[isim]

• Aklamak işi, ibra

[isim]

• Görme engellilik

[isim]

• Iklamak işi

[isim]

[halk ağzında]

• Kalabalık

[isim]

• Doğaüstü varlıklarla ilişki kurma sanatı

[din bilgisi]

• Yahudilerde, yazılı olarak konulmuş olan Tanrı kanunlarının yanında, ağızdan ağıza geçen din buyruklarının, İbrani felsefesinin ve efsane yazılarının tamamı

[din bilgisi]

• Bu öğretinin yandaşlarının tamamı

[zarf]

[ticaret]

• Götürü, toptan

[sıfat]

• Kaması olan

  Kamalı top.

[-e]

[-i]

• Bir dileğin gerçekleşmesi amacıyla kutsal olduğuna inanılan bir güce niyette bulunmak, nezretmek

[mecaz]

• Kutsal saydığı bir şey uğruna kendini feda etmek üzere söz vermek

[mecaz]

• Bir şeyle yoğun olarak ilgilenmek

[mecaz]

• Ayırmak, tahsis etmek

  Nasılsa altındaki arabayı edinmişti, bütün sevme gücünü de bu arabaya adamıştı. - Adalet Ağaoğlu

[mecaz]

• İthaf etmek

Ata Sözleri ve Deyimler

• ada bana, adayım sana
• adamak kolay, ödemek zordur
• adamakla mal tükenmez

[sıfat]

• Adağı olan, adak adamış olan

[isim]

[halk ağzında]

• Nişanlı

[isim]

• Bingöl iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[tiyatro]

• Orta oyununda Rum tipi

• Karagöz, matiz ve külhanbeyi tipleri tarafından yabancı ülkelerin tiplerine seslenirken kullanılan söz

[isim]

• Dalamak işi

[-e]

• Suyun içine bütün vücuduyla ve hızla girmek

  O çirkin, kaba kunduralarla sıcak günde serin denize dalmışım gibi rahatladım. - Ayla Kutlu

[nesnesiz]

• Bir yerin içine girmek

  Hızla içeri dalıp mumun başında duran adama doğru iki adım attı. - Elif Şafak

[nesnesiz]

[mecaz]

• Kendini bilmez duruma gelmek, kendinden geçmek

  Çocuk ateşi çıkınca daldı.

[nesnesiz]

• Uyumak

  O serinlik içinde Tevfik dalmış. Uyandığı vakit güneş çoktan doğmuştu. - Memduh Şevket Esendal

[mecaz]

• Başka bir şeyle uğraşamayacak veya başka bir şeyi düşünemeyecek biçimde kendini bir şeye kaptırmak

[spor]

• Güreşte rakibinin belden aşağı bir yerini aniden tutmak

Ata Sözleri ve Deyimler

• dala çıka
• dalıp çıkmak
• dalıp gitmek

[isim]

[eskimiş]

• Hamur, merhem, boya vb. şeyleri ezip karıştırarak yoğurmak için kullanılan ve bir ucu ele alınacak biçimde saplı, öbür ucu yassı olan alet

• Aşure kazanlarını karıştırmakta kullanılan, uzun saplı ve yayvan uçlu tahta kepçe

[sıfat]

• Üstünde kareler bulunan, kareli

  Damalı bir eteklik, açık mavi kapalı bir yün kazak giymişti. - Necati Cumalı

[isim]

[bitki bilimi]

• Karabuğdaygillerden, dere kıyılarında, sulak çayırlarda kendiliğinden yetişen, çok yıllık ve yaprakları sebze olarak kullanılan bir bitki, efelek (Rumex patientia)

[isim]

[halk ağzında]

• Bağ ve bahçelerde kenarları set biçiminde birbirinden ayrılan, genellikle dikdörtgen toprak parçası