[isim]

• Görme engellilik

[sıfat]

• Gerçeği iyi gören ve ona göre davranan, akil

  İkisi de zeki adamdı, akıllı adamdı, yapıcı adamdı. - Yusuf Ziya Ortaç

[ünlem]

• Karşısındakini küçümseme amacıyla söylenen bir söz

[alay yollu]

• Uyanık geçinen

  Akıllıya bak, bu işten kendisine bir pay çıkarmak istiyor.

Ata Sözleri ve Deyimler

• akıllı düşününceye kadar deli çocuğunu (veya oğlunu) everir
• akıllı geçinmek
• akıllı köprü arayıncaya dek deli suyu geçer
• akıllım
• akıllı olmak

[isim]

• Iklamak işi

[sıfat]

• Kaması olan

  Kamalı top.

[sıfat]

• Ayağı olan

  Odanın ortasına üç ayaklı masayı koymuş, etrafına sandalyeleri diziyordu. - Peyami Safa

• Bir destekle yere dayanan

  Ayaklı kadeh.

• Ayakla işletilen

  Ayaklı dikiş makinesi.

[sıfat]

• Alımı olan, çekici, cazibeli, albenili, cazip, cazibedar, kişmiri

  Hepsi, bu gelinler gibi nazlı, süslü ve alımlı hanımlar. - Abdülhak Şinasi Hisar

[isim]

[askerlik]

• Erlikten yetişmiş, askerî okullarda okumadan başarı gösterip rütbe alan ve yükselen subay

[sıfat]

[mecaz]

• Gerekli okul eğitimini görmeden kendini yetiştirmiş olan (kimse), mektepli karşıtı

[sıfat]

• Alay edici, küçümseyici, müstehzi

  Sesi alaylı bir ahenkle kadının kulaklarına çarptı. - Mithat Cemal Kuntay

[sıfat]

• Gösterişli, görkemli, debdebeli

  Düriye'min güğümleri kalaylı / Fistan giymiş, etekleri alaylı - Halk türküsü

[nesnesiz]

• Ilınmak

[sıfat]

• Herhangi bir biçimde yakası olan

  Damat orta yaşlı bir zat olup kadife yakalı lacivert bir palto giymişti. - Haldun Taner

[isim]

[halk ağzında]

• Boynu üzerinde manto yakasına benzeyen tüyleri bulunan bir tür güvercin

[isim]

• Kabalık, kaba davranış

Ata Sözleri ve Deyimler

• ayılık etmek

[isim]

• Ayıkmak işi

[isim]

• Ayılmak işi

[sıfat]

• Alık benzeri

  Yüzünde hayli alıkça denebilecek bön bir mutluluk ifadesi vardı. - Murathan Mungan

[zarf]

• (alı'kça) Alık olana yaraşır bir biçimde

  O andaki hayretimi hatırladıkça / Rejisöre bakakaldım öyle alıkça. - Enis Behiç Koryürek

[isim]

[halk ağzında]

• Üzeri dal ve hasırla örtülmüş kulübe, çardak

  Pamuk ırgatları alaçıkların önüne oturmuşlar, koza çekiyorlardı. - Yaşar Kemal

• Keçeden yapılan çadır

[-e]

[-i]

• Başkasının malını gizlice almak, hırsızlık etmek, aşırmak

  İngiliz cephesinden at kaçırıp bize satan bedeviler dönüşlerinde bizim atlarımızı çalıp İngilizlere satarlardı. - Falih Rıfkı Atay

• Vurarak veya sürterek ses çıkartmak

  Bir yandan mızıka istiklal havasını çalıyordu. - Ruşen Eşref Ünaydın

• Bir müziği dinlemeyi sağlayan aleti çalıştırmak

  Fevkalade zekidir, iyi dans eder, piyano çalar, tenis oynar, ata biner, avcıdır, kayakçıdır. - Refik Halit Karay

[nesnesiz]

• Ses çıkarmak, ses vermek

  Hafif hafif ıslıklar çalan sesi eski keskinliğini kaybetmiştir. - Reşat Nuri Güntekin

• Atmak, çarpmak, vurmak

• Üzerine sürmek

  Ekmeğin üzerine yağ çaldı.

[-i]

• Bozmak, zarar vermek

[-i]

• Kumaşın bir parçasını kesmek

• Madeni oymak, kalemle işlemek

[-e]

• Benzemek, andırmak

  Geniş alınlı, kırmızıya çalar, kahverengi saçlı, altın dişli tuhaf bir delikanlı gülümsedi. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Zamanı boşa harcatmak, ziyan edilmesine yol açmak

[-i]

[halk ağzında]

• Süpürmek, temizlemek

  Tozu çalmak.

Ata Sözleri ve Deyimler

• çalıp çırpmak
• çalmadan oynamak
• çalma elin kapısını, çalarlar kapını