[sıfat]

• Etenesi olan

[isim]

• Bir şeye eklenmiş olan, ek durumunda bulunan parça

  Ondan öğrendiklerim, onun ufku, onun kadar olmasa da birkaç önemli eklenti dışında, bugün de tümüyle geçerlidir. - Reha Mağden

[sıfat]

[fizik]

• Akım, ısı, ses vb.ni geçiren (madde), nâkil, yalıtkan karşıtı

• Elektrik akımı, ısı, gaz vb.ni bir yerden başka bir yere aktaran (madde, şey)

[sıfat]

• Kenedi olan

• Kenetle birbirine bağlanmış bulunan, kenetlenmiş olan

  İnce dudakları birbirine kenetli, taş gibi öylece oturuyor. - Ayşe Kulin

[mecaz]

• Birbirinin içine geçerek sıkıca kapanmış

[isim]

• Bir şeyin nasıl olduğunu belirten, onu başka şeylerden ayıran özellik, vasıf, keyfiyet

  Niteliğini kestiremediği müzmin iştahsızlıktan, sürekli kırıklıklardan yorgun düşmüş. - Attila İlhan

• Bir şeyin iyi veya kötü olma özelliği, kalite

[felsefe]

• Bireyi, nesne veya yaşantının bir yönünü ötekilerden ayırt etmeye yarayan ve ölçülebilen özellik, keyfiyet

[isim]

• Esen olma durumu, sağlık, afiyet, sıhhat, selamet, hastalık karşıtı

  Kendini böyle sağa sola dağıttıkça tadına varılmaz bir mutluluk, esenlik duyuyordu - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

• Etlenmek işi

[isim]

[matematik]

• Çıkarma işleminde kendisinden çıkarma yapılan sayı

[isim]

• Ekletmek işi

[isim]

• Eklenmek işi

[isim]

[dil bilimi]

• Anlatımda kolaylık sağlamak üzere bir kelimedeki eklerin veya bir cümledeki kelimelerin azaltılarak kullanılması olayı, elips

[isim]

[kimya]

• Kimyasal yöntemlerle ayrıştırılamayan veya bileşim yoluyla elde edilemeyen madde

  Grafit ve elmas, karbon elementinin iki değişik biçimidir.

[sıfat]

[spor]

• `Elemek` anlamındaki elimine etmek, `elenmek` anlamındaki elimine olmak (veya edilmek) birleşik fiillerinde geçen bir söz

[-i]

• Eleme işini yaptırmak

[nesnesiz]

• Eleme işine konu olmak veya eleme işi yapılmak

• Sınavda başarısız sayılmak

  İstekliler birer birer elenince en heveslisi ile karşı karşıya kaldı. - Haldun Taner

[mecaz]

• Süzülmek

  Bahçeye, kafeslerde elenen solgun bir ışık vurmuş. - Yusuf Ziya Ortaç

[spor]

• Yarışma dışı kalmak, yarışmadan çıkarılmak