BUHARLAŞTIRMA Harflerini İçeren 7 Harfli Kelimeler

BUHARLAŞTIRMA harflerini içeren 7 harfli 48 kelime bulunuyor. 7 harfli BUHARLAŞTIRMA kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Buharlaştırma ile başlayan 7 harfli kelimeler. İçinde Buharlaştırma olan 7 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

HIŞLAMA16, BUHARLI15, HUMBARA15, HAŞLAMA15, BULAŞMA14, BARIŞMA14, BAŞARIM14, BAHARLI14, IHLAMUR14, MUHTIRA14, ARABAŞI13, ABARTIŞ13, BAŞARMA13, BAŞALTI13, BAHARAT13, BAŞLAMA13, HIRLAMA13, HARABAT13, AŞAMALI12, AŞILAMA12, AŞIRTMA12, AŞTIRMA12, HAMARAT12, HARLAMA12, HARTAMA12, MURABIT12, ŞIRLAMA12, ŞUTLAMA12, TUŞLAMA12, TAŞIRMA12, URLAŞMA12, ARŞIALA11, ALTIŞAR11, BULATMA11, BATIRMA11, MARABUT11, ŞARLAMA11, TAMBURA11, TAŞRALI11, TAŞLAMA11, ARABALI10, ABARTMA10, MURATLI10, ARILAMA9, ARTIRMA9, IRALAMA9, TURLAMA9, TARUMAR9

ARILAMA

[isim]

  • Arılamak işi, tenzih

ARTIRMA

[isim]

  • Artırmak işi

    Çocuk oyunlarının büyük çoğunluğu gibi heyecanı artırma zamanı geldi. - Ayla Kutlu

  • Açık artırma

Birleşik Kelimeler: açık artırma, değer artırma

IRALAMA

[isim]

  • Iralamak işi

TURLAMA

[isim]

  • Turlamak işi

TARUMAR (Kelime Kökeni: Farsça tārmār)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Dağınık, karışık, perişan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tarumar etmek
  • tarumar olmak

ARABALI

[sıfat]

  • Arabası olan

[isim]

  • Arabalı vapur

Birleşik Kelimeler: arabalı vapur

ABARTMA

[isim]

  • Abartmak işi

MURATLI

[isim]

  • Tekirdağ iline bağlı ilçelerden biri

ARŞIÂLÂ (Kelime Kökeni: Arapça ʿarş + aʿlā)

[isim]

[eskimiş]

  • Göğün dokuzuncu katı

ALTIŞAR

[sıfat]

  • Altı sayısının üleştirme sayı sıfatı
  • Her defasında altısı bir arada olan, her birine altı

BULATMA

[isim]

  • Bulatmak işi

BATIRMA

[isim]

  • Batırmak işi

    Sofradakiler çorba sahanına doğradıkları ekmeklerini, çorbanın içine batırmaya başladılar. - Necati Cumalı

MARABUT (Kelime Kökeni: Arapça murābiṭ)

[isim]

[eskimiş]

  • Kuzey Afrika'da dervişlere verilen ad, murabıt

ŞARLAMA

[isim]

  • Şarlamak işi

TAMBURA (Kelime Kökeni: Arapça ṭanbūre)

[isim]

[müzik]

  • Türk halk müziğinde kullanılan, cura, bulgari, çöğür, bağlama gibi telli ve çalgıçla çalınan çalgıların genel adı

    Gündüzleri öğleden sonra yatağından kalkarak tamburasını eline alıyordu. - Ömer Seyfettin