[isim]

• Bilmek işi

  Bir cemiyetin ilerlemesi, neyin ehemmiyetli olduğunu bilmeye bağlıdır. - Mehmet Kaplan

[felsefe]

• Bir şeyin ne olduğunun bilincine varma

[felsefe]

• Bilgi edinmenin gaye ve sonucu

[nesnesiz]

• Bir şeyi anlamış veya öğrenmiş bulunmak

  Bunu bilmek içimi kederle dolduruyordu. - Adalet Ağaoğlu

[-i]

• Bir bilim veya sanat dalında yeterli olmak

  Yani kısacası bu mükemmel dilimizi kimse bilmez, okumaz. - Burhan Felek

• Bir iş yapmaya alışmış olmak, elinden gelmek

• Tanımak, hatırlamak

  Kadıncığım aç. Ben geldim. Bilemedin mi? - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Sanmak, varsaymak, farz etmek

  Bir hastanın hastalığına gereken önemi vermesi, doktorun ancak kendini o hasta ile birlikte hasta bilmesi ile sağlanabilir. - Refik Halit Karay

[-i]

• Sorumlu tutmak

  Ben arkadaşını bilmem, seni bilirim.

• İnanmak

  Bilirim yaşamaz güneşte / Bilirim yaşamaz yan yana aşkla / Ne haksızlık / Ne korku - Necati Cumalı

[-i]

• İşine gelmek, uygun bulmak

  Mal almasını bildi de parasını vermeyi mi bilmiyor?

• -a / -e ekli fiillerle yeterlik bildiren birleşik fiiller oluşturur

  Anlayabilmek. Gidebilmek. Kapayabilmek. Yazabilmek.

[-i]

• Saymak

  Teşekkürü borç bilirim.

Ata Sözleri ve Deyimler

• bildiğinden şaşmamak (veya kalmamak)
• bildiğini okumak
• bildiğini yapmak
• bildiğini yedi mahalle bilmez
• bildim bileli
• bilemedin (veya bilemediniz)
• bilir bilmez
• bilmemek ayıp değil, öğrenmemek ayıp
• bilmem hangi (veya kaç veya kim veya nasıl veya ne)

[isim]

• Bir şeyin adını anmadan niteliklerini üstü kapalı söyleyerek o şeyin ne olduğunu bulmayı dinleyene veya okuyana bırakan oyun, muamma

  Karşılıklı bilmece sormaya dayanan seyirlik oyunlar da vardır. - Metin And

[mecaz]

• Bilinmeyen şey, muamma

  Basit cümleleri bile anlamak güç olurken istihza bir bilmeceye döner. - Abdülhak Şinasi Hisar

Ata Sözleri ve Deyimler

• bilmece çözmek
• bilmece gibi konuşmak

[isim]

• Bilememe durumu, cehalet

Ata Sözleri ve Deyimler

• bilmezlikten gelmek

[sıfat]

• Bilmecesi olan

[isim]

• Bilmezlemek işi, teçhil

[isim]

• Bilmezlenmek işi

[-i]

• Bir kimseyi, bir şey bilmez göstermek, teçhil etmek

[isim]

• 343 bilmezlik

[-i]

• Bilmiyor gibi görünmek, bilmezlikten gelmek, tecahül etmek

  Meseleyi bilmezlenmek.