum cana! - Melih Cevdet Anday

[isim]

• İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık

• Yaşama, hayat

  Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım. - Reşat Nuri Güntekin

• Güç, dirilik

  Her şeyde bu mevsime mahsus bir can, bir dirilik kendini gösteriyordu. - Memduh Şevket Esendal

• Kişi, birey

  Benimle beraber dört canız. - Falih Rıfkı Atay

• İnsanın kendi varlığı, özü

  Sağa sola kaçıştık da, canımızı dar kurtardık. - Nazım Hikmet

• Gönül

  Çirkin bana kurban, ben de güzele / Can sever güzeli, maldan ziyade - Karacaoğlan

• Bektaşilik ve Mevlevilikte tarikat kardeşi

  Şeyh çıkınca oradaki canlar da sırasıyla yürüyüp kapıya gelince dönüp baş kestikten sonra dışarı çıkarlar. - Asaf Halet Çelebi

[sıfat]

• Çok içten, sevimli, sevilen, şirin

  Alphonse Daudet ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• cana (veya canına) can katmak
• cana gelecek mala gelsin
• cana kıymak
• can alacak nokta (veya yer)
• can alıp can vermek
• cana minnet saymak (veya bilmek)
• can atmak
• can başına sıçramak
• can baş üstüne
• can beslemek
• can boğazdan gelir (veya geçer)
• can borcunu ödemek
• can bostanda bitmez
• can bulmak
• can cana, baş başa
• can candan şirindir (veya tatlıdır)
• can canın yoldaşıdır
• can cümleden aziz
• can çekişmek
• can çekişmektense ölmek yeğdir
• can çıkmayınca (veya çıkmadan) huy çıkmaz
• candan geçmek
• can dayanmamak
• can derdinde olmak
• can derdine düşmek
• can gelmek
• canı acımak
• canı ağzına (veya boğazına) gelmek
• canı bayılmak
• canı burnuna (veya burnundan) gelmek
• canı burnundan çıkmak
• canı cana ölçmek
• canı canına (veya içine) sığmamak
• canı cehenneme
• canı çekilmek
• canı çekmek
• canı çıkasıca
• canı çıkmak
• canı çıksın!
• canı gelip gitmek
• canı gelmek
• canı gibi sevmek
• canı gitmek
• canı ile oynamak
• canı ile uğraşmak
• canı istemek
• canı isterse
• canı kaymak isteyen mandayı yanında taşır
• canım
• canım ciğerim
• canım dese canın çıksın diyor sanmak
• canımın içi
• canımı sokakta bulmadım
• canına acımamak
• canına değmek
• canına ezan okumak
• canına geçmek (veya işlemek veya kâr etmek)
• canına kastetmek
• canına kıymak
• canına minnet (olmak)
• canına okumak
• canına rahmet
• canına susamak
• canına tak demek (veya etmek)
• canına tükürdüğümün (veya üfürdüğümün)
• canına yandığım (veya yandığımın)
• canına yetmek
• canından bezmek (veya bıkmak veya usanmak)
• canından geçmek
• canını acıtmak
• canını almak
• canını bağışlamak
• canını burnundan getirmek
• canını cehenneme göndermek (veya yollamak)
• canını çıkarmak
• canını dar atmak
• canını dişine almak (veya takmak)
• canının derdine düşmek
• canının içine sokacağı gelmek
• canını sıkmak
• canını sokakta bulmamak
• canını vermek
• canını yakmak
• canın isterse
• canı sağ olsun!
• canı sıkılmak
• canı yanan eşek, attan yüğrük olur
• canı yanmak
• canı yerine gelmek
• canı yok mu?
• can kalmamak
• can kaygısına düşmek
• canlar!
• can olmak
• can sıkmak
• can vermek
• can yakmak

[sıfat]

• Hıyanet eden (kimse)

  Bu anlayışsızlığa ve bu vatan hainlerine vahvahlanır, acır gibiydiler. - Tarık Buğra

• Zarar vermekten, üzmekten veya kötülük yapmaktan hoşlanan (kimse)

  Siz galip olduğunuz için cesur ve hain görünüyorsunuz. - Aka Gündüz

• Kötü niyeti olan

[ünlem]

• Sitemli bir seslenme sözü

  Hain! Biz seninle böyle mi konuşmuştuk?

[zarf]

• `Nerede, ne oldu, nerede kaldı` anlamlarında kullanılan bir söz

  Çoban kaval çaldı sordu bülbüle / Sürülerim hani, ovam nerede? - Ziya Gökalp

• Karşıdakinin daha önceden bildiği bir şey kendisine hatırlatılmak istenildiğinde kullanılan bir söz

  Kitap doğrusu görülecek nesneydi hani. - Nazım Hikmet

• Verilen sözü hatırlatan sözün başına getirildiğinde sitem anlatan bir söz

  Hani uykun vardı? - Orhan Kemal

• Bazen `bari` anlamında kullanılan bir söz

  Hani benim kim olduğumu bilmese.

• `Doğrusunu söylemek gerekirse, kaldı ki, üstelik` anlamlarında kullanılan bir söz

  Benim sormam hani yârenlik olsun, anlarsınız ya! - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• hanidir
• hani ya
• hani yok mu

[isim]

[hayvan bilimi]

• Hanigillerden, Akdeniz'de yaşayan, alaca kırmızı renkli, beyaz etli, orta büyüklükte bir balık (Serranus cabrilla)

[isim]

• Diyarbakır iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[eskimiş]

• Resmî bir göreve atama veya bir üst aşama için yazılan yazı

  Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri, yürütme organının teklif, inha, atama veya onamasına bağlı resmî ve özel herhangi bir işle görevlendirilemez. - Anayasa

Ata Sözleri ve Deyimler

• inha etmek