[sıfat]

• Ekilmiş olan, mezru

  Ekili tarla.

[isim]

[halk ağzında]

• Eldiven

• Ekin biçerken sol elin parmaklarına geçirilen, eldiven biçiminde, tahtadan yapılan bir araç

[denizcilik]

• Yelken dikenlerin kullandığı, madenî yüksüğü olan meşin eldiven

[sıfat]

• İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif

  Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu. - Metin And

• Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif

• Basit, karmaşık olmayan

  Gayet ilkel bir dokuma tezgâhında harıl harıl çalışan iki işçi gördüm. - Fikret Otyam

[isim]

• Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad

[mecaz]

• Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz

[felsefe]

• Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif

Ata Sözleri ve Deyimler

• ilkel kalmak

[sıfat]

• İçinde kil bulunan

  Killi kütle. Killi şist.

[isim]

[halk ağzında]

• Eski ayakkabı

[isim]

• Koyun, kuzu ve keçinin pişirilmiş başı

• Ekinlerde başak

• Külçe biçimindeki şeker

  Şekerin kellesi yetmiş üç kuruştan satılıyor. - Attila İlhan

[teklifsiz konuşmada]

• Baş, kafa

Ata Sözleri ve Deyimler

• kelle götürmek
• kelle koltukta gezmek
• kelle koparmak
• kelle koşturmak
• kelle kulak yerinde
• kelle sağ olsun da külah bulunur
• kellesinden olmak
• kellesini koltuğuna almak
• kellesini uçurmak
• kellesini vurdurmak
• kelleyi koltuğun altına almak
• kelleyi vermek

[edat]

[halk ağzında]

• `Sonra` edatı gibi, çıkma durumundaki sözlerin ardı sıra geldiğinde birbirine bağladığı iki yargıdan birincisini zorlayıcı bir sebep olarak gösteren bir söz

  Sen meram ettikten kelli, tekeden süt çıkarırım, ağam! diyordu. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[bitki bilimi]

• Olgunlaşmamış, ham kavun

• Irmaklarda işleyen ve şişirilmiş tulumlar üzerine kurulan bir tür sal

[sıfat]

• Yer yer çıplaklığı veya boşluğu olan

  Kelek mısır.

[sıfat]

• Kılsız

  Kelek tulum.

[sıfat]

[argo]

• Aptal

Ata Sözleri ve Deyimler

• kelek atmak
• kelek yapmak

[sıfat]

[halk ağzında]

• Başkasının buyruk ve dileklerini yerine getiren, söz tutan, yumuşak başlı, itaatli, muti

[isim]

• Aksaray iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

• Bir bölümü olmayan, noksan, natamam

  Bu kitap eksik, baş tarafı yok.

• Mükemmel olmayan, kusurlu, muallel, sakat

• Az

[isim]

• İhtiyaç duyulan şey

  Aynı zamanda, eski dönem edebiyatımızın sohbet ve mülakat türlerinde boşluk olan eksiğini tamamlıyordu. - Ahmet Kabaklı

Ata Sözleri ve Deyimler

• eksik çıkmak
• eksik doğmak
• eksik etmemek
• eksik gelmek
• eksik olma!
• eksik olmamak
• eksik olmasın
• eksik olsun

[isim]

• Türkiye'nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

[sıfat]

• Kili andıran, kile benzeyen, kil gibi

[isim]

• Ağaç, taş, metal vb.ni yontmaya yarayan, bir ucu keskin çelik araç

• Demir ve sac kesmek için üzerine çekiçle vurularak yürütülen keskin araç, tırnak

• Pulluk gövdesi önüne takılan ve toprağı kesip ayıran, bıçak veya disk biçiminde çelikten yapılmış pulluk parçası

[sıfat]

• Kesilmiş olan, maktu

  Biri saçları kesik, gözleri ayrık, dişleri dökük fakat çok dinç ve güzel bir nineydi. - Halide Edip Adıvar

• Kesilerek bozulmuş olan

  Kesik süt.

• Kısa

[isim]

• Çökelek

[isim]

• Gazete, dergi vb.nden kesilmiş yazı, kupür

  İçinde bir gazete kesiği var. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

• Kesilmiş olan yer

  Parmağındaki kesikler.

• Aralıklı

  Derinlerden gelen kesik düdük sesleri arasında, evimin ve çocuklarımın çığlığını yakalamak için bir hayli uğraştım. - Necip Fazıl Kısakürek

[spor]

• Takım kadrosuna alınmamış (oyuncu)

[argo]

• Parası olmayan

[argo]

• Tutkun, hayran

[isim]

[halk ağzında]

• Tarla, bağ ve bahçe çevresine açılan hendek