[isim]

• Bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters yanı, ön karşıtı

  Evin arkasında dekorlar boyarlardı. - Adalet Ağaoğlu

• Bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi

  Çocuğun arkası ağrıyormuş.

• Geri kalan bölüm

  Masalın arkası. Yazının arkası.

• Art, peş

• Otururken sırtın dayandığı yer

  Otomobile bindiğimiz zaman başını arkaya yaslamış, gözlerini yummuştu. - Tarık Buğra

• İnsanın vücudu, bedeni

  Arkasında beli kemerli, dar, şık bir pardösü vardı. - Refik Halit Karay

[sıfat]

• Arkada olan, arkada bulunan

[sıfat]

[mecaz]

• Kayıran, destekleyen

  Memur olmak için büyük bir arka gerek. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[mecaz]

• Geçmiş, geride kalmış zaman

  Bütün gözler arkaya, maziye çevrilmişti. - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• arka arkaya vermek
• arka bulmak
• arka çevirmek
• arka çıkmak
• arkada bırakmak
• arkada bırakmak
• arkada kalanlar (veya arkadakiler)
• arkada kalmak
• arkadan söylemek
• arkadan vurmak
• arka kapıdan çıkmak
• arka olmak
• arkası alınmak
• arkası gelmek
• arkası kesilmek
• arkasına (bile) bakmadan gitmek (veya kaçmak)
• arkasına almak
• arkasına düşmek (veya takılmak)
• arkasında dolaşmak (veya gezmek)
• arkasından atlı kovalamak
• arkasından atmak (veya konuşmak)
• arkasından koşmak
• arkasından sürüklemek
• arkasından teneke çalmak
• arkasından zil takıp oynamak
• arkasında yumurta küfesi yok ya! (veya olmamak)
• arkasını (birine) vermek
• arkasını (bir şeye) vermek
• arkasını almak
• arkasını bırakmak
• arkasını dayamak
• arkasını getirememek
• arkasını sağlama almak
• arkasını sıvamak
• arkası olmamak
• arkası yere gelmemek
• arka vermek
• arkaya bırakmak (veya koymak)
• arkaya kalmak

[sıfat]

• Güzel sanatlarda klasik çağ öncesinden kalan

[edebiyat]

• Konuşulan ve yazılan dilde, kullanımdan düşmüş olan (eski söz veya deyim)

[sıfat]

• Arkası olan

[mecaz]

• Koruyanı, dayanağı olan, pistonlu, iltimaslı

  Kadronun dört yüzden yukarısı masabaşında bile oturmayan arkalıların. - Rıfat Ilgaz

[isim]

• Sırt dayamaya yarayan yer

  Rıza Efendi iskemlesinin arkalığına iyice yaslandı. - Tarık Buğra

• Sırtında yük taşıyan hamalların, yük taşırken kullandıkları arka yastığı, semer, hamal semeri, arkalıç

[eskimiş]

• Ev içinde giyilen kolsuz, kalınca bir kısa hırka türü

[isim]

[halk ağzında]

• Ağıl

• Dağ sırtlarında davarların yatırıldığı düz, rüzgâr almayan kuytu yer

[isim]

• Arkalamak işi, müzaheret

[isim]

• Arkalanmak durumu

[-i]

• Arkasına almak, yüklenmek

[mecaz]

• Bir kimseye güven vererek yardım etmek, destek olmak, korumak, müzaheret etmek

  Bu roman, sanırım İş Bankasının arkaladığı ilk Tan gazetesinde tefrika edilirken üniversite öğrencisi idi. - Haldun Taner

[nesnesiz]

• Kendisine yardım edilmek, destek olunmak

[sıfat]

• Arkalığı, sırt dayayacak yeri olan

[isim]

• Kullanıldığı çağdan daha eski bir çağa ait biçimin, yapının özelliği

[isim]

[halk ağzında]

• Arkalık

[isim]

• Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri, bacanak, eş, yâren, yoldaş

• Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri, hempa, refik

  Nedret'in arkadaşları bizi nezaketen davet ettiler. - Mahmut Yesari

Ata Sözleri ve Deyimler

• arkadaş değil, arka taşı
• arkadaşını söyle, kim olduğunu söyleyeyim
• arkadaş olmak

[sıfat]

• Arkası olmayan

[mecaz]

• Adamsız

[isim]

• Arkasız olma durumu

  Osmanlı artık çaresizliği, yapayalnızlığı, arkasızlığı öle dirile yaşıyordu. - Gürbüz Sazak