[isim]

• Kar, süt vb.nin rengi, beyaz, kara ve siyah karşıtı

[sıfat]

• Bu renkte olan

• Beyaz leke

  Bir gözünde akı var.

[sıfat]

[mecaz]

• Temiz

[sıfat]

[mecaz]

• Dürüst

[sıfat]

[mecaz]

• Sıkıntısız, rahat

  Ak günler göresin.

Ata Sözleri ve Deyimler

• ak akçe kara gün içindir
• ak dediğine kara demek
• ak don kara don geçitte belli olur
• ak gün ağartır, kara gün karartır
• akı ak karası kara
• akı karası geçitte belli olur
• akım derken bokum demek
• ak koyun kara koyun geçit başında belli olur
• ak koyunu gören içi dolu yağ sanır
• ak koyunun kara kuzusu da olur
• ak köpeğin pamuk pazarına zararı vardır
• akla karayı seçmek
• ak sakaldan yok sakala gelmek

[isim]

[halk ağzında]

• Ağabey

[isim]

[eskimiş]

• Su

[isim]

[halk ağzında]

• Abla

• Anne

[isim]

• Yünün dövülmesiyle yapılan kalın ve kaba kumaş

• Bu kumaştan yapılmış yakasız ve uzun üstlük

[sıfat]

• Bu kumaştan yapılan

[eskimiş]

• Bu kumaştan yapılan ve dervişlerce giyilen hırka

• Kepenek (I)

Ata Sözleri ve Deyimler

• aba altında er yatar
• aba altından sopa (veya değnek) göstermek
• aba gibi
• abanın kadri yağmurda bilinir
• aba vakti yaba, yaba vakti aba
• abayı sermek
• abayı yakmak

[sıfat]

• Özensiz, gelişigüzel yapılmış, zevksiz, sakil, ince karşıtı

  Cebinden kaba fil dişi saplı bir de çakı çıkardı. - Ömer Seyfettin

• Taneleri iri

  Kaba çakıl.

• Terbiyesiz, görgüsü kıt, nezaketsiz (kimse)

  Kaba, hantal, şivesiz bir sürü adamlar kafesinin önüne toplanırlar. - Refik Halit Karay

• Hafif olduğu hâlde kalın veya hacimli

  Kaba bir yün döşekle temiz bir şilte, yastık yorgan buldum. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Kuyruk sokumunun her iki yanındaki şişkin yer

[mecaz]

• Terbiyeye, inceliğe aykırı, çirkin, kötü

  Çocuklardan biri ağzından çok fena, çok kaba bir şey kaçırdı. - Osman Cemal Kaygılı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kabasını almak

[isim]

[argo]

• Gösteriş, çalım, kabadayılık, fiyaka

  Onların dördünde de bir kral havası, bir padişah cakası vardır. - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

• caka satmak
• cakasından geçilmemek
• cakasını bozmak
• caka yapmak

[isim]

• Dumanı ocaktan çekip havaya vermeye yarayan yol

  Bacaların ağzından çok dumanlar savruldu. - Lâtife Tekin

• Su yolu, lağım, maden ocağı vb. yer altı yapılarının hava deliği

[halk ağzında]

• Çatı penceresi

Ata Sözleri ve Deyimler

• baca eğri de olsa duman doğru çıkar
• bacası tütmek
• bacası tütmez olmak

[isim]

• Bir şey ödemeden, para vermeden alınan şey, bedava

  Bu mâni benden sana caba olsun. - Salâh Birsel

[zarf]

• (ca'ba) Fazla olarak, fazladan, üstelik

  Kilometre başına bilmem ne kadar litre benzin dağıtılmış, yağ da caba! - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

[anatomi]

• Vücudun kasıktan tabana kadar olan bölümü

  Yorgun vücudunu zahmetle taşıyan ince bacakları üstünde doğruldu. - Peyami Safa

[anatomi]

• Hayvanlarda yürümeye veya atlamaya yarayan organ

• Bazı şeylerin yerden yüksekçe durmasını sağlayan dayak, destek veya bunlardan her biri, ayak

  İpleri sedirlerin bacaklarına doladılar. - Lâtife Tekin

• İskambil kâğıtlarında genç erkek resimli kâğıt, oğlan, vale

Ata Sözleri ve Deyimler

• bacağına geçirmek
• bacak bacak üstüne atmak
• bacak kadar
• bacak kadar boyu var, türlü türlü huyu var
• bacakları kopmak
• bacaklarını uzatmak
• bacakları tutmaz olmak