BUNAYIVERME Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

BUNAYIVERME harflerini içeren 4 harfli 45 kelime bulunuyor. 4 harfli BUNAYIVERME kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Bunayıverme ile başlayan 4 harfli kelimeler. İçinde Bunayıverme olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

YIVA13, YUVA13, VEYA12, VEBA12, YAVE12, ENVA10, EVRE10, NEVA10, REVA10, VENA10, VERE10, UYMA8, YUMA8, AYIN7, AYNI7, AYRI7, BURA7, BARI7, EBRU7, EMAY7, RUBA7, URAY7, URBA7, YEME7, YUNA7, YARI7, BERE6, BERN6, EYER6, MAUN6, RUAM6, REYE6, UMRE6, UMAR6, ERME5, ENAM5, EMEN5, EMAN5, MARN5, MERA5, NEMA5, NAME5, URAN5, EREN4, NERE4

EREN

[isim]

[din bilgisi]

  • Ermiş

    Bu adam vaktinin en büyük erenlerindendi. - Ömer Seyfettin

  • Olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

  • erenlerin sağı solu (belli) olmaz

Birleşik Kelimeler: alperen

NERE

[isim]

  • Hangi yer?

    Buranın nere olduğunu biliyor musunuz? Bu, nerenin resmi?

  • Hangi taraf?
  • Hangi organ?

    Nereniz ağrıyor?

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ... nere ... nere

ERME

[isim]

  • Ermek işi

ENAM (Kelime Kökeni: Arapça enām)

[isim]

[eskimiş]

  • Yaratılmış bütün canlılar
  • Halk

[isim]

[eskimiş]

[din bilgisi]

  • İçinde Kur'an'dan bazı ayet ve surelerin bulunduğu dua kitabı

EMEN

[isim]

[halk ağzında]

  • Bağ çubuğu, ağaç veya sebze dikmek için açılan çukur

EMAN (Kelime Kökeni: Fransızca éman)

[isim]

  • Radyoaktif cisimlerde ölçü birimi

MARN (Kelime Kökeni: Fransızca marne)

[isim]

[madencilik]

  • Çok ince taneli kil minerallerinden ve kalsitin değişik oranlardaki karışımından oluşan tortul kayaç, pekmez toprağı

MERA (Kelime Kökeni: Arapça merʿā)

[isim]

[coğrafya]

  • Otlak

    Yağmurun altında çobanıyla beraber meraya çıktı, birdenbire şaşırdı. - Ömer Seyfettin

Birleşik Kelimeler: mera bitkileri, mutlak mera, besi merası, dağ merası

NEMA (Kelime Kökeni: Arapça nemā)

[isim]

[eskimiş]

  • Büyüme, gelişme, çoğalma

[ekonomi]

  • Faiz, ürem

NAME (Kelime Kökeni: Farsça nāme)

[isim]

[eskimiş]

  • Mektup

    Ertesi sabah tam demir alırken kaptanıderyanın bir namesini aldı. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

  • name okumak

Birleşik Kelimeler: ahitname, amanname, bahname, beyanname, celpname, davetname, ehliyetname, emirname, falname, fetihname, havalename, ibraname, icazetname, iddianame, ihbarname, ihtarname, istidaname, istifaname, ithafname, ithamname, itimatname, izinname, kanunname, kararname, kefaletname, kıyafetname, menakıpname, muahedename, muahezename, muhabbetname, mukavelename, muvafakatname, müdafaaname, nasihatname, nizamname, pendname, ruhsatname, ruzname, salname, seyahatname, silsilename, siyasetname, şartname, şecerename, şehadetname, şehname, şikâyetname, taahhütname, tabirname, takdirname, talepname, talimatname, talimname, tandırname, tarifname, tasdikname, tavsiyename, taziyetname, telgrafname, temlikname, teşekkürname, vakayiname, vakıfname, vasiyetname, vekâletname, velayetname, zabıtname, zeyilname

URAN

[isim]

  • Sanayi

BERE

[isim]

  • Bir yere çarpma, incitme veya vurma sonucu vücudun herhangi bir yerinde oluşan çürük
  • Herhangi bir şeyde görülen ezik, çizik

[isim]

  • Yuvarlak, yassı ve sipersiz başlık

    Lacivert beresini sallayarak bir fırtına gibi içeriye girdi. - Abdülhak Şinasi Hisar

EYER

[isim]

  • Binek hayvanlarının sırtına konulan, oturmaya yarayan nesne

    Gözlerini eyerin kuburluklarıyla atın doru boynunda hasıl olan gölgeli çizgiye dikmişti. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

  • eyer boşaltmak
  • eyere de gelir semere de
  • eyeri boş kalmak
  • eyer kapatmak (veya kapamak)
  • eyer vurmak

Birleşik Kelimeler: eyer kaltağı, eyer kaşı

MAUN (Kelime Kökeni: (Amerika yerlilerinin dillerinden))

[isim]

[bitki bilimi]

  • Tespih ağacıgillerden, Hindistan ve Honduras'ta yetişen büyük bir orman ağacı, akaju (Swietenia mahagoni)
  • Bu ağacın parlak kırmızımtırak renkte, sert ve iyi cilalanan kerestesi

[sıfat]

  • Bu keresteden yapılan

    Emekli ajan, alınmış gibi maun masanın arkasında oturan kişiyi süzdü. - Osman Aysu

RUAM (Kelime Kökeni: Arapça ruʿām)

[isim]

[eskimiş]

[hayvan bilimi]

  • Sakağı