[isim]

• Üzerine yapı yapılmak için ayrılmış yer

[isim]

[eskimiş]

• Eserler

[isim]

• Yüzyıllar

[isim]

[tıp]

• Zaman zaman kendini kaybederek olduğu yere düşme, vücutta şiddetli çırpınmalar ve ağız köpürmesi ile ortaya çıkan bir sinir hastalığı, tutarık, tutarak, tutarga, yilbik, epilepsi

  Nefesi kulunca, sıtmaya, havaleye, saraya, çarpıntıya birebirmiş. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Yüzyıl

  Bu cümlelerin manaları yarım, bir asır sonra anlaşılacaktır. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

• Çağ

[isim]

[halk ağzında]

• Dara

• Denge

• Bir değiş tokuşta üste verilen şey

[mecaz]

• Angarya, yük

[isim]

[fizik]

• Aynı gerilimdeki besleme hattı veya çıkışların toplandığı ve dağıtıldığı boru veya iletken çubuk veya lama

[isim]

• Yeşil ile turuncu arasında bir renk, limon kabuğu rengi

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Ortalık sarı bir toz bulutu içinde. - Adalet Ağaoğlu

[sıfat]

• Soluk, solgun

Ata Sözleri ve Deyimler

• sarı çizmeli Mehmet Ağa

[isim]

• Yan yana, art arda olan şey veya kimselerin tümü, dizi

  Şehir esnafı şekercisinden tutun da berberine kadar iki sıra durup kendisini alkışladılar. - Sait Faik Abasıyanık

• Bu biçimdeki topluluğun durumu

  Sırayı bozmayın.

• Belirli bir düzene ve niteliğe göre dizilme durumu

  Boy sırası. Yaş sırası.

• Bir şeye ayrılan, uygun görülen veya rastlayan zaman

  Bu sırada yan odadan sesler gelmeye başlamıştı. - İhsan Oktay Anar

• Nöbet

  Dalış sırası gene gelinceye dek o koca süngerden başka bir konudan söz etmedi. - Halikarnas Balıkçısı

• Tahtadan oturak

  Oturacak yerler tahta sıralardan olur. - Salâh Birsel

• Dershane, meclis vb. yerlerde kullanılan ve oturup yazı yazacak biçimde yapılan mobilya

• Düzen

  Sıraya girmek. Sıraya dizilmek.

• Ardı, arkası, önü ve yanı kelimelerinden sonra gelerek tamlamalar kuran ve `ardından, arkasından, önünden, yanından, beraberinde` anlamlarında kullanılan bir söz

  Ardı sıra gelmek. Arkası sıra koşmak. Önü sıra gitmek. Yanı sıra yürümek.

Ata Sözleri ve Deyimler

• sıra (veya sırasını) savmak
• sıra olmak
• sırası düşmek
• sırası gelmek
• sırası gelmişken
• sırasına getirmek
• sırasına göre
• sırasını kaybetmek
• sıraya dizmek
• sıraya koymak

[isim]

[eskimiş]

[ekonomi]

• Türkiye’de 1925 yılına kadar tarımsal ürünün onda biri oranında aynî olarak alınan vergi

[matematik]

• Ondalık

[tarih]

• Ondalık

[isim]

[halk ağzında]

• Çit

[isim]

[meteoroloji]

• Sabah yeli

[isim]

[müzik]

• Klasik Türk müziğinde bir birleşik makam

[isim]

[eskimiş]

• Kolun dirsekten parmaklara kadar olan bölümü

[isim]

[halk ağzında]

• Çözgü

[isim]

• Resim klişesi, dökme harf, taş kalıp kullanarak makine yardımı ile kâğıt, bez vb.ne yazı, resim, çıkarma işi, tab, edisyon

[isim]

• Henüz mayalanmamış üzüm suyu

• Bazı meyve ve sebzelerin özü

  Elma şırası.

[argo]

• Süzülmüş afyon

[sıfat]

• Tartıda çok çeken, hafif karşıtı

  Kurşun, ağır bir madendir. Taş yerinde ağırdır.

• Çapı, boyutu büyük

  Ağır top.

• Yavaş

  Adam ağır adımlarla gelip masanın başına geçiyor. - Esat Mahmut Karakurt

• Yoğun

  Evin sofasına girer girmez kendisini ağır bir duman karşıladı. - Abbas Sayar

• Fiziksel sebeplerden dolayı güç işiten (kulak)

[mecaz]

• Değeri çok olan, gösterişli

  Ağır kıyafeti ile muhite uymayan Canan'ın yanında, ne kadar rahat ve sadeydi. - Mithat Cemal Kuntay

[mecaz]

• Çetin, güç

  Denizcilik tarihinin en ağır sorumluluklarından birini üzerine alıyordu. - Feridun Fazıl Tülbentçi

[mecaz]

• Ciddi

[mecaz]

• Sıkıntı veren, bunaltan

[mecaz]

• Dokunaklı, insanın gücüne giden, kırıcı

  Kızmıştım, Keziban'a söylenecek şöyle ağır bir söz arıyordum. - Nurullah Ataç

[mecaz]

• Ağırbaşlı, ciddi

  Bu, on dokuz yaşında ufak tefek bir kızdı fakat otuz yaşındaki bir insandan daha ağırdı. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• Keskin, boğucu (koku)

  Bu koku, en hafif rüzgârla burnu kuvvetli bir adama uzaktan kendini hissettirecek kadar ağırdır. - Falih Rıfkı Atay

• Kısık, alçak

  Ağaya pek duyurmak istemeyen ağır bir sesle kulağıma eğildi. - Osman Cemal Kaygılı

[mecaz]

• Davranışları yavaş olan

[mecaz]

• Sindirimi güç (yiyecek)

  Ağır bir yemek.

[isim]

[spor]

• Ağır sıklet

  Yıllarca ağırda güreşti.

[zarf]

• Yavaş bir biçimde

  Cüneyt Bey sözlerini tartıyormuş gibi ağır söylüyordu. - Etem İzzet Benice

Ata Sözleri ve Deyimler

• ağır basar, yeğni kalkar
• ağır basmak
• ağır basmak
• ağır çekmek
• ağırdan almak
• ağır durmak
• ağır gelmek
• ağır git ki yol alasın
• ağırına gitmek
• ağır işitmek (veya duymak)
• ağır kaçmak
• ağır kazan geç kaynar
• ağır ol!
• ağır ol, batman gel
• ağır otur ki bey (veya molla) desinler
• ağır oturmak
• ağır söylemek
• ağır taş yerinden oynamaz
• ağır yongayı yel kaldırmaz