Bit ile Biten Kelimeler

BİT ile biten 11 kelime bulunuyor. Sonu BİT olan kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Bit kelimesinin anlamı nedir? Bit ile başlayan kelimeler. İçinde bit olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

11 Harfli Kelimeler

HUDAYİNABİT22

10 Harfli Kelimeler

FİKRİSABİT19

8 Harfli Kelimeler

MÜSTEBİT14, KOKİMBİT12, KARNABİT10

7 Harfli Kelimeler

PRESBİT14

6 Harfli Kelimeler

FLEBİT14, MÜMBİT12

5 Harfli Kelimeler

ZABİT10, SABİT8

3 Harfli Kelimeler

BİT5

BİT

[isim]

[hayvan bilimi]

  • Yarım kanatlılar alt takımına giren, insan ve memeli hayvanların vücudunda asalak olarak yaşayan böcek, kehle (Pediculus)

    Baş biti. Vücut biti.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • biti kanlanmak
  • bit kadar

Birleşik Kelimeler: bit otu, bitpazarı, bityeniği, bit yeniği, kabuklu bit, ağaç biti, arı biti, asma biti, buğday biti, çiçek biti, ekin biti, fındık biti, fidan biti, kasık biti, su biti, tahta biti, tavuk biti, yaprak biti

SABİT (Kelime Kökeni: Arapça s̱ābit)

[sıfat]

  • Yerinden oynamayan, yerini değiştirmeyen, durağan
  • Gerçekliği tespit edilmiş, kanıtlanmış olan

    Bir amaç uğruna göze alınacak sıkıntı ve zorlukların sabit sembolleri işimize yaramayabilir. - İsmet Özel

[mecaz]

  • Değişmeyen, hep aynı kalan, önceden ayarlanmış

    Sabit gelir.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • sabit olmak

Birleşik Kelimeler: sabit fikir, sabitkadem, sabit kalem, sabit kur, sabit polinom, fikrisabit

KARNABİT (Kelime Kökeni: Arapça ḳarnabīṭ)

[isim]

[eskimiş]

  • Karnabahar

ZABİT (Kelime Kökeni: Arapça żābiṭ)

[isim]

[eskimiş]

  • Rütbesi teğmenden binbaşıya kadar olan asker

    Bu karanlık günler, senin gibi genç, ateşli, imanlı zabitlerin gayreti ile aydınlanacak. - Samim Kocagöz

[sıfat]

[mecaz]

  • Tuttuğunu koparan, dediğini yaptıran

Birleşik Kelimeler: birinci zabit

KOKİMBİT (Kelime Kökeni: İngilizce coquimbite)

[isim]

[mineraloji]

  • Hidratlı doğal demir sülfat

MÜMBİT (Kelime Kökeni: Arapça munbit)

[sıfat]

  • Verimli

    Mümbit topraklar.

MÜSTEBİT (Kelime Kökeni: Arapça mustebidd)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Zorba

    Müstebit bir hükümdar.

PRESBİT (Kelime Kökeni: Fransızca presbyte)

[sıfat]

  • Presbitliğe uğramış (göz veya kimse)

FLEBİT (Kelime Kökeni: Fransızca phlébite)

[isim]

[tıp]

  • Toplardamarlarda iç zar yangısı

FİKRİSABİT (Kelime Kökeni: Arapça fikr + s̱ābit)

[isim]

[eskimiş]

[ruh bilimi]

  • Saplantı

HUDAYİNABİT (Kelime Kökeni: Farsça ḫudāy + Arapça -ī + nābit)

[sıfat]

[eskimiş]

[bitki bilimi]

  • Kendiliğinden yetişen (bitki)

[mecaz]

  • Başıboş büyümüş (kimse)

[mecaz]

  • Eğitim görmemiş, kendi kendini yetiştirmiş olan (kimse)
©2025 kelimelen.com