[isim]

• Dil ve kültür yönünden büyük bir türdeşlik gösteren, birçok boydan oluşan, yapısındaki aileler arasında toplum, ekonomi, din, kan veya evlilik bağları bulunan göçebe veya yerleşik nitelikteki topluluk, oymak

  Bunlar aşiret reislerine hulus çakmışlar, hep alttan almışlar belki rüşvetlerini de yemişler ve onları şımartmışlardı. - Necip Fazıl Kısakürek

[sıfat]

• Açık, apaçık, belli, meydanda

  Tek bir yudum bile almıyordu bardağından ama zaten yeterince içtiği aşikârdı. - Elif Şafak

Ata Sözleri ve Deyimler

• aşikâr etmek
• aşikâr olmak

[isim]

[eskimiş]

• Onluklar

[isim]

• Erzurum iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Aşermek durumu

[isim]

[eskimiş]

• Kuş yuvası

  Eşin var, aşiyanın var, baharın var ki beklerdin / Kıyametler koparmak neydi ey bülbül, nedir derdin? - Mehmet Akif Ersoy

[mecaz]

• Ev, oturulan yer, mesken

[isim]

[hukuk]

• Aşırma

[isim]

• Aşırmak işi

  Hemen bir yolunu bulurlar yükü üstlerinden aşırmanın. - Adalet Ağaoğlu

[mimarlık]

• Yapı çatılarında uzun mertek, aşık

[sıfat]

• Aşırılmış

  Aşırma bir eser.

[halk ağzında]

• Küçük kazan, kova, bakraç

[edebiyat]

• Başkalarının yazılarından bölümler, dizeler alıp kendisininmiş gibi gösterme veya başkalarının konularını benimseyip değişik bir biçimde anlatma, intihal

[hukuk]

• Özellikle para aşırma, aşırtı, ihtilas

[isim]

• Aşınmış yer

[isim]

• Aşınmak işi

• Korozyon

[jeoloji]

• Erozyon

[isim]

• Aşılmak durumu

  Fakat asıl temennim onların daha yüksek düşünceler için aşılması gereken basamaklar olmasıdır. - Mehmet Kaplan

[sıfat]

• Âşığı olan

• Çok seven, düşkün, tutkun

[isim]

• Aşınma işi

[jeoloji]

• Erozyon

[isim]

• Aşevi

[halk ağzında]

• Mutfak

[isim]

[tarih]

• Aşar toplayan kişi