[kimya]

• İridyum elementinin simgesi

[isim]

• 343 yır

[isim]

• Yayla atılan, ucunda sivri bir demir bulunan ince ve kısa tahta çubuk

• Yön göstermek amacıyla belli yerlere konulabilen, oka benzer işaret

• At arabası, kağnı vb. araçlarda koşum hayvanlarının bağlandığı ağaç

  Dörtnala koşan bir yük arabasının oku böğrüme çarptı. - Ömer Seyfettin

[matematik]

• Bir dairede bir kirişin ortasında bu kirişi gören yayın ortasına indirilen doğru parçası

Ata Sözleri ve Deyimler

• ok atmak
• ok gibi (yerinden) fırlamak
• ok yaydan (veya yayından) çıkmak

[isim]

• Kalıtımsal olarak ortak fiziksel ve fizyolojik özelliklere sahip insanlar topluluğu

  Türkler, insan olarak, ulus olarak doğunun en üstün ve şerefli ırkıdır. - Salâh Birsel

• Soy

  Esasta dağlı ırktan cahil bir kızcağızdı. - Refik Halit Karay

[biyoloji]

• Bir canlı türünde aynı karakteri taşıyan canlıların oluşturduğu alt bölüm

[isim]

• İyice yanarak ateş durumuna gelmiş kömür veya odun parçası

[mecaz]

• Büyük acı, üzüntü, sıkıntı, dert

  Kimseye göstermedikleri bir kor yanar içlerinde. - Çetin Altan

[sıfat]

[mecaz]

• Kırmızı renkli

  Gül tenli, kor dudaklı, kömür sürmeli / Şeytan diyor ki sarmalı, yüz kere öpmeli - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kor dökmek
• kor gibi
• kor gibi yanmak

[isim]

• Beyazla az miktarda siyah karışmasından oluşan renk

  Gözlerinden, kırları artan sakalına bir iki damla yaş düştü. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Kır sakal. Kır at.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kır atın yanında duran ya huyundan ya suyundan

[isim]

• Şehir ve kasabaların dışında kalan, çoğu boş ve geniş yer, dağ bayır

  Araba tenha, düz yolda tıkır tıkır gidiyor, ara sıra kır kokuları getiren hafif bir rüzgâr esiyordu. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Dışkı

[kaba konuşmada]

• Güç durum

  Boka batmak. Boka düşmek.

[sıfat]

[kaba konuşmada]

• Hor görülen, tiksinilen

  Bırak şu bok herifi!

Ata Sözleri ve Deyimler

• bok (veya bokun) soyu
• boka nispetle tezek amberdir
• bok atmak
• bok canına olsun
• bok etmek (veya bokunu çıkarmak)
• bok karıştırmak
• boku çıkmak
• bokunda boncuk bulmak
• bokuyla kavga etmek
• bok üstün bok
• bok yedi başı
• bok yemek
• bok yemek düşer
• bok yemenin Arapçası
• bok yoluna gitmek

[sıfat]

[halk ağzında]

• İşlenmemiş, taşlık, sert, ekilmemiş (toprak), borak

[isim]

[kimya]

• Atom numarası 5, atom ağırlığı 10,8, yoğunluğu 2,45 olan, tabiatta bor asidi veya boratlar durumunda bulunan basit element (simgesi B)

[isim]

• Niğde iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Bir kimsenin, başkaları tarafından dokunulmaması ve saygı gösterilmesi gereken iffeti

  Bekçiye mahalle, ırzını, namusunu, malını, canını tereddütsüz teslim edebilirdi. - Samiha Ayverdi

Ata Sözleri ve Deyimler

• ırzına geçmek
• ırzını bozmak

[isim]

[bitki bilimi]

• Ceviz

• İskambil oyunlarında diğer kâğıtları alabilen, onlara üstün tutulan belirli renk ve işaretteki kâğıt

[mecaz]

• Başarı fırsatı olan elverişli durum, saldırış ve savunma fırsatı

  Başvurduğu bu olağanüstü tabiyede varlığını değil, yokluğunu koz olarak kullanmıştır. - Haldun Taner

[mecaz]

• Karşısındakini alt edecek etkili şey

Ata Sözleri ve Deyimler

• koz kırmak
• kozu kaybetmek
• kozunu paylaşmak (veya pay etmek)
• koz vermek

[isim]

• Dişi çocuk

  Oğlu savaşın birinde şehit düştü, iki kızı da evlenip ücra yerlere gittiler. - Halikarnas Balıkçısı

• Üzerinde kadın resmi bulunan iskambil kâğıdı

  Karo kızı.

[ünlem]

• Dişi cinsten birine daha yaşlı biri tarafından kullanılan bir seslenme sözü

Ata Sözleri ve Deyimler

• kız almak
• kız beşikte (veya kundakta), çeyiz sandıkta
• kız gibi
• kızı gönlüne bırakırsan ya davulcuya kaçar (veya varır) ya zurnacıya
• kızı kısrağı
• kızım sana söylüyorum (veya dedim) gelinim sen anla (veya işit)
• kızını (veya evladını) dövmeyen dizini döver
• kız istemek
• kız kaçırmak
• kız vermek

[sıfat]

• Sıkıntı veya güçlükle yapılan, kolay karşıtı

  Sabır güzel, faydalı fakat zor şeydir. - Burhan Felek

[isim]

• Sıkıntı, güçlük, rahatsızlık

  Dün gece bütün sinirlerimi bir kâbus işkencesinin zoru altına koyan buhranlı saatler yaşadım. - Etem İzzet Benice

[isim]

• Yüküm, mecburiyet

  Artık kızının evinde kalışının zordan olduğunu biliyordu. - Necati Cumalı

[isim]

• Baskı

  Hocaların zoru ile çıkarılmış olan bu kanun yürümedi. - Memduh Şevket Esendal

[zarf]

• Güçlükle

  El ele vermiş polisler kaldırımlardan taşan halk kitlesini zor zapt ediyorlardı. - Haldun Taner

[ünlem]

• `Yapamazsın` anlamında kullanılan bir söz

Ata Sözleri ve Deyimler

• zora binmek
• zora gelememek
• zora koşmak
• zor gelmek
• zor kullanmak
• zor oyunu bozar
• zoruna gitmek
• zorunda bırakmak
• zorunda kalmak (veya olmak)
• zorun ne?
• zoru olmak

[isim]

• Açık toprak rengi

• Kül rengi, gri

[sıfat]

• Bu renklerde olan

[sıfat]

• Açılmamış, sürülmemiş (toprak)

[isim]

[coğrafya]

• Kurakçıl otsu bitkilerden oluşan, sıcak ve ılıman iklimlerdeki ağaçsız doğal alan, step

  Köyün etrafı çıplak, ümitsizlik verici tepelerle ve bozkırla çevrilidir. - Mehmet Kaplan

[isim]

• Konya iline bağlı ilçelerden biri