[isim]

• Bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters yanı, ön karşıtı

  Evin arkasında dekorlar boyarlardı. - Adalet Ağaoğlu

• Bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi

  Çocuğun arkası ağrıyormuş.

• Geri kalan bölüm

  Masalın arkası. Yazının arkası.

• Art, peş

• Otururken sırtın dayandığı yer

  Otomobile bindiğimiz zaman başını arkaya yaslamış, gözlerini yummuştu. - Tarık Buğra

• İnsanın vücudu, bedeni

  Arkasında beli kemerli, dar, şık bir pardösü vardı. - Refik Halit Karay

[sıfat]

• Arkada olan, arkada bulunan

[sıfat]

[mecaz]

• Kayıran, destekleyen

  Memur olmak için büyük bir arka gerek. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[mecaz]

• Geçmiş, geride kalmış zaman

  Bütün gözler arkaya, maziye çevrilmişti. - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• arka arkaya vermek
• arka bulmak
• arka çevirmek
• arka çıkmak
• arkada bırakmak
• arkada bırakmak
• arkada kalanlar (veya arkadakiler)
• arkada kalmak
• arkadan söylemek
• arkadan vurmak
• arka kapıdan çıkmak
• arka olmak
• arkası alınmak
• arkası gelmek
• arkası kesilmek
• arkasına (bile) bakmadan gitmek (veya kaçmak)
• arkasına almak
• arkasına düşmek (veya takılmak)
• arkasında dolaşmak (veya gezmek)
• arkasından atlı kovalamak
• arkasından atmak (veya konuşmak)
• arkasından koşmak
• arkasından sürüklemek
• arkasından teneke çalmak
• arkasından zil takıp oynamak
• arkasında yumurta küfesi yok ya! (veya olmamak)
• arkasını (birine) vermek
• arkasını (bir şeye) vermek
• arkasını almak
• arkasını bırakmak
• arkasını dayamak
• arkasını getirememek
• arkasını sağlama almak
• arkasını sıvamak
• arkası olmamak
• arkası yere gelmemek
• arka vermek
• arkaya bırakmak (veya koymak)
• arkaya kalmak

[isim]

[eskimiş]

• Ter

• Pirinç ve şeker kamışından elde edilen bir rakı türü

[isim]

[argo]

• Çalma

[sıfat]

[eskimiş]

• Hastalıklı, sakat

  Madrabaz ve kaparozcuların, hasta ve alillerin toplandığı bir merkezdir. - Burhan Felek

[isim]

[toplum bilimi]

• Evlilik ve kan bağına dayanan, karı, koca, çocuklar, kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birlik

  Birbirlerine nasıl tutkun, yangın bir aile olduklarını sayıp döktü. - Lâtife Tekin

• Aynı soydan gelen veya aralarında akrabalık ilişkileri bulunan kimselerin tümü

  Kendilerinin hangi asil aileye mensup olduklarını bilmiyorum. - Nazım Hikmet

• Birlikte oturan hısım ve yakınların tümü

[halk ağzında]

• Eş, karı

• Aynı gaye üzerinde anlaşan ve birlikte çalışan kimselerin bütünü

• Temel niteliği bir olan dil, hayvan veya bitki topluluğu, familya

[isim]

[halk ağzında]

• Yatak

• Irmak, dere, çay, küçük akarsu

• Suyun ivinti yeri

• Eğimi, inişi fazla olan yer

[isim]

[eskimiş]

• Kiraya verilerek gelir getiren ev, dükkân, tarla, bağ vb. mülk, akaret

Ata Sözleri ve Deyimler

• akar edinmek

[isim]

• Halı, koltuk, yatak vb. yerlerde ve nemli ortamlarda yaşayan, astıma yol açabilen, insan vücudundan dökülen deri tozlarıyla ve parçacıklarıyla beslenen bir tür canlı

[isim]

• Sıvı, mai, likit

[isim]

[jeoloji]

• Kalseduan kuvarsının bir türü olan, yüzük taşı, mühür vb. yapmakta kullanılan, türlü renklerde, yarı saydam, parlak ve değerli bir taş

[sıfat]

[eskimiş]

• Akıllı

  Ne akilem ne divane / Gel gör beni aşk n'eyledi - Yunus Emre

[sıfat]

[eskimiş]

• Akılla ilgili, akla dayanan, akılsal

  Akli muvazenesi pek sağlam bulunmadığı için serbest bırakıldı. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

[dil bilgisi]

• Bazı dillerde erkek cinsten sayılan (kelime), müzekker

[isim]

[bitki bilimi]

• Gülgillerden, beyaz çiçekli bir ağaç (Prunus domestica)

• Bu ağacın kabuğu ince, çeşitli renklerde, mayhoş veya tatlı, eti sulu, tek ve sert çekirdekli yemişi

[sıfat]

• Eklenmiş olan

• Eki olan

[isim]

[halk ağzında]

• Dağ keçisi

  Hızır nazardan koruya, eli ayağı düzgün, elik yavrusundan azgın kara saçlı, gül nakışlı bir kızım dünyaya gelmiştir. - Kemal Bilbaşar

[isim]

• Kırk dokuzdan sonra gelen sayının adı

• Bu sayıyı gösteren 50 ve L rakamlarının adı

[sıfat]

• Beş kere on, kırk dokuzdan bir artık

[sıfat]

• Eli olan

  Bu kocaman elli, muhteşem babadan bile korkmuyordu. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

[eskimiş]

• Eğreti, ödünç

  Bu iare tuvaletiyle kendi güzelliğinin gururunu da feda ederek bahçeye çıktı. - Peyami Safa

• Eğreti verme, ödünç verme