[isim]

• Yayla atılan, ucunda sivri bir demir bulunan ince ve kısa tahta çubuk

• Yön göstermek amacıyla belli yerlere konulabilen, oka benzer işaret

• At arabası, kağnı vb. araçlarda koşum hayvanlarının bağlandığı ağaç

  Dörtnala koşan bir yük arabasının oku böğrüme çarptı. - Ömer Seyfettin

[matematik]

• Bir dairede bir kirişin ortasında bu kirişi gören yayın ortasına indirilen doğru parçası

Ata Sözleri ve Deyimler

• ok atmak
• ok gibi (yerinden) fırlamak
• ok yaydan (veya yayından) çıkmak

[sıfat]

• Yerde, zamanda veya söz zincirinde en yakın olanı gösteren bir söz

  Hiçbiri bu çocukların eline su dökemez. - Ahmet Ümit

[zamir]

• En yakında bulunan bir varlığı veya biraz önce anılan bir şeyi işaret yolu ile belirtmek için kullanılan bir söz

  Oysa bizi bekleyen yaşam bu değildi. - Reha Mağden

Ata Sözleri ve Deyimler

• bu abdestle daha çok namaz kılınır
• bu denli
• bu kadar
• bu kadar kusur kadı kızında da bulunur
• bu minval üzere
• buna değdi (idi) buna değmedi (idi) demek
• bunda bir iş var
• bundan
• bundan iyisi can sağlığı
• bu ne perhiz bu ne lahana turşusu!
• bu sıcağa kar mı dayanır?
• bu yana

[isim]

• Dışkı

[kaba konuşmada]

• Güç durum

  Boka batmak. Boka düşmek.

[sıfat]

[kaba konuşmada]

• Hor görülen, tiksinilen

  Bırak şu bok herifi!

Ata Sözleri ve Deyimler

• bok (veya bokun) soyu
• boka nispetle tezek amberdir
• bok atmak
• bok canına olsun
• bok etmek (veya bokunu çıkarmak)
• bok karıştırmak
• boku çıkmak
• bokunda boncuk bulmak
• bokuyla kavga etmek
• bok üstün bok
• bok yedi başı
• bok yemek
• bok yemek düşer
• bok yemenin Arapçası
• bok yoluna gitmek

[sıfat]

• Bu kelimesine göre yerde, zamanda veya söz zincirinde biraz uzak olanı niteleyen söz

  Bu parayı da şu adrese gönderiver. - Ayla Kutlu

[zamir]

• Biraz uzakta olan bir varlığı veya biraz önce anılan bir şeyi işaret yolu ile belirtmek için kullanılan söz, şurası

  Bunu istemem, şunu isterim.

Ata Sözleri ve Deyimler

• şu denli
• şu günlerde (veya sırada)
• şu kadar
• şu kadar ki
• şuna bak!
• şundan
• şunun şurası
• şusu busu

[sıfat]

• İyi, güzel

• İşe yatkın, becerikli, mahir

[zarf]

• Masallarda az gittik uz gittik, dere tepe düz gittik tekerlemesinde `uzak` anlamında kullanılan bir söz

[isim]

[bitki bilimi]

• Ceviz

• İskambil oyunlarında diğer kâğıtları alabilen, onlara üstün tutulan belirli renk ve işaretteki kâğıt

[mecaz]

• Başarı fırsatı olan elverişli durum, saldırış ve savunma fırsatı

  Başvurduğu bu olağanüstü tabiyede varlığını değil, yokluğunu koz olarak kullanmıştır. - Haldun Taner

[mecaz]

• Karşısındakini alt edecek etkili şey

Ata Sözleri ve Deyimler

• koz kırmak
• kozu kaybetmek
• kozunu paylaşmak (veya pay etmek)
• koz vermek

[isim]

[hayvan bilimi]

• Yumurtlayan omurgalılardan, akciğerli, sıcakkanlı, vücudu tüylerle örtülü, gagalı, iki ayaklı, iki kanatlı uçucu hayvanların ortak adı

  Çalıların üstünde kuşlar cıvıldayarak uçuşuyordu. - Ömer Seyfettin

[argo]

• Acemi er

Ata Sözleri ve Deyimler

• kuşa benzemek (veya dönmek)
• kuşa kafes lazım, boruya nefes
• kuş gibi
• kuş gibi (veya kadar) yemek
• kuş gibi çırpınmak
• kuş gibi uçup gitmek (veya uçmak)
• kuş kadar canı olmak
• kuş kanadına kira istemez
• kuş kanadıyla gitmek
• kuş mu konduracak?
• kuş uçmaz, kervan geçmez
• kuş uçurmamak (veya uçurtmamak)
• kuşu kuşla avlarlar
• kuşun kanadıyla haber salmak
• kuş vardır eti yenir, kuş vardır et yedirilir

[sıfat]

[eskimiş]

• Gölgede kalan (yan)

[isim]

• Ani bir değişiklik sonucunda ortaya çıkan şaşkınlık

  Sinan, şoka uğramış bir hâlde soruyor. - Ahmet Ümit

[sıfat]

• Şaşırtıcı, alışılmamış, beklenmedik

[ruh bilimi]

• Kaza, beklenmeyen bir olay, bazı ilaç ve uyuşturucuların yarattığı fiziksel veya ruhsal olarak birdenbire gelişen karmaşık belirtilerin tümü

[isim]

• Yunan rakısı

[isim]

• Koşma

  Benim oğlanın göbeği çıkıyormuş da biraz, her sabah koşu yapıyor, dedi. - Nazım Hikmet

[spor]

• Koşarak yapılan yarış

• At yarışı

  Koşuların sonuçlarından başka bir şey düşünmesini engelleyen bir hastalığa dönüşmüş. - Necati Cumalı

Ata Sözleri ve Deyimler

• koşu koparmak

[isim]

• Koyun yavrusu

  Belki beş kuzunun derisinden yapılmış, siyah bir kalpak. - Ömer Seyfettin

• Bir meyve ve sebzeye bitişik olan küçük meyve veya sebze

[argo]

• Deneyimsiz, toy kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• kuzu çevirmek
• kuzu gibi
• kuzu gibi olmak
• kuzu kesilmek
• kuzum!
• kuzu postuna bürünmek

[sıfat]

• İçinde, üstünde hiç kimse veya hiçbir şey bulunmayan, dolu karşıtı

  Yaralı kaymakamla iki emir eri de boş kalan kompartımana rahatça yerleştiler. - Aka Gündüz

• Görevlisi olmayan (iş, görev), münhal

  Boş kadro.

• Yapılacak işi olmayan, işsiz

  Bugün sabah boşum, gelebilirsin.

• Kullanıldıktan sonra içinde bir şey bulunmayan, kirli (bardak, çanak vb.)

  Tam bu sırada yanlarından elindeki tepside boşlarla ortalıkçı bir çocuk geçmektedir. - Tarık Buğra

[mecaz]

• Anlamsız

  Bütün bunlar güneşli ve rüzgârlı bir günün boş vaatleri miydi? - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Bilgisiz

  Daha meselesiz, daha cahil, daha boş, daha yakışıklıydılar. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Bir işe yaramayan, yararsız

  Yaşlı başlı insanlarız, dedi. Birbirimizi boş tesellilerle aldatacak değiliz. - Reşat Nuri Güntekin

[zarf]

[mecaz]

• Habersiz, hazırlıksız bir biçimde

  Tatar dilencinin küfürlerine işte böyle boş yakalandım. - Orhan Pamuk

Ata Sözleri ve Deyimler

• boşa almak
• boşa çıkarmak
• boşa çıkmak
• boşa gitmek
• boşa koysan dolmaz, doluya koysan almaz
• boş atıp dolu tutmak (veya vurmak)
• boşa vermek
• boş başak dik durur
• boş bırakmak
• boş bırakmamak
• boş bulunmak
• boş çıkmak
• boş çıkmamak
• boş çuval ayakta (veya dik) durmaz
• boş dönmek
• boş durmak
• boş durmamak
• boş düşmek
• boş gezenin boş kalfası
• boş gezmek (veya gezinmek)
• boş gezmekten bedava çalışmak yeğdir
• boş gözlerle bakmak
• boş ite menzil olmaz
• boş kalmak
• boş kile dipsiz ambar
• boş konuşmamak
• boş koymak
• boş ol (veya olsun)
• boş oturmak
• boşta gezmek
• boşta kalmak
• boş torba ile at tutulmaz
• boş ver!
• boş vermek
• boş yerine vurmak

[isim]

• Açık toprak rengi

• Kül rengi, gri

[sıfat]

• Bu renklerde olan

[sıfat]

• Açılmamış, sürülmemiş (toprak)

[isim]

• Donarak katı duruma gelmiş su

  Hep kar yağmıştı, her yer buzdu. - Tarık Dursun K.

[sıfat]

[mecaz]

• Çok soğuk bir etki uyandıran (şey veya kimse)

  Bu romanın neresini beğendiniz? Buz!

Ata Sözleri ve Deyimler

• buz bağlamak
• buz gibi
• buz gibi soğumak
• buz kesilmek
• buz kesmek
• buzlar çözülmek
• buz tutmak
• buz üstüne yazı yazmak