[isim]

• Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı

• Keçi tüyü

[sıfat]

• Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan

  Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek - Halk türküsü

[sıfat]

[argo]

• Huysuz, geçimsiz (kimse)

[bitki bilimi]

• Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıl (kadar) kalmak
• kıl gibi
• kılı kıpırdamamak
• kılı kırk yarmak
• kılına dokunmamak
• kılına halel gelmemek
• kılını (bile) kıpırdatmamak (veya oynatmamak)
• kıl kapmak
• kıl olmak

[sıfat]

• Soğukla sıcak arası, ne soğuk ne sıcak

  Galip ıssız bir gece içinde, ılık bir bahçede, bir havuz kenarında yanan bir meşaledir. - Asaf Halet Çelebi

[isim]

• Bir kimsenin giyinişi, dış görünüşü, üst baş

  Delikanlı kopuklar, kılıklarından, giyinişlerinden belli oluyorlar. - Memduh Şevket Esendal

[halk ağzında]

• Bir kimsenin resmi, fotoğraf

Ata Sözleri ve Deyimler

• kılığa bürünmek
• kılığına girmek
• kılıktan kılığa girmek

[isim]

[teklifsiz konuşmada]

• Kuyruk sokumu bölgesi, kaba et, kaba but, popo, makat

[denizcilik]

• Deniz teknelerinde art taraf

  Pantolonunu, ceketini fırlatır, kıç altındaki âdeta kamaramsı yere sokulur, düşünürdü. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• Arka bölümde olan

[halk ağzında]

• Bacak, ayak

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıç atmak
• kıç attırmak
• kıçına bakarak (veya baka baka)
• kıçına kına yakmak
• kıçına tekmeyi atmak (veya vurmak veya yapıştırmak)
• kıçını yırtmak

[ünlem]

[halk ağzında]

• "Yok, olmaz" anlamında kullanılan bir söz

[sıfat]

• Bozularak kokmuş (yumurta)

• Cıvık

• İrinlenmiş

  Uyuzlunun bilekleri cılk yara içindeydi. - Sait Faik Abasıyanık

[halk ağzında]

• Sözünün eri olmayan

Ata Sözleri ve Deyimler

• cılk çıkmak
• cılk etmek
• cılkı çıkmak

[isim]

• Çıkın

  Düğünün hamamı benden. Çerezi, çıkısı hepsi benden. - Abbas Sayar

[isim]

• Bir kemik veya organın yerinden çıkmış olması

  Kolunda çıkık var.

[sıfat]

• Yerinden çıkmış (kemik veya organ)

[sıfat]

• Çıkıntısı olan

  Bu adam, elli beş, altmış yaşlarında, boynu biraz yana çarpılmış, çıkık alınlı, çökük yanaklı, kara kuru bir ihtiyardı. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Uzun, düz veya eğri, ucu sivri, bir veya her iki yüzü keskin, kın içinde bele takılan, çelikten silah

  Zırhları biraz paslanmış ve yaldızları bir hayli solmuş eğri kılıçlar asılıydı. - Abdülhak Şinasi Hisar

[spor]

• Bu silah kullanılarak oynanan, hedef bölgesi baş, gövde ve kollar olan bir tür kılıç oyunu

• Saban ökçesini oka bağlayan ağaç parçası

Ata Sözleri ve Deyimler

• kılıcı kınına koymak
• kılıç çalmak
• kılıç çekmek
• kılıç kınını kesmez
• kılıç kuşanmak (veya takmak)
• kılıç oynatmak
• kılıç sallamak
• kılıçtan geçirmek
• kılıç üşürmek

[isim]

[hayvan bilimi]

• Balıkların eti arasında bulunan diken gibi ince ve küçük kemik

[bitki bilimi]

• Fasulye, bakla vb. sebzelerin yeşil kabuğunda ve ekin başaklarında bulunan sert ve kıl gibi uzun lif

[spor]

• Alttaki güreşçinin, kuyruk sokumunu hızla ve birdenbire havaya kaldırarak sırtına abanmış olan güreşçinin dengesini bozup onu ön veya yan tarafına aşırıp atması

Ata Sözleri ve Deyimler

• kılçık atmak

[sıfat]

• Karısının baskısı altında bulunan (erkek), karısı köylü, kazak karşıtı

  Onu da kılıbık bir koca gibi kukla yapar oynatırım. - Etem İzzet Benice

[isim]

• Tahta veya ağaç biçmekte kullanılan, karşılıklı iki sapı olan ve iki kişi tarafından kullanılan büyük testere

• Motorla çalışan bir tür güçlü testere

• Saraç bıçağı

• Bağ budamaya yarayan dişli bıçak

[isim]

[halk ağzında]

• Sel veya dere yatağı

[isim]

[halk ağzında]

• Aşık kemiğinin altında bulunan küçük bir kemik

• Bu kemikle oynanan bir oyun

[sıfat]

[halk ağzında]

• Çıplak

• Yoksul, parasız, geçim darlığı çeken