[sıfat]

• Arkası olan

[mecaz]

• Koruyanı, dayanağı olan, pistonlu, iltimaslı

  Kadronun dört yüzden yukarısı masabaşında bile oturmayan arkalıların. - Rıfat Ilgaz

[isim]

• Ara

  İki masa arasında bir metre aralık var.

• Uygun, elverişli durum, fırsat

• Evin iki bölümü veya iki oda arasındaki dar geçit, geçenek, koridor

• Yılın on ikinci ayı, ilk kânun, kânunuevvel

• Tuvalet

• Basımcılıkta harfler veya satırlar arasındaki açıklık, espas

[sıfat]

• Yarı açık, tam kapanmamış

  İyice kararmış çarpık bir tahta kapı aralık duruyordu. - Çetin Altan

[ekonomi]

• Borsada hisse senetlerinin alım satım emirlerinin verildiği süre

[fizik]

• Bir sesi bir başka sesten, kalına veya inceye doğru ayıran uzaklık

[müzik]

• İki nota arasındaki perde uzaklığı

[müzik]

• Portenin paralel çizgileri arasındaki boşluk

  Portenin beş çizgisi arasında dört aralık vardır.

[spor]

• Toplu beden eğitiminde art arda dizilenleri ayıran açıklık

Ata Sözleri ve Deyimler

• aralık vermek

[isim]

• Iğdır iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Trabzon iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

• Karası (II) olan

• Üzeri kalemle karalanmış

[isim]

• Temizlik, saffet, sililik

• Günahsızlık

  Aynı anda, gözlerini ovuşturduğunu, sonra bir çocuk arılığıyla gülümsediğini gördü. - Tahsin Yücel

[isim]

• Kovanların konulduğu yer, kovanlık

[isim]

[hukuk]

• Kan bağıyla birbirine bağlı olan kimseler

  Geceleyin, babam, amcam, akrabamız, hepsi istasyonda idiler. - Yahya Kemal Beyatlı

• Oluşma yönünden aynı kaynağa dayanan şeyler

[mecaz]

• Biri, diğerinin doğurduğu sonuç veya olgular

  Zulüm zorbalıkla akrabadır.

Ata Sözleri ve Deyimler

• akraba çıkmak
• akraba olmak

[isim]

• Tahta, çinko vb. hafif şeylerden yapılmış, temelsiz, eğreti yapı

  Tren şehre girerken yerlilerin teneke barakaları görünür. - Orhan Seyfi Orhon

[isim]

• İskambil kâğıdı ile oynanan bir kumar

  Geçenlerde bir iş adamı bakarada yüz bin liraya yakın para kaybetti. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

• Malkar

[isim]

• Irak halkından veya bu halkın soyundan olan kimse

[sıfat]

• Herhangi bir nitelik veya nicelikte karısı olan

[isim]

[halk ağzında]

• Kalabalık

[isim]

• Doğaüstü varlıklarla ilişki kurma sanatı

[din bilgisi]

• Yahudilerde, yazılı olarak konulmuş olan Tanrı kanunlarının yanında, ağızdan ağıza geçen din buyruklarının, İbrani felsefesinin ve efsane yazılarının tamamı

[din bilgisi]

• Bu öğretinin yandaşlarının tamamı

[zarf]

[ticaret]

• Götürü, toptan

[isim]

• Dayanıklılık sağlamak amacıyla, ayakkabıların altına çakılan, yassı ve iri başlı demir çivi

• Süs olarak odaların ahşap bölümlerine, türlü biçimler yapmak için çakılan iri başlı, sarı çivi

• Kumaş kaplı mobilyanın kenarındaki şeridin üzerine çakılan süslü çivi

[isim]

• Küçük akarsu

• Kaplıca

[halk ağzında]

• Kemik veremi

[tıp]

• Sürekli işleyen çıban, fistül