[isim]

• Alarmak durumu

[sıfat]

• Arma bulunan

[isim]

[halk ağzında]

• Samanla karışık tahıl

[sıfat]

• Ayarlanmış, doğru çalışması sağlanmış, düzeltilmiş (saat, makine vb.)

• Belirli bir ayarda olan (altın veya gümüş)

[isim]

• Aylamak işi

[isim]

• Yalamak işi

[sıfat]

• Üzeri düzleşmiş, dişleri aşınmış olan (vida, cıvata vb.)

[sıfat]

• Fırça izleri belli etmeden yapılan (resim)

[sıfat]

[argo]

• Sözünde durmayan (kimse)

Ata Sözleri ve Deyimler

• yalama olmak

[sıfat]

• Yarası olan, yaralanmış (kimse), mecruh

  Yaralılarımızı develer üstünde götürüyoruz. - Falih Rıfkı Atay

[mecaz]

• Dertli, üzüntülü

  Her şeye layık ama layık olduğu hiçbir şeye kavuşamamış bir yaralı adamdı. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• yaralı kuşa kurşun sıkılmaz
• yaralı parmağa işememek

[isim]

• Yaramak işi

[isim]

• Ayılmak işi

[isim]

• Ayırmak işi

  Yapılabilecek şeylerle yapılamayacakları daha ilk anda ayırmasını biliyordu. - Tarık Buğra

[isim]

[halk ağzında]

• Bağ ve bahçelerde kenarları set biçiminde birbirinden ayrılan, genellikle dikdörtgen toprak parçası

[sıfat]

• İçine maya karıştırılmış

• Maya ile ekşiyip kabarmış

[isim]

• Daire şeklinde açılan mayalanmış hamurun, sac veya fırında pişirilmesiyle elde edilen ekmek

[sıfat]

• Yama vurulmuş, yama ile onarılmış olan

  Pantolonu yamalı, ceketinin dirsekleri yıpranmış fakat mintanı temizdi. - Halide Edip Adıvar

• Yüzünde lekeler bulunan (kimse)

[isim]

• Yamamak işi

  Bir banka memurundan boşattığı kızını bana yamamayı kafasına koymuştur. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Aşırmak işi

  Hemen bir yolunu bulurlar yükü üstlerinden aşırmanın. - Adalet Ağaoğlu

[mimarlık]

• Yapı çatılarında uzun mertek, aşık

[sıfat]

• Aşırılmış

  Aşırma bir eser.

[halk ağzında]

• Küçük kazan, kova, bakraç

[edebiyat]

• Başkalarının yazılarından bölümler, dizeler alıp kendisininmiş gibi gösterme veya başkalarının konularını benimseyip değişik bir biçimde anlatma, intihal

[hukuk]

• Özellikle para aşırma, aşırtı, ihtilas