[isim]

• Köpek

[hakaret yollu]

• Değersiz, terbiyesiz kimse

  Babaları da zaten itin biri. - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

• it ağzını kemik tutar
• it değmekle deniz pis olmaz
• it derisinden post olmaz
• it dişi domuz derisi
• ite atsan yemez
• ite ot, ata et vermek
• it gibi çalışmak
• iti an, taşı eline al (veya çomağı hazırla)
• iti ite kırdırmak
• itin ahmağı baklavadan pay umar
• itin götüne (veya kıçına) sokmak
• itin kuyruğunda
• iti öldürene sürütürler
• it ite (buyurur), it de kuyruğuna
• it iti ısırmaz
• it izi at izine karışmak
• it kağnı gölgesinde yürür de kendi gölgesi sanırmış
• itle çuvala girilmez
• itle dalaşmaktan çalıyı dolaşmak yeğdir
• it ölüsü gibi
• it sürü, para kazan
• it sürüsü kadar
• it ulur, birbirini bulur
• it ürür, kervan yürür

[isim]

[askerlik]

• Bir tören sırasında, askerleri bir araya toplamak, törenin başladığını bildirmek vb. amaçlarla çalınan borazanın çıkardığı tiz ses

Ata Sözleri ve Deyimler

• tiye almak

[kimya]

• Titan elementinin simgesi

[isim]

• İşaret

• Alamet

[isim]

[müzik]

• Gam dizisinde re ile fa arasındaki ses ve bu sesi gösteren nota işareti

[isim]

• Geleneksel olarak yayılan veya toplumun hayal gücü etkisiyle biçim değiştiren alegorik bir anlatımı olan halk hikâyesi, mitos

[mecaz]

• Efsaneleşen kavram veya kişi

[isim]

[askerlik]

• Güvenlik güçlerinde belirli bir iş veya hizmeti başarabilecek güçteki en küçük birlik

  Silahlı bir tim çoktan yola çıkmıştır bile. - İnci Aral

[isim]

[hayvan bilimi]

• Yarım kanatlılar alt takımına giren, insan ve memeli hayvanların vücudunda asalak olarak yaşayan böcek, kehle (Pediculus)

  Baş biti. Vücut biti.

Ata Sözleri ve Deyimler

• biti kanlanmak
• bit kadar

[isim]

• Bir şeyin bütünü, tamamı, hepsi

  Parasının tümünü kaybetti.

[sıfat]

• Yarım olmayan, bütün, eksiksiz

[isim]

[halk ağzında]

• Tümsek

[isim]

• Umut

  Büyük bir ümit, sevinç ve heyecan içinde şu mektubu yazdım. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• ümide düşmek
• ümide kapılmak
• ümidi boşa çıkmak
• ümidi kırılmak
• ümidini kesmek
• ümidini kırmak
• ümidi sönmek
• ümit (veya ümidini) bağlamak
• ümit beslemek
• ümit bırakmak
• ümit etmek
• ümit kesmek
• ümit serpmek
• ümit uyanmak
• ümit vermek

[isim]

[jeoloji]

• Keskin bir koku, alev ve koyu duman çıkararak yanan, karbon ve hidrojen bakımından çok zengin doğal yakıt maddelerinin genel adı, yer sakızı

• Yol kaplamasında, kâğıt ve çatıların su geçirmez duruma getirilmesinde, kömür tozundan briket yapımında vb. kullanılan, doğal ısıda katı, yoğunluğu bire yakın, koyu kestane renginde madde