BÖLÜŞÜVERME Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

BÖLÜŞÜVERME harflerini içeren 4 harfli 30 kelime bulunuyor. 4 harfli BÖLÜŞÜVERME kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Bölüşüverme ile başlayan 4 harfli kelimeler. İçinde Bölüşüverme olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

ÖVÜŞ21, ÖVME17, ÖRÜŞ15, ÖŞÜR15, ÖLÜŞ15, BÖLÜ14, BÜVE14, ÖBÜR14, ÖRÜM13, ÖLÜM13, ÖMÜR13, BÖLE12, REVÜ12, ÖRME11, ÖLME11, ÜLÜŞ11, EVRE10, RÖLE10, ÜŞME10, VERE10, BREŞ9, ÜLEŞ9, EŞME8, MEŞE8, ÜREM7, BERE6, ERME5, EMEL5, ELEM5, REEL4

REEL (Kelime Kökeni: Fransızca réel)

[sıfat]

  • Gerçek

ERME

[isim]

  • Ermek işi

EMEL (Kelime Kökeni: Arapça emel)

[isim]

  • Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek

    Bu emele vasıl olmak için bütün gayretimi sarf edeceğim, elimden geleni yapacağım. - Etem İzzet Benice

Ata Sözleri ve Deyimler

  • emel beslemek
  • emeline alet etmek

ELEM (Kelime Kökeni: Arapça elem)

[isim]

  • Acı, üzüntü, dert, keder

    Bu derdi huy edinenler elem çekmez. - Necip Fazıl Kısakürek

BERE

[isim]

  • Bir yere çarpma, incitme veya vurma sonucu vücudun herhangi bir yerinde oluşan çürük
  • Herhangi bir şeyde görülen ezik, çizik

[isim]

  • Yuvarlak, yassı ve sipersiz başlık

    Lacivert beresini sallayarak bir fırtına gibi içeriye girdi. - Abdülhak Şinasi Hisar

ÜREM

[isim]

[ekonomi]

  • Faiz, getiri

EŞME

[isim]

  • Eşmek işi

[halk ağzında]

  • Kaynak, pınar

[isim]

  • Uşak iline bağlı ilçelerden biri

MEŞE (Kelime Kökeni: Farsça bīşe)

[isim]

[bitki bilimi]

  • Kayıngillerden, üç yüz kadar türü arasında, yaz kış yapraklarını dökmeyenleri de bulunan, kerestesi dayanıklı bir orman ağacı (Quercus)

[sıfat]

  • Bu ağaçtan yapılan

Birleşik Kelimeler: meşe kömürü, meşe odunu, meşe palamudu, saçlı meşe, saplı meşe, sidikli meşe, tüylü meşe, mantar meşesi, mazı meşesi, palamut meşesi, Türk meşesi, yer meşesi

BREŞ (Kelime Kökeni: Fransızca brèche)

[isim]

[jeoloji]

  • Doğal çimento ile lavlı, kavkılı, kabuklu, kemikli kırıntıların kaynaşmasıyla oluşmuş kütle
  • Bir yapay mermer türü

ÜLEŞ

[isim]

  • Pay

EVRE

[isim]

  • Bir olayda birbiri ardınca görülen, bir işte birbiri ardınca beliren, gelişen değişik durumların her biri, aşama, merhale, mertebe, safha

RÖLE (Kelime Kökeni: Fransızca relais)

[isim]

[fizik]

  • Bir cismin veya bir gücün biçimini değiştirmeye yarayan alet, değiştirgeç, konvertisör

ÜŞME

[isim]

  • Üşmek işi

VERE (Kelime Kökeni: Sırpça)

[isim]

[tarih]

  • Bir kalenin veya tahkim edilmiş bir yerin teslimi

ÖRME

[isim]

  • Örmek işi

    Kale kapısından yalnız birini açık bırakarak bakilerini örmeye başlamışlardı. - Orhan Seyfi Orhon

[sıfat]

  • Örülerek yapılan

    Üstüne açık kahverengi yün örme bir ceket giymişti. - Peyami Safa

Birleşik Kelimeler: örme kepenek