[isim]

• Bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı belirti, nişan, alamet, emare

  Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm. - Sait Faik Abasıyanık

• Bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti

  Yüzünde birtakım diş ve tırnak izleri vardı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ipucu, emare

  Cinayet izleri.

• Bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser

  O çağ uygarlığından iz kalmadı.

[matematik]

• Bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit

Ata Sözleri ve Deyimler

• iz bırakmak
• izi belirsiz olmak
• izinden yürümek
• izine basmak
• izine dönmek
• izine düşmek
• izine uymak
• izini düşürmek
• izini kaybetmek
• izi silinmek
• iz sürmek

[zamir]

• Çokluk birinci kişiyi gösteren söz

  Biz, Türkler, bütün tarihî hayatımızca hürriyet ve istiklale timsal olmuş bir milletiz! - Atatürk

• Bazen teklik birinci kişi zamiri `ben` yerine kullanılan bir söz

  Biz kendisini aldığımız zaman vücudu pek ince idi. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

Ata Sözleri ve Deyimler

• biz attık kemik diye, el kaptı ilik diye
• biz bize benzeriz
• bizden
• bize de mi lolo?
• bizim gelin bizden kaçar, tutar ellere başını açar
• biz kırk kişiyiz, birbirimizi biliriz

[isim]

• Katı bir şeyi dikerken iğne geçirecek yeri delmek için kullanılan, çelikten yapılmış, sivri uçlu ve ağaç saplı araç, tığ

  Kunduracı bizi.

• Maraş işinde kalın karton parçalarının iğneyi kırmamasını sağlamak ve delik delmek işleminde kullanılmak üzere hazırlanmış tahta saplı, ince sivri uçlu bir çuvaldız türü

[isim]

[hayvan bilimi]

• Ülkemiz sularında yaşayan bir tür mersin balığı, şip (Acipenser nudiventris)