[isim]

• Ak, kara, siyah karşıtı

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Ellerini, omuzlarını silkeledikten sonra cebinden çekip aldığı beyaz mendile sildi. - Lâtife Tekin

• Beyaz ırktan olan kimse

  Agni'nin iki kızı var, biri beyaz, biri siyah. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Baskıda normal karalıkta görünen harf türü

• Beyaz zehir

Ata Sözleri ve Deyimler

• beyaza çekmek
• beyazın adı, esmerin tadı
• beyaz sayfa açmak

[sıfat]

• Beyazı bulunan

  Kavisli yollarına kakılmış beyazlı siyahlı çakıl taşları henüz sulanmış. - Refik Halit Karay

[isim]

• Beyaz olma durumu

  Karanlık, karın beyazlığıyla karışınca daha kesif, elle tutulur gibi bir şey oluyor. - Nazım Hikmet

• Ağartı

  Asfalt yol beyazlığın içinde kara bir nehir gibi teşkilat binasına doğru akıyor. - Ahmet Ümit

[isim]

[hayvan bilimi]

• Tilkinin kışlık tüyünden yapılan kürk

[isim]

[hayvan bilimi]

• Özellikle pamukların üzerinde üreyerek bitkinin öz suyunu emen ve kurumasına sebep olan bir tür sinek

[isim]

• Beyazlatmak işi, ağartma

• Kâğıtçılıkta parlaklığın iyileştirilmesi için hamur bileşenlerinin renginin az veya çok oranda değiştirilmesi, giderilmesi

[isim]

• Beyaz duruma gelme, ağarma

[kimya]

• Boya veya verniğin zamanla kendi içindeki fiziksel ve kimyasal reaksiyonla ve atmosferin etkisiyle rengini yitirmesi

[-i]

• Beyaz duruma getirmek, ağartmak

[nesnesiz]

• Beyaz duruma gelmek, ağarmak

  Boraların savurduğu karla siyah sakalı savrulup beyazlanırken bile şemsiye ve palto gibi şeyler kullanmazdı. - İbrahim Alâeddin Gövsa

[sıfat]

• Rengi beyazı andıran, beyaza benzeyen, beyaz gibi, beyazımtırak

  Kuzeydoğudan esen poyraz, ay ışığında beyazımsı görünen asfalttan geçerek vadiye indi. - Nezihe Meriç

[isim]

• Beyazlatılmak işi

[isim]

• Beyazlaşmak işi

[nesnesiz]

• Beyaz duruma getirilmek, ağartılmak

[sıfat]

• Beyazımsı

  Diyarbakır'a yaklaştıkları zaman güneş yükselmiş, ovayı her günkü beyazımtırak duman sarmıştı. - Halide Edip Adıvar

[nesnesiz]

• Beyaz duruma gelmek