[isim]

[eskimiş]

• Su

[isim]

• Bir kimseyi, bir şeyi anlatmaya, tanımlamaya, açıklamaya, bildirmeye yarayan söz, isim, nam

  Görmediniz mi, adını söyleyince herkes put kesiliyor. - Ahmet Hamdi Tanpınar

• Herkesçe tanınmış veya işitilmiş olma durumu

[dil bilgisi]

• Canlı ve cansız varlıkları, duygu ve düşünceleri, çeşitli durumları bildiren kelime, isim

Ata Sözleri ve Deyimler

• ad almak
• ad çekmek
• adı (bile) olmamak
• adı batası (veya batasıca)
• adı batmak
• adı bile okunmamak
• adı çıkmak
• adı çıkmış dokuza, inmez sekize
• adı deliye çıkmak
• adı duyulmak
• adı geçmek
• adı gibi bilmek
• adı kaldırılmak
• adı kalmak
• adı karışmak
• adı kötüye çıkmak
• adını ...-ye çıkarmak
• adını ağzına abdestle almak
• adını ağzına almamak
• adını anmak
• adını bağışlamak
• adını çıkarmak
• adını kirletmek (veya lekelemek)
• adını koymak
• adını taşımak
• adını vermek
• adı olmak
• adı var
• ad koymak
• ad takmak
• ad vermek
• ad yapmak

[isim]

• Sayma

• Sayılma

[isim]

• 343 ağabey

[sıfat]

• Değersiz, kötü, sıradan, hiçbir özelliği olmayan

  Sonra redingot devri geldi ve redingot içinden yarı uşak, yarı kapı kulu, riyakâr, adi bir nesil türedi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• Aşağılık, alçak

  Bunlar çok adi ve fena insanlardı. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]

• Bayağı

  Büyük bir nefretle bu adi yalanı reddederim. - Asaf Halet Çelebi

[sıfat]

• Yemek yemesi gereken, tok karşıtı

  Aç ne yemez, tok ne demez. - Divanü Lügati't-Türk

• Yiyecek bulamayan

  Ben hem öksüzüm hem yetimim hem de tam 23 saattir açım. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• Gözü doymaz, haris

  Ne aç adam!

[mecaz]

• Çok istekli, hevesli

  Her zamanki gibi bilgiye aç, her zamanki gibi ağızları lafla, kafaları düşünceyle dolu çalçene yaratıklarız. - Ayla Kutlu

[zarf]

• Karnı doymamış olarak

  Ben aç yattım mı kötü kötü rüyalar görürüm nedense. - Orhan Kemal

Ata Sözleri ve Deyimler

• acından kimse ölmemiş
• acından ölmek
• aç açık kalmak
• aç aç ile yatınca arada dilenci doğar
• aç aman bilmez, çocuk zaman bilmez
• aç at yol almaz, aç it av almaz
• aç ayı oynamaz
• aç bırakmak
• aç doymam, tok acıkmam sanır
• aç doyurmak
• aç elini kora sokar
• aç esner, âşık gerinir
• aç gezmektense tok ölmek yeğdir
• açın gözü ekmek teknesinde olur
• açın imanı olmaz
• açın karnı doyar, gözü doymaz
• açın koynunda ekmek durmaz
• açın kursağına çörek dayanmaz
• açın uykusu gelmez
• aç ile dost olayım diyen peşin karnını doyursun
• aç ile eceli gelen söyleşir
• aç kalmak
• aç köpek fırın deler
• aç kurt aslana saldırır
• aç kurt gibi
• aç kurt yavrusunu yer
• aç ne yemez, tok ne demez
• aç susuz kalmak
• aç tavuk kendini arpa ambarında sanır
• aç, yanından kaç

[isim]

• Herhangi bir durumun, cismin veya alanın sınırları arasında bulunan bir yer, dâhil, dış karşıtı

  Deniz gecenin içinde, gece denizin içindedir. - Çetin Altan

• Oyuk şeylerin boşluğu

• Cisimlerin yüzeyleri arasında kalan her nokta

  Tahtanın içi çürümüş.

• Nesnelerin veya kimselerin arasında bulunan nesne veya kimse, ara

• Ten ile dış giysiler arası

  Boynumda kalın yün atkı, içimde çift kat fanila, gene de titriyorum. - Erhan Bener

• Kabuğu olan veya dışı kabuk durumunda bulunan yiyeceklerde kabuğun sardığı bölüm

  Ekmek içi. Ceviz içi.

• Pirinç, soğan ve baharatla hazırlanan, dolmalarda kullanılan karışım

• Mide, bağırsak, karın

  İçi bulanmak. İçi sürmek.

• Akıl, gönül, irade gibi insanın manevi varlığını oluşturan şeylerden herhangi biri

  İçimizdeki sevinçleri, kederleri paylaşacak insan nerede? - Sait Faik Abasıyanık

• Bir ülke, şehir, topluluk vb.nde olan veya yapılan

  Yurt içi ulaşım. Şehir içi haberleşme. Aile içi ilişkiler.

• Değişik yemeklerde kullanılmak üzere et ile sebzelerin ince kıyımının karıştırılması ve yoğrulmasıyla meydana getirilen karışım

[sıfat]

• Somut kavramlarda iki veya ikiden çok şeyde merkeze daha yakın olan

  İç kapının perdesi yanlara doğru açıldı. - Peyami Safa

[sıfat]

• İnsanın manevi varlığıyla ilgili olan

  İç dünyamız.

[mecaz]

• Muhteva

Ata Sözleri ve Deyimler

• iç (veya içini) dökmek
• iç açmak
• iç bağlamak
• iç çekmek
• iç etmek
• iç geçirmek
• iç gıcıklamak
• içi açılmak
• içi alaylı, dışı kalaylı
• içi almamak
• içi bayılmak
• içi beni yakar, dışı eli (veya seni) yakar
• içi boşalmak
• içi bulanmak
• içi burkulmak
• içi cız etmek
• içi çekmek
• içi daralmak
• içi dayanmamak
• içi dışı bir (olmak)
• içi dışına çıkmak
• içi erimek
• içi ezilmek
• içi ezim ezim ezilmek
• içi geçmek
• içi gitmek
• içi götürmemek
• içi hop etmek
• içi ısınmak
• içi içine geçmek
• içi içine sığmamak
• içi içini yemek
• içi kabul etmemek
• içi kağşamak
• içi kalkmak (veya kabarmak)
• içi kan ağlamak
• içi kapanmak
• içi kararmak
• içi kazınmak (veya kıyılmak)
• içinde duymak
• içinde kaybolmak
• içinden bir şeyler kopmak
• içinden çıkmak
• içinden geçirmek
• içinden geçmek
• içinden gelmek
• içinden gülmek
• içinden kan gitmek
• içinden konuşmak
• içinden okumak
• içinden olmak
• içinden yanmak
• içinde yüzmek
• içine almak
• içine ateş atmak
• içine ateş düşmek
• içine atmak
• içine baygınlıklar çökmek
• içine çekilmek (veya kapanmak)
• içine çekmek
• içine daralma gelmek
• içine dert olmak
• içine doğmak
• içine dokunmak
• içine etmek (veya sıçmak)
• içine fenalık gelmek (veya basmak)
• içine hüzün çökmek
• içine işlemek
• içine kurt düşmek
• içine kuşku çökmek
• içine oturmak
• içine sinmek
• içine sokacağı gelmek
• içine su serpilmek
• içine tükürmek
• içini açmak
• içini bayıltmak (veya kıymak)
• içini boşaltmak
• içini burkmak
• içini çekmek
• içini çürütmek
• içini dondurmak
• içini ezmek
• içini ısıtmak
• içini karartmak
• içini kemirmek
• içini kurt yemek (veya kemirmek)
• içinin ateşi küllenmek
• içinin yağı erimek
• içini okumak
• içini parçalamak (veya parça parça etmek)
• içini sarmak
• içini sıkmak
• içini sızlatmak
• içini yakmak
• içini yemek
• içi paralanmak (veya parçalanmak)
• içi rahat etmek
• içi sıkılmak
• içi sızlamak
• içi sürmek
• içi titremek
• içi vık vık (veya fık fık veya pır pır) etmek
• içi yağ bağlamak
• içi yanmak
• iç tutmak

[isim]

[eskimiş]

• Rüzgâr

  Esme ey bad esme canan uykuda. - Faruk Nafiz Çamlıbel

[isim]

[halk ağzında]

• Ördek

Ata Sözleri ve Deyimler

• badi badi yürümek (veya gitmek veya koşmak)

[isim]

[eskimiş]

• Altın ve gümüş işlemeli bir tür ipek kumaş

[isim]

[eskimiş]

• Yaratma, yoktan var etme

[isim]

[tarih]

• Osmanlı Devleti'nde gümrük vergisi

  Sirkeci'de oh diye gözlerini açtı, şehrin ta göbeğinde bacını verdiği köprüyü yavaş yavaş geçti. - Ömer Seyfettin

• Zorla alınan para, haraç

  Galata'da baç alınan evler bir gece içinde istiklallerini ilan ederek en meşhur hamilerini kovmuşlardı. - Ömer Seyfettin

[sıfat]

[eskimiş]

• Özgün

  İbdai edebiyat.

[isim]

• Çanakkale iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

[eskimiş]

• Anlayışsız, ahmak, ebleh, kalın kafalı, bön

  Haftanın kaç günü, günün kaç saat olduğunu bilmeyecek kadar gabi olan sütnine yalanlar uydurarak dolabını yiyecekle dolduruyordu. - Reşat Nuri Güntekin

[ünlem]

• Azarlama sözü

  Seni gidi seni!

[sıfat]

[halk ağzında]

• Ahlaksız, pezevenk