[isim]

• Aklamak işi, ibra

[isim]

• Bilim, fen konularıyla siyasal, ekonomik ve toplumsal konuları açıklayıcı veya yorumlayıcı niteliği olan gazete veya dergi yazısı

[isim]

[halk ağzında]

• Kalabalık

[isim]

• Doğaüstü varlıklarla ilişki kurma sanatı

[din bilgisi]

• Yahudilerde, yazılı olarak konulmuş olan Tanrı kanunlarının yanında, ağızdan ağıza geçen din buyruklarının, İbrani felsefesinin ve efsane yazılarının tamamı

[din bilgisi]

• Bu öğretinin yandaşlarının tamamı

[zarf]

[ticaret]

• Götürü, toptan

[isim]

[halk ağzında]

• Dalkavuk

[sıfat]

• Arsız, sırnaşık

Ata Sözleri ve Deyimler

• yalaka olmak

[isim]

• Aylamak işi

[isim]

• Erzurum iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• `Birini düşünemez duruma getirmek, çok yormak, fazla gaz vererek otomobili çalışamaz duruma getirmek` anlamlarındaki ambale etmek ve `çok yorulup iş göremez, düşünemez duruma gelmek` anlamındaki ambale olmak birleşik fiillerinde geçen bir söz

[isim]

[tiyatro]

• Orta oyununda Rum tipi

• Karagöz, matiz ve külhanbeyi tipleri tarafından yabancı ülkelerin tiplerine seslenirken kullanılan söz

[isim]

[eskimiş]

• Hamur, merhem, boya vb. şeyleri ezip karıştırarak yoğurmak için kullanılan ve bir ucu ele alınacak biçimde saplı, öbür ucu yassı olan alet

• Aşure kazanlarını karıştırmakta kullanılan, uzun saplı ve yayvan uçlu tahta kepçe

[isim]

• Yalamak işi

[sıfat]

• Üzeri düzleşmiş, dişleri aşınmış olan (vida, cıvata vb.)

[sıfat]

• Fırça izleri belli etmeden yapılan (resim)

[sıfat]

[argo]

• Sözünde durmayan (kimse)

Ata Sözleri ve Deyimler

• yalama olmak

[isim]

• Azalmak işi, eksilme, tenakus

  Şu hayatta azalması gerektiğini öğrendiği an inadına çoğalan, cabadan doğuran bir şey varsa o da evhamdır. - Elif Şafak

[isim]

[askerlik]

• Askerlik çağına girenlerden son yoklamalarını yaptırarak askerlik kararı aldırdıkları hâlde çağrıldıklarında gelmeyen veya gelip de kıtalarına gitmeden toplandıkları yerlerden ayrılanlar

[ekonomi]

• Ait olduğu yıl içinde toplanamayıp ertesi yıla kalan vergiler

[eskimiş]

• Kalıntılar

[isim]

[halk ağzında]

• Bağ ve bahçelerde kenarları set biçiminde birbirinden ayrılan, genellikle dikdörtgen toprak parçası

[isim]

[bitki bilimi]

• Turpgillerden, şalgama benzeyen bir bitki