BİYOMEDİKAL Harflerini İçeren 5 Harfli Kelimeler

BİYOMEDİKAL harflerini içeren 5 harfli 92 kelime bulunuyor. 5 harfli BİYOMEDİKAL kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

DOYMA11, BADEM10, BALDO10, DOLAY10, DEYİM10, KOBAY10, MİDYE10, MEDYA10, ABİYE9, ABİDE9, BİYEL9, BİLYE9, BADİK9, BEMOL9, BEDİK9, BEDİİ9, DOLMA9, DOLAM9, DEBİL9, DİKEY9, DİBEK9, İBDAİ9, İLBAY9, KOMBİ9, KOYMA9, LİMBO9, MODEL9, MOBİL9, OYMAK9, YOLMA9, BLOKE8, BİLME8, BİLİM8, DOLAK8, DEMLİ8, DAİMİ8, DİLME8, DİLİM8, DİKME8, DİKİM8, İDAME8, İMBİK8, İKDAM8, KOLYE8, KOLAY8, KİMYA8, KADEM8, KADİM8, KABLO8, KAYME8, MEYİL8, MADİK8, YOLAK8, AKİDE7, BİLEK7, BELKİ7, BELİK7, DELİK7, DİLEK7, DİKEL7, İDEAL7, İKBAL7, KABİL7, KALBİ7, KAİDE7, LOKMA7, LADİK7, OLMAK7, AMELİ6, AKEMİ6, EMLAK6, EMLİK6, İMLİK6, İLMİK6, İMALE6, İLMEK6, İMLEK6, İKAME6, İKLİM6, İKMAL6, KLİMA6, KİLİM6, KAMİL6, KALEM6, KAİME6, KEMAL6, KELAM6, MALİK6, MAİLE6, MELİK6, OLEİK6, EKİLİ5

EKİLİ

[sıfat]

  • Ekilmiş olan, mezru

    Ekili tarla.

AMELÎ (Kelime Kökeni: Arapça ʿamelī)

[sıfat]

  • Uygulamalı

    Kitaplardan gelen fikirler nazari, yaşanan fikirler ise amelîdir. - Mehmet Kaplan

AKEMİ

[isim]

  • İki elemanlı mermer yapıştırıcısı

EMLAK (Kelime Kökeni: Arapça emlāk)

[isim]

  • Ev, arsa, bahçe vb. taşınamayan mal ve mülklerin ortak adı, taşınmazlar, gayrimenkul

    Eline geçen serveti emlake yatırıyordu. - Ercüment Ekrem Talu

Birleşik Kelimeler: emlak bürosu, emlak kredisi, emlak vergisi

EMLİK

[isim]

[halk ağzında]

  • Emme döneminde olan çocuk

    Koç yiğidin yanında olur yazısı / Ananın babanın emlik kuzusu - Halk türküsü

  • Zamanından daha geç doğan kuzu veya oğlak

İMLİK

[isim]

  • Kitap sayfaları arasına konulan ve okunan yeri belirlemekte kullanılan ince, uzun karton parçası

İLMİK

[isim]

  • İlmek (I)

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ilmik atmak

İMALE (Kelime Kökeni: Arapça imāle)

[isim]

[eskimiş]

  • Bir tarafa yatırma, eğme

[edebiyat]

  • Aruz vezninde kısa okunması gereken heceyi ölçüye uydurmak için uzun okuma, zihaf karşıtı

Ata Sözleri ve Deyimler

  • imale etmek
  • imale yapmak

İLMEK

[isim]

  • Çözülmesi kolay düğüm, eğreti düğüm, ilmik

    Kazak ördüm ağladım / İlmek ilmek bağladım - Halk türküsü

[-i]

  • Hafif bir düğüm yaparak bağlamak
  • Halı dokurken düğümleri bağlamak

Ata Sözleri ve Deyimler

  • iler tutar yeri olmamak (veya kalmamak)

[-e]

[halk ağzında]

  • Değmek, dokunmak

İMLEK

[isim]

  • Bir kurum veya kuruluşun kendine seçtiği, bazı ticaret eşyası üzerine konulan, o eşyayı üreten veya satanı tanıtan resim, harf vb. özel işaret, logo

İKAME (Kelime Kökeni: Arapça iḳāme)

[isim]

[eskimiş]

  • Yerine koyma, yerine kullanma
  • Ayağa kaldırma, ayakta durdurma
  • Ortaya koyma

[sıfat]

  • Yerine konulan, yerine geçen

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ikame etmek

Birleşik Kelimeler: ikame mal

İKLİM (Kelime Kökeni: Arapça iḳlīm)

[isim]

[coğrafya]

  • Yeryüzünün herhangi bir yerinde hava olaylarına bağlı olarak gerçekleşen etkilerin uzun yılların ortalamasına dayanan durumu, abuhava

    İklim ile toprağın bereketi ve insanın faaliyeti arasında yakın bir münasebet vardır. - Cemil Meriç

[eskimiş]

  • Ülke, diyar

    Saba melikesi Belkıs da kendisine Yemen iklimlerinin en güzel atlarından hediyeler göndermişti. - Necip Fazıl Kısakürek

Birleşik Kelimeler: iklim bilimi, ekvatoral iklim, karasal iklim, tropikal iklim, Akdeniz iklimi, çöl iklimi, dağ iklimi, deniz iklimi, kara iklimi, kutup iklimi, muson iklimi, okyanus iklimi, step iklimi, tundra iklimi

İKMAL (Kelime Kökeni: Arapça ikmāl)

[isim]

  • Eksik bir şeyi tamamlama, daha iyi duruma getirme, bütünleme

    Kolordu ikmaliyle ilgili bir iş için görevli olarak gelmiş. - Attila İlhan

  • Bitirme

[askerlik]

  • Geri hizmet

[edebiyat]

  • Cümlenin, dizenin anlamını sonra gelen cümle veya dize ile tamamlama

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ikmale bırakmak
  • ikmale kalmak
  • ikmal etmek

Birleşik Kelimeler: ikmal imtihanı

KLİMA (Kelime Kökeni: Fransızca climat)

[isim]

  • Soğuk veya sıcak hava vererek kapalı bir yerin havasını değiştiren elektrikli araç, iklimleme cihazı

KİLİM (Kelime Kökeni: Farsça gilīm)

[isim]

  • Döşeme, divan gibi yerlere serilen, genellikle desenli, havsız, kalın, kıl veya yün dokuma

    Dikmen Yıldızı'nın gözleri yerdeki kırmızı sarı çubuklu kilime takıldı. - Aka Gündüz

Birleşik Kelimeler: kız kilimi, yol kilimi