[isim]

[halk ağzında]

• Sancı, buruntu

Ata Sözleri ve Deyimler

• burusu tutmak (veya tutulmak)

[isim]

[anatomi]

• Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı

• Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü

  Kadıköy vapurunun güvertesinde, paltoma bürünmüş, gidip ta burna oturmuştum. - Haldun Taner

[mecaz]

• Kibir, büyüklenme

  Burnundan yanına varılmıyor.

[coğrafya]

• Karanın, özellikle yüksek ve dağlık kıyılarda, türlü biçimlerde denize uzanmış bölümü

Ata Sözleri ve Deyimler

• burnu bile kanamamak
• burnu büyümek
• burnu çenesine değmek
• burnu Kafdağı'na çıkmak (veya varmak)
• burnu Kafdağı'nda (olmak)
• burnu kırılmak
• burnuna girmek
• burnuna karıncalar dolmak
• burnuna koymak
• burnundan (fitil fitil) gelmek
• burnundan ayrılmamak
• burnundan düşen bin parça olmak
• burnundan gelmek
• burnundan getirmek
• burnundan kıl aldırmamak
• burnundan solumak
• burnundan yakalamak
• burnunda tütmek
• burnunu çekmek
• burnunu kırmak
• burnunun dibine sokulmak
• burnunun dikine (veya doğrusuna) gitmek
• burnunun ucundan ötesini (veya ilerisini) görmemek
• burnunun ucunu görmemek
• burnunun yeli harman savurmak
• burnunun yeli kırılmak
• burnunu sıksan canı çıkacak
• burnunu sokmak
• burnunu sürtmek (veya burnu sürtülmek)
• burnu sızlamak
• burnu yere düşse almaz
• burun bükmek
• burun kıvırmak
• burun şişirmek
• burun yapmak

[sıfat]

• Burulmuş olan

• Tadı kekre olan (meyve)

  Vişne şerbetinin bu buruk tadı gerçek midir? - Attila İlhan

[isim]

• Uygun olmayan şartlar sonucu dönerek büyüyen ağacın kerestesi

[mecaz]

• Alınarak küskünlük gösteren, gücenmiş (kimse)

  Rahmi'ye karşı o da ötekiler gibi buruktu. - Tarık Buğra

[sıfat]

• Herhangi bir biçimde burnu olan

• Çıkıntısı olan

[mecaz]

• Kendini beğenmiş, kibirli

[isim]

[halk ağzında]

• Buru, sancı, bağırsak bozukluğu

  Sus! Buruntu geçiriyorum, azıcık kıpırdansam falya. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Burulmak işi

[isim]

• Buruk olma durumu, kekrelik

  Ayvanın burukluğu.

[mecaz]

• Küskünlük, gücenmişlik

  Onun ne zamandır bana bir burukluğu var ama nedendir anlayamadım.

[nesnesiz]

• Ekseni çevresinde döndürülmek

• Sancımak, ağrımak

  Bağırsaklarım buruluyor.

[-e]

[mecaz]

• Alınarak küskünlük göstermek, gücenmek

  Yavere burulduğumu sezdirmeden başka bir laf açtım. - Refik Halit Karay

[isim]

[halk ağzında]

• Burunsak

[isim]

• Hayvan yavrusunun anasından süt emmesini önlemek için burnuna geçirilen başlık, burunsalık, burunluk

• Hayvanların burunlarına geçirilen ip, burunsalık, burunluk

[sıfat]

• Buruğa benzer, buruk gibi

  Bundan kuvvet alarak âdeta bir nevi buruksu saadet içinde yaşamaktayım. - Refik Halit Karay

[isim]

• Burunlamak işi

[sıfat]

• Tadı biraz buruk olan

[-i]

• Dışlamak

  Bana üvey evlat muamelesi yapıyorsun, beni burunluyorsun. - Orhan Kemal

• Aşağılamak

• Sivriltmek

[isim]

• Burundi halkından veya bu halkın soyundan olan kimse