[isim]

• Kastamonu iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Banmak işi

[isim]

[denizcilik]

• Yelken indirme, fora karşıtı

[argo]

• Bırakılma, son verilme

  Kavga mayna oldu.

[ünlem]

[denizcilik]

• `İndir` anlamında kullanılan bir seslenme sözü

  Martı'ya beş metre kala `mayna!` diye bağrıldı. - Halikarnas Balıkçısı

Ata Sözleri ve Deyimler

• mayna etmek

[sıfat]

• Güç, etki veya beceri bakımından alışılmışın üzerinde olan (kimse)

  Sen yaman bir inkılapçı olacaksın Yıldız. - Aka Gündüz

• Kötü, korkulan (kimse)

• Alışılmadık, olağanın dışında

  Köhne çatısı yaman bir gürültü ile birdenbire sarsıldı. - Ercüment Ekrem Talu

[isim]

• Yanmak işi

  Vücudumda yanma ile beraber garip bir titreme de vardı. - Reşat Nuri Güntekin

[kimya]

• Bir cismin oksijenle birleşmesi sırasında ortaya çıkan olayların tümü

[sıfat]

• Aşırı gelişmiş

[isim]

• Kerestelik tomruk

Ata Sözleri ve Deyimler

• ... azmanı

[isim]

• Önem veya değer bakımından gitgide yükselen bir sıra basamakların her biri, rütbe, mertebe, paye

• Varılması istenen bir amaca doğru geçilmesi gerekli dönemlerden her biri, evre, basamak, adım, merhale

  Onlar biçkiyi, provayı öğrenme aşamasına gelmişlerdi. - Ayla Kutlu

[spor]

• Bir yarışın belirli uzaklığı kapsayan bölümlerinden her biri, etap

[isim]

• Kadınların ad veya soyadlarının önüne getirilen saygı sözü

  Bayan İnci.

• Kadın

  Bir bayan geldi.

• Eş, karı

  Süleyman Bolluk da bayanın sımsıkı koluna girmişti. - Halide Edip Adıvar

[ünlem]

• Kadınlara bir seslenme sözü

  Bayan! Kimi aradınız?

[isim]

[din bilgisi]

• İslam'ın beş şartından biri olan ve Müslümanların günde beş vakit, dinî kurallara göre yapmak zorunda oldukları ibadet, salat

  Bu namaz, alelade bir ibadet değildi. - Ruşen Eşref Ünaydın

Ata Sözleri ve Deyimler

• namaz (veya namazını) kılmak
• namaza durmak
• namaza meyli (veya namazda gözü) olmayanın kulağı ezanda olmaz
• namazı kılınmak

[isim]

• Şamanlıkta büyü yapan, gelecekten haber verdiğine, ruhlarla ilişki kurarak hastalıkları iyileştirdiğine inanılan kimse, kam

[isim]

• Şamanlığa mensup olan kimse

[isim]

• İnsan yaşamayan ıssız yer

• Vahşi olan, evcil olmayan canlı

  Yaban keçisi. Yaban kedisi.

• Kendi kendine yetişen bitki

  Yaban sarımsağı.

• Aile ocağından uzak olan yer

  Az değildir varmadan senin gibi yurduna / Post verenler yabanın hayduduna, kurduna - Faruk Nafiz Çamlıbel

[sıfat]

• Issız

  Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. - Falih Rıfkı Atay

[halk ağzında]

• Yabancı, el, yerli halktan olmayan kimse

  Yerliler bize yaban derler ve aramıza katılmazlardı. - Falih Rıfkı Atay

Ata Sözleri ve Deyimler

• yabana atmak
• yabana gitmek
• yabana söylemek

[isim]

• Bir işin, bir oluşun içinde geçtiği, geçeceği veya geçmekte olduğu süre, vakit

  Zaman geçtikçe hafifleyecek yerde, daha ziyade ağırlaşan bir vicdan azabı duyarım. - Ömer Seyfettin

• Bu sürenin belirli bir parçası, vakit

  Efendiler, az söylemek çok yapmak zamanı gelmiştir. - Attila İlhan

• Belirlenmiş olan an

• Çağ, mevsim

  Gül zamanı. Çocukluk zamanı.

• Bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler, vakit

• Dönem, devir

  Dedelerimizin zamanında burada bir kral yaşardı. - Reha Mağden

[gök bilimi]

• Olayların oluş ve akış sırasını belirleyen, düzenli ve dönemli gök olaylarını birim olarak kullanan sanal bir kavram

[dil bilgisi]

• Fiillerin belirttikleri geçmiş zaman, şimdiki zaman, gelecek zaman, geniş zaman kavramı

  Geldi, gelmiş, geliyor, gelecek, gelir.

[jeoloji]

• Yer kabuğunun geçirdiği gelişimde belirlenen ve fosillere göre dörde ayrılan geniş evrelerden her biri

Ata Sözleri ve Deyimler

• zaman almak
• zamana uymak
• zaman bırakmak
• zaman geçirmek
• zamanı (veya zamanını) geçirmek
• zamanı avlamak
• zamanı dolmak
• zamanı geçmek
• zaman ile yarışmak
• zaman kazanmak
• zaman kollamak
• zaman öldürmek
• zaman tanımak
• zaman vermek

[isim]

[halk ağzında]

• Bataklık

[isim]

[tiyatro]

• Köy oyunlarını yöneten kimse

[isim]

• Abhaz

[isim]

• Uşak iline bağlı ilçelerden biri