[isim]

• Akmak işi

[halk ağzında]

• Reçine, çam sakızı, akındırık

[isim]

• Para veya değerli eşya saklamaya yarayan çelik dolap

  Arkaya doğru bir adım atıp sırtını meyhanecinin kasasına dayadı. - Sait Faik Abasıyanık

• Ticarethanelerde para alınıp verilen yer

• Bazı oyunlarda oyunu yönetme veya para karşılığında fiş verme işi

  Kasa kim?

• Vagon, kamyon veya traktörün yük taşımak için şasiye bağlanmış üst bölümünü oluşturan parça

• Tahta veya sentetik maddelerden yapılmış, dört köşe, sağlam ambalaj parçası, sandık

  Barın kapısı önünde bira kasaları yığılmıştı. - Attila İlhan

• Basımcılıkta dizgi harflerinin konulduğu gözlerden oluşan tabla

[mecaz]

• Varlıklı kişinin harcamalarını yapan kimse

[mimarlık]

• Kapı ve pencerelerin sabit olarak tutturulduğu asıl çerçeve

[spor]

• Birbiri üzerine istif edilerek yüksekliği ayarlanabilen atlama aracı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kasayı devretmek

[isim]

• Silah olarak kullanılan, ucu sivri, iki ağzı da keskin uzun bıçak

  Bu bıçak, sapına bez sarılmış, küçük çapta bir kamaydı. - Sait Faik Abasıyanık

[madencilik]

• Açılmış olan boşluklarda tavan ve yanlardan taş veya cevher parçalarının düşmesini önlemek amacıyla tahkimat elemanları üstüne veya arkasına yerleştirilen bir tahkimat parçası

• Kütüğü yarmak için kullanılan ucu sivri, yassı, enli çivi, takoz, kıskı

[askerlik]

• Topun gerisini kapayan kapak

  Köy değirmenlerinde top kaması döküldüğüne şahit oldum. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

• Oyunda kazanılan her parti

[halk ağzında]

• Oyunda sayı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kama basmak

[isim]

• Evlere, çeşmeden su taşımayı iş edinmiş olan kimse

• Kırsal bölgelerde sulama işlerini düzenleyen ve denetleyen kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• saka beygiri gibi

[isim]

[hayvan bilimi]

• Saka kuşu

[isim]

[tıp]

• Baygınlık, kendinden geçme durumlarına yol açan bir hastalık

[isim]

• Asmak işi

[sıfat]

• Asılmış, asılı

  Öksüz, odanın ortasına kurulu çarşaftan bozma asma salıncağın içinde uyuyordu. - Ayşe Kulin

[isim]

[bitki bilimi]

• Asmagillerden, dalları çardak üzerine yayılan üzüm vb. bitkiler

• Belirli bir tür üzüm veren bitki (Vitis)

[sıfat]

• Özensiz, gelişigüzel yapılmış, zevksiz, sakil, ince karşıtı

  Cebinden kaba fil dişi saplı bir de çakı çıkardı. - Ömer Seyfettin

• Taneleri iri

  Kaba çakıl.

• Terbiyesiz, görgüsü kıt, nezaketsiz (kimse)

  Kaba, hantal, şivesiz bir sürü adamlar kafesinin önüne toplanırlar. - Refik Halit Karay

• Hafif olduğu hâlde kalın veya hacimli

  Kaba bir yün döşekle temiz bir şilte, yastık yorgan buldum. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Kuyruk sokumunun her iki yanındaki şişkin yer

[mecaz]

• Terbiyeye, inceliğe aykırı, çirkin, kötü

  Çocuklardan biri ağzından çok fena, çok kaba bir şey kaçırdı. - Osman Cemal Kaygılı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kabasını almak

[isim]

• Bir tür uzun saplı orak

[isim]

[tıp]

• Bazı hastalıklar, yaralanmalar, zehirlenmeler sırasında görülen anlama, duyma ve hareketin büsbütün veya az çok kaybolmasıyla beliren bilinç kaybı durumu

Ata Sözleri ve Deyimler

• komadan çıkmak
• komaya girmek

[isim]

[müzik]

• Eşit olmayan iki ses arasında kulakla seçilebilecek en küçük aralık

[isim]

• Evrenin düzene girmeden önceki biçimden yoksun, uyumsuz ve karışık durumu

[mecaz]

• Kargaşa

[isim]

• Çok kokulu bir tür kahve

• Bu kahveden yapılan içecek

[isim]

• Ayaklar veya bir destek üzerine oturtulmuş tabladan oluşan mobilya

  Arkasındaki masada biri gözlüklü iki adam vardı. - Yusuf Atılgan

• Bu mobilya etrafında oturanların tümü

• Dairelerde, kurumlarda belli konularla ilgili işlerin görüldüğü bölüm

  Kaçakçılık masası. Kıbrıs masası.

[coğrafya]

• Düz duruşlu yer, düzlek yapı

[spor]

• İç içe geçme ayaklarıyla yüksekliği ayarlanabilen masa biçiminde atlama aracı

Ata Sözleri ve Deyimler

• masaya oturmak
• masaya yatırmak

[isim]

• Genellikle ölünün yüzüne uygulanarak elde edilen yüz kalıbı

[isim]

[eskimiş]

• Paltoya benzer bir tür üstlük

  Hava sıcak, arkasındaki uzunca sako omuzlarından sarkıyor, fesi terden yapışıyor ancak aldırmıyor, yürüyordu. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

[denizcilik]

• Gemiye hayvan yüklerken kullanılan sandık

[isim]

[anatomi]

• Cinsiyet hücreleri dışında, vücut hücrelerinin tümü

[isim]

• Manisa iline bağlı ilçelerden biri