[-e]

• Erişmek

  Nereden geldiğini anlamadığı bir ataklığa ermişti. - Necati Cumalı

• Kavuşmak

• Yetişip dokunmak

  Eli tavana ermek.

[nesnesiz]

• İnsan veya bitki büyüyüp gelişmek, yetişmek

[nesnesiz]

• Ürün olgunlaşmak

  Arpalar erdi de gelin, girdik yolmaya - Halk türküsü

[nesnesiz]

[din bilgisi]

• Kendini Tanrı yoluna vermiş kimse insanüstü kutsal bir aşamaya erişmek

Ata Sözleri ve Deyimler

• erdiğine erer, ermediğine taş atar

[isim]

[eskimiş]

• Belirti, iz, ipucu

  Fakat hepsinin yüzünde korku ve endişe emarelerini ayan beyan görmüştüm. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• Bir tür yumurtalı süt tatlısı

• Kaymak

• Kevgirden geçirilmiş sütle koyulaştırılmış çorba

[isim]

[eskimiş]

[gök bilimi]

• Ay

[isim]

[eskimiş]

• Soyluluk, ululuk, büyüklük, asalet

• Bağış olarak verme, iyilik, cömertlik, eli açıklık, lütuf

  Bir başka kerem beklemez artık gelecekten. - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kerem buyurun (veya eyleyin)
• kerem etmek

[isim]

• Bele dolayarak toka ile tutturulan, kumaş, deri veya metalden yapılan bel bağı

  Nihat elinde tuttuğu kemeri denize fırlatıp attı. - Peyami Safa

• Etek, pantolon vb. giysilerin bele gelen bölümü

• Emniyet kemeri

[sıfat]

• Tümsekli

  Kemer burun.

[anatomi]

• Kemiklerden oluşan yay biçimindeki yapı

  Kaş kemeri. Damak kemeri. Ayak kemeri.

[jeoloji]

• Katmanlı kayaçlarda bir kıvrımın kabarık tepe yeri, tekne karşıtı

[mimarlık]

• İki sütun veya ayağı birbirine üstten yarım çember, basık eğri, yonca yaprağı vb. biçimlerde bağlayan ve üzerine gelen duvar ağırlıklarını, iki yanındaki ayaklara bindiren tonoz bağlantı

  Büyük bir camiydi bu. Minareleri, kubbeleri, kemerleri ve parmaklıklı pencereleri filan hepsi tamamdı. - Oğuz Atay

[eskimiş]

• Özellikle yolculukta kullanılan, üzerinde altın, para yerleştirmeye yarar gözleri olan meşin kuşak

Ata Sözleri ve Deyimler

• kemer (veya kemerini) sıkmak
• kemeri dolu olmak

[isim]

• Antalya iline bağlı ilçelerden biri

• Burdur iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[halk ağzında]

• Gübre, tezek

• Deride kalınlaşmış kir tabakası

• Başta olan kepek

Ata Sözleri ve Deyimler

• kemre bağlamak

[sıfat]

[spor]

• `Takım oyunlarında karşı takımdaki bir oyuncuyu yakından izlemek, tutmak, gölgelemek, markaja almak` anlamındaki marke etmek birleşik fiilinde geçen bir söz

[isim]

[halk ağzında]

• Samanlık, odunluk, hayvan yemi deposu veya ahır

[isim]

• Bir şeyi anlamak veya öğrenmek için duyulan istek

  Biraz sonra yine bazı sesler işittim / Merak ile merdivenin başına gittim - Enis Behiç Koryürek

• Bir şeyi edinme, yapma, bir şeyle uğraşma isteği

  Öteden beri güzel giyinmeye, güzel konuşmaya merakım vardır. - Reşat Nuri Güntekin

• Düşkünlük, heves

  Meslek dışında biricik merakı, kendi tabiriyle hobisi fotoğrafçılıktı. - Haldun Taner

• Kaygı, tasa

Ata Sözleri ve Deyimler

• meraka düşmek
• meraka sokmak
• merak etmek
• merak getirmek
• merakına dokunmak
• merakından çatlamak
• merakını mucip olmak
• merakını uyandırmak
• merak olmak
• merak sarmak (veya duymak veya salmak)
• merakta bırakmak
• merakta kalmak
• meraktan çatlamak
• meraktan ölmek

[isim]

[müzik]

• Diyezli veya bemollü bir sesin eski durumuna getirilmesini gösteren nota işareti

[isim]

• Evlenmemiş kimse

  Bekârdı, evlenmeye vakit bulamamıştı. - Ömer Seyfettin

• Evli olduğu hâlde ailesinden ayrı, yalnız yaşayan kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• bekâra karı boşaması kolaydır
• bekâr gözü, kör gözü
• bekârın yakasını it yer, yakasını bit
• bekâr kalmak (veya yaşamak)

[isim]

• Çoğunlukla denize dökülen, özellikle genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir

  Sakarya sanki adı duyulmadık hatta adı konmadık bir ırmaktı. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• ırmağı geçerken at değiştirilmez
• ırmak kenarına çeşme yapılmaz

[isim]

[bitki bilimi]

• Kuzey Anadolu dağlarında yetişen, 3-5 metre boyunda, kışın yapraklarını dökmeyen, iri ve mor çiçekleri olan bir ağaç (Hododendron ponticum)

[sıfat]

• Kromdan yapılmış veya kromla kaplanmış

  Kolundaki krome saate göz attı. - Refik Halit Karay

[isim]

[eskimiş]

• Köy