[sıfat]

• Kendine özgü bir biçimi olmayan, biçimi bozuk, şekilsiz

• Kötü, hoş olmayan, yakışıksız

  Ancak ansızın kız karşısına çıkınca sözüne bir biçimsiz yerinden başlamış oldu. - Memduh Şevket Esendal

[fizik]

• Kendine özgü billurlaşmış bir biçimi olmayan (madde), amorf

[zarf]

• Kötü bir biçimde

  Küpeşteden bırakılan bir kalas gibi biçimsiz düştü. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• Biçimsiz olma durumu

• Çirkinlik, yakışıksızlık

  Vaziyetimizin biçimsizliğini düşünerek yürüsek iyi olur, dedim. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Biçimsizleşmek işi

[nesnesiz]

• Biçimsiz duruma gelmek, biçimi bozulmak