[sıfat]

• Arkası olan

[mecaz]

• Koruyanı, dayanağı olan, pistonlu, iltimaslı

  Kadronun dört yüzden yukarısı masabaşında bile oturmayan arkalıların. - Rıfat Ilgaz

[isim]

• Ara

  İki masa arasında bir metre aralık var.

• Uygun, elverişli durum, fırsat

• Evin iki bölümü veya iki oda arasındaki dar geçit, geçenek, koridor

• Yılın on ikinci ayı, ilk kânun, kânunuevvel

• Tuvalet

• Basımcılıkta harfler veya satırlar arasındaki açıklık, espas

[sıfat]

• Yarı açık, tam kapanmamış

  İyice kararmış çarpık bir tahta kapı aralık duruyordu. - Çetin Altan

[ekonomi]

• Borsada hisse senetlerinin alım satım emirlerinin verildiği süre

[fizik]

• Bir sesi bir başka sesten, kalına veya inceye doğru ayıran uzaklık

[müzik]

• İki nota arasındaki perde uzaklığı

[müzik]

• Portenin paralel çizgileri arasındaki boşluk

  Portenin beş çizgisi arasında dört aralık vardır.

[spor]

• Toplu beden eğitiminde art arda dizilenleri ayıran açıklık

Ata Sözleri ve Deyimler

• aralık vermek

[isim]

• Iğdır iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Trabzon iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Kar kuyusu

• Dışı hasır örgüsüyle kaplı, içinde kar veya buz koymak için bölmesi bulunan, soğutucu olarak kullanılan büyük şişe

[sıfat]

• Karası (II) olan

• Üzeri kalemle karalanmış

[isim]

• Temizlik, saffet, sililik

• Günahsızlık

  Aynı anda, gözlerini ovuşturduğunu, sonra bir çocuk arılığıyla gülümsediğini gördü. - Tahsin Yücel

[isim]

• Kovanların konulduğu yer, kovanlık

[isim]

• Irak halkından veya bu halkın soyundan olan kimse

[isim]

• Kır olan yer, şehir dışında açıklık yer

  Etrafı kırlık, mezarlık, uzun bir yoldan gidiyorduk. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[sıfat]

• Herhangi bir nitelik veya nicelikte karısı olan

[sıfat]

• Kırk parçadan oluşmuş

• Kırk gününü doldurmamış (bebek veya lohusa kadın)

• Birinin kırkı çıkmadan öbürü doğan (akraba veya komşu çocukları)

[isim]

[halk ağzında]

• Çalkar

[isim]

[halk ağzında]

• Tahıl tanesini yabancı nesnelerden seçmeye veya tohumlukta kullanılacak tahılı ayırmaya yarayan döner kalburlu araç, çalkağı, çalkak

[sıfat]

[argo]

• Araklayan, çalan (kimse)

[sıfat]

• Araçla yapılan veya olan, vasıtalı

[sıfat]

• Alık benzeri

  Yüzünde hayli alıkça denebilecek bön bir mutluluk ifadesi vardı. - Murathan Mungan

[zarf]

• (alı'kça) Alık olana yaraşır bir biçimde

  O andaki hayretimi hatırladıkça / Rejisöre bakakaldım öyle alıkça. - Enis Behiç Koryürek