[sıfat]

• İşsiz, boş gezen, avare (kimse)

  Develer daylak / Sevenler aylak / Sen kimin yârisin / Her yanın oynak - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• aylak adam işidir
• aylak olmak

[sıfat]

• Yayvan ve dolgun (yüz)

  Şarap kızılı vurmuş ablak yüzüyle öfkeli girdi içeri. - Orhan Kemal

[isim]

• Tehlikeli, sarp ve zor geçit

[isim]

• Elle kolun, ayakla bacağın birleştiği bölüm

  Kadın, ağır takılarla yüklü sol bileğini yeşil abajurun altına doğru uzatmış. - Adalet Ağaoğlu

[mecaz]

• Güç, kuvvet

Ata Sözleri ve Deyimler

• bileğinde altın bileziği olmak
• bileğine güvenmek
• bileğinin hakkıyla (veya gücüyle veya kuvvetiyle veya zoruyla)
• bilek gibi

[isim]

[bitki bilimi]

• Baklagillerden, yurdumuzun her yerinde yetiştirilen, yeşil kabuklu ve taneli bir bitki (Vicia faba)

  Evlerinin uğru bakla / Al beni koynunda sakla - Halk türküsü

[bitki bilimi]

• Bu bitkinin yeşil ürünü veya kuru tanesi

• Bir zinciri oluşturan halka veya parçalardan her biri

Ata Sözleri ve Deyimler

• bakla dökmek (veya atmak)
• bakla kadar
• baklayı ağzından çıkarmak

[zarf]

• Olabilir ki, muhtemel olarak

  İşte en basit bir sebep. Belki sadeliğinden tuhaf geliyor insana. - Necip Fazıl Kısakürek

[bağlaç]

• Olsa olsa, ya ... ya ..., ihtimal

  Belki bir sabah vakti, belki bir gece yarısı / Artık nefes almayı bırakıp gideceğiz - Ziya Osman Saba

Ata Sözleri ve Deyimler

• belki de

[isim]

[halk ağzında]

• Saç örgüsü

[isim]

• Baht açıklığı veya yüksek bir makama, duruma erişmiş olma durumu

  Aşk ile ikbal ile bahtiyar oldum diye / Hangi gafil sevinir, hangi şair yükselir? - Enis Behiç Koryürek

[tarih]

• Odalık

[eskimiş]

• İstek, arzu

  Çaya ikbal yok mu?

Ata Sözleri ve Deyimler

• ikbali sönmek

[isim]

• Sadeyağ ile pişirilen bir tür kabak veya patlıcan yemeği

[sıfat]

• Olabilir

  Ben onu bir göreyim, dedi, kabil mi? - Peyami Safa

Ata Sözleri ve Deyimler

• kabil değil

[sıfat]

[eskimiş]

• Türlü, gibi, benzer

[isim]

• Tür, cins

[isim]

[kimya]

• Atom numarası 50, atom ağırlığı 118,7, yoğunluğu 7,29 olan, 232 °C'de eriyen, gümüş beyazlığında, kolay işlenebilen, yumuşak bir element (simgesi Sn)

• Kalaylanmış bir kabın üzerindeki alaşım tabakası

  Pencereye, elinde yeni kalaydan çıkmış bir bakır sahanla orta yaşlı kadın geldi. - Osman Cemal Kaygılı

[mecaz]

• Aldatıcı görünüş

[argo]

• Sövme, küfür

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalayı basmak

[sıfat]

[eskimiş]

• İçten, yürekten, gönülden (gelen)

[isim]

• Hayvanların su içtikleri taş veya ağaçtan oyma kap

  Bir de hayvanları sulamak için yalak vardı. - Halikarnas Balıkçısı

• Akan suyun çevreye sıçramasını veya akıp gitmesini önlemek için çeşme, musluk vb.nin altına konulan delikli taş tekne

  Az ileride yolun solunda, küçük bir çeşmenin suyu, önündeki yalağa dökülüyordu. - Necati Cumalı

[coğrafya]

• Buz yalağı

[sıfat]

[halk ağzında]

• Boşboğaz, söz taşıyan

[isim]

• Gece kıyafeti

[isim]

[askerlik]

• Rütbesi yarbay ile tuğgeneral arasında bulunan ve asıl görevi alay komutanlığı olan üstsubay, miralay

  Sonra o çatma örtülü minderin üstüne oturmuş, albayın İstanbul hakkındaki suallerine kısa kısa cevap vermişti. - Halide Edip Adıvar